به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم؛ بهتازگی موج انتقاداتی گسترده نسبت به عملکرد "صندوق نوآوری و شکوفایی" بهوجود آمده است. این انتقادات با سخنان اخیر رئیس صندوق نوآوری و شکوفایی ریاست جمهوری مبنی بر اعطای بیش از 5 هزار میلیارد تومان تسهیلات از طریق شبکه بانکی به شرکتهای دانشبنیان بیشتر هم شد!
چرا که بسیاری از شرکتهای دانشبنیان با وجود اقدامات لازم برای دریافت وام از این صندوق، اغلب با موانع متعددی روبهرو بودهاند؛ این رقم برای سال نود و هشت، 2 هزار و 800 میلیارد تومان بوده است و با توجه به افزایش تعداد شرکتهای دانشبنیان در دو سال اخیر افزایش قابلتوجهی داشته اما نسبت شرکتهای معترض به این فرآیند هم زیاد شده است.
پیش از این خبرگزاری تسنیم در گفتوگو با برخی از این شرکتهای دانشبنیان به بررسی مشکلات آنها برای دریافت وام پرداخته بود. صاحبان شرکتهای دانشبنیان یکی از موانع اصلی دریافت وام را تضمینهای لازم برای ارائه، عنوان کرده بودند، بهعنوان مثال این شرکتها نمیتوانستند حتی سند مالکیت کارگاه یا کارخانه خود را برای دریافت وام ارائه کنند و تنها سند ملک مسکونی برای دریافت وام این صندوق قابل پذیرش است!
با وجود این مشکلات، صندوق نوآوری و شکوفای در گزارشات خود از ارقام کلان اعطای وام به شرکتهای دانشبنیان سخن میگوید که لازم است در این راستا گزارشات شفافی که به تأیید مراجع ذیصلاح رسیده باشد ارائه کند.
صندوق نوآوری در اواخر سال 1391 بهمنظور تجاریسازی نوآوریها و اختراعات، کاربردی کردن دانش و دستاوردهای پژوهشی و تکمیل زنجیره ایده ـ محصول ـ بازار از شرکتهای دانشبنیان پشتیبانی و تأسیس شد و از همان ابتدا شرکتهای دانشبنیان نسبت به عملکرد صندوق در مدیریت منابع مالی صندوق در حمایت از کسب و کارهای نوپا و مقررات دستوپاگیر آن برای اعطای تسهیلات انتقاد داشتند.
نخستین انتقادات که از دوره ریاست بهزاد سلطانی به این صندوق وارد بود، به وابستگی آن به سیستم بانکی کشور برمیگردد البته این وابستگی بهمرور کمتر شد اما در عمل قوانین بانکی برای اعطای تسهیلات به شرکتهای دانشبنیان حرف اول را میزد! این انتقادات ادامه داشت تا اینکه استراتژیهای کلی صندوق از سمت «ارائه تسهیلات» بهسمت «سرمایهگذاری مشارکتی» سوق پیدا کرد.
اما موج تازه انتقادات به این صندوق شکل دیگری دارد؛ منتقدان معتقدند این صندوق بهجای حمایت از شرکتهای دانشبنیان نوپا و استارتآپهایی که نیازمند حمایت هستند، اغلب از شرکتهای بزرگ و استارتآپهایی حمایت میکند که دیگر حتی نیازی به حمایت هم ندارند و خود به یک شرکت تجاری معتبر تبدیل شدهاند، از این جهت صندوق نوآوری و شکوفایی با پایین آوردن ریسک بازپرداخت تسهیلات، هم گزارش جامع و مناسبی از عملکرد خود ارائه میکند و هم زیر بار ریسک سرمایهگذاری و مشارکت پرخطر نمیرود!
رئیس صندوق نوآوری و شکوفایی خود به اعطای وام به این شرکتها معترف بوده است و دلیل عدم اعلام نام شرکتهای دریافتکننده تسهیلات را فقدان تمایل آنها به این کار اعلام کرده است اما این توضیح برای فعالان عرصه فناوری قابل پذیرش نیست.
شفافیت در عملکرد صندوق تبدیل به یک مطالبه عمومی شده است و حتی برخی انجمنها و نهادهای مرتبط، از صندوق نوآوری و شکوفایی خواستهاند بهصورت شفاف عملکرد خود در اعطای تسهیلات به شرکتهای دانشبنیان و استارتآپها را اعلام کند؛ چرا که پرداخت وامهای 50میلیارد تومانی به برخی شرکتها و عدم حمایت از برخی دیگر نوعی شکاف بین شرکتهای دانشبنیان و استارتآپها به وجود آورده است.
این توضیح مناسبی نیست که وقتی یک شرکت دانشبنیان یا یک استارتآپ به بلوغ عملکردی خود میرسد و گسترش پیدا میکند نیازهای بیشتر و حمایتهای بیشتری هم مطالبه خواهد کرد! اگر قرار بر این بود که شرکتها بهمثابه فزرندان دولت در نظر گرفته شوند و تا میانسالی مورد حمایت قرار بگیرند، پس همان بهتر که بخش خصوصی وجود خارجی نداشته باشد و خود دولت کارها را بهعهده داشته باشد!
آیا شرکتی که دیگر از قالب دانشبنیانی خارج شده و خود به یک شرکت تجاری بزرگ با گردش مالی کلان تبدیل شده است باید از تسهیلات 50 میلیارد تومانی صندوق نوآوری بهرهمند شود؟!
بهتر است صندوق نوآوری و شکوفایی برای پاسخ به این انتقادات و در راستای مطالبه ایجادشده بین فعالان حوزه علم و فناوری اقدام به انتشار لیست حمایتهای خود بکند.
انتهای پیام/+