به گزارش خبرنگار فرهنگی تسنیم، فیلم سیاه مست یکی از شعاریترین فیلمهای اسکار بود که باید در ضمن آن را یکی از بیکیفیتترین فیلمهای سال گذشته نیز خواند.
فیلمی که تنها یک حرف دارد و آن هم می بنوش و شاد باش! در دنیای پر از درد و رنج کنونی هیچ چیز بهتر از مستی نیست. یک دور دیگر تنها تأکییدش بر سیاهمستی و بیخیالی و سرخوشی مستانه است و بس.
و گویی در دنیا و جهانی که ما در آن زندگی میکنیم هیچ دغدغه و دردی برای انسانیت و معنای آن وجود ندارد. دور دیگر معنای زندگی را به حداقلها تقلیل میدهد و نسخهای مثلاً شاد از انسان و زندگی تعریف میکند که حتی در خود فیلم هم کفاف مشکلات زندگی نقش اول فیلم یعنی مارتین (مدس میکلسن) را هم نمیدهد و با همسرش دعوا و نزاع میکند.
نمایی از فیلم دور دیگر
هیچ چیز در فیلم یارای یک داستان نیست و ما تنها یک روایت کوچک را که به زورِ میخواریهای و بادهگساریهای دوستان مارتین گشاد شده است تماشا میکنیم. لبخند به زور بر روی لبان ما میآید و از تماشای فیلم خسته میشویم.
فیلم شبیه فیلمهای سفارشی سفارتی است که در آن قرار است تا یک فرهنگ تبلیغ شود و برای این، یک داستانک بیسروته نیز جمع و جور میشود که بتوان اسمش را فیلم گذاشت.
فیلم دور دیگر که با عنوان DRUNK به سیاهمست هم ترجمه شده است از سوی دیگر ناشیانه و متملقانه هرچیزی که بتواند فرهنگ شرابخواری را تأیید کند به کار گرفته است. از تبلیغ زندگی زورگویانی مانند روزولت و چرچیل گرفته تا زندگی نویسندگانی مانند همینگوی که مثلاً چون تا ساعت 8 شب شراب میخورده نویسنده موفقی بوده است. اما پرده دیگر زندگی آنان که یا جنگافروزی کرده یا خودکشی کردهاند را سانسور میکند و میخواهد این سبک زندگی به ظاهر بیدرد و سرخوش را تبلیغ کند.
طبیعتاً چنین فیلمی با این تم و ساختار در میان جمع فیلمهای اسکار خارجی زبان باید هم اسکار بگیرد. چه، دور دیگر با فرهنگ و فکر اسکاری قرابت بیشتری دارد. آنچه که خود هالیوود انقدر شعاری و بیمعنا نمیتواند بسازد و شعارش را بدهد چون مایه تمسخر خود میشود، چه بهتر که توسط کشورهایی مانند دانمارک که نسبت به کشورهای دیگری مانند ایتالیا در سینما و اسکار سابقه کمرنگتر و نازلتری دارد ساخته شود تا بیدردی و بیخیالی و سرخوشی مستانه در روزگاری که انسانهای بیگناه در جهان توسط قدرتمندان کشته میشوند ترویج پیدا کند.
انتهای پیام/