فیلمهای سینمایی با موضوع دغدغههای مردم حمایت نمیشوند
گروه استانها - قبضه سینمای ایران با آثار زرد و درون مایههای سخیف زخمی است که گلایه هنرمندان را نیز به دنبال دارد موضوعی که وجود رانت و باندبازی را در اذهان متبادر میکند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اردبیل، بخش قابل توجهی از مخاطبان اندیشمند سینما همچنان نوستالژی تولیدات دهه های 60 و 70 را به تماشا مینشینند. زمانی که به دنبال تولیدی معناگرا، با کیفیت و تاثیرگذار هستند، نمونه های اندکی را لابه لای آثاری که این روزها وارد بازار میشود، مشاهده میکنند.
اما سخیف شدن تولیدات به معنی سوختن خشک و تر باهم است. تا جایی که برخی فیلم سازان، بازیگران و کارگردانها از عرصه سینما فاصله گرفته و یا اینکه تولیدات خود را محدود تر کرده اند.
این موضوع گریبانگیر فعالانی که جدیدا پا به عرصه سینمای ایران گذاشتهاند نیز شده است تا جایی که با موجی از انرژی، خلاقیت و علاقهمندی به طرح دغدغهها، وارد این حوزه شده و با موانع متعدد مواجه میشوند.
پای صحبتهای رضا جمالی کارگردان و نویسنده توانمند اردبیلی نشستیم. شخصی که در مدت کوتاهی جوایز بین المللی فیلم را متوجه خود ساخته و امروز میگوید اگر حمایت واقعی شود، میتواند دغدغههای کلیدی مردم را در آثار خود طرح کند.
آثار سینمایی فاقد سوژه مناسب است
این کارگردان معتقد است در کشور ایران بهخصوص در شهراردبیل از نظر کمی آمار خوبی در تولید فیلم وجود دارد اما نبود سوژه مناسب و تاثیر گذار و عوامل حرفهای و گاها عجله در ساخت فیلم منجر شده که از نظر کیفی تولید مناسب و قابل قبولی ارائه نشود. از طرفی دیگر مسئولان هنری فقط در پی ارائه آمار تولید هستند تا تولیدات فیلم خود را بالا ببرند . متاسفانه آنها توجهی به کیفیت آثار نمیکنند که یک معضل بزرگی است که سینمای ایران را به خود درگیر کرده است.
وی با تاکید به اینکه فیلمنامه رکن اصلی و اساسی یک فیلم خوب است، اضافه کرد: ضعف فیلمنامه در اکثر آثار به وضوح دیده میشود . اگر نگارش فیلمنامهای به درستی از آب در نیاید دیگر عوامل نیز متاثر از آن به ضعف دچار خواهند شد پس در وهله اول باید به استحکام فیلمنامه دقت کنیم تا بتوانیم پایه اولیه یک فیلم خوب را بنا کنیم. در کشور ما نسبت به دهه 70 و 80 فیلمنامهها خیلی دم دستی بوده و متاسفانه شاهد فیلمنامههای فاخری نبودیم .
به گفته جمالی امروزه در فیلمهای تولید شده کمتر به مشکلات موجود جامعه پرداخته میشود. از طرفی هنرمندان نیز به خاطر عدم حمایت ارگانهای دولتی به این دسته از فیلمها توجهی به ساخت فیلمهایی از این قبیل نمیکنند. در بعضی مواقع نیز فیلمسازانی که مستقل فیلم میسازند دچار خود سانسوری میشوند بنابرین ما به ندرت شاهد فیلمهایی هستیم که به واقعیتهای موجود اشاره یا پرداخت میکند.
نمیتوان منکر رگههای رانت در سینما شد
جمالی با اشاره به اینکه در کمال تاسف در سینما هم مثل جاهای دیگر رانت و باند وجود دارد و باعث از بین رفتن سرمایه انسانی و مادی میشود، اظهار کرد: متاسفانه در این حالت به فیلمهایی پرداخته میشود که از کانال رانت تزریق میشوند و نتیجه این میشود که فیلم استانداردی تولید نشود و در آخر متوجه میشوند که سرمایه شان بر باد رفته و استعدادهای دیگری که لایق حمایت و دیده شدن هستند فراموش میشوند که بنده این رانت و باند را در فضای هنری شایسته نمیدانم .
وی افزود: از طرفی یکی از عمده مشکلات فیلم اولیها ، پیداکردن تهیه کننده است. در فیلم سینمایی پیرمردها نمیمیرند اولین و بزرگترین مانع بنده، عدم حمایت سرمایه گذار و تهیه کننده بود که خوشبختانه با تلاش دوستان و هنرمندان بومی از این مشکلات کاسته و با حداقل سرمایه موفق به ساخت اولین فیلم بلند شدم. لازم به ذکر است که اگر همکاری صمیمانه این هنرمندان و دوستان نبود بنده همچنان در ساخت این فیلم با مشکل مواجه میشدم و احتمالا فیلم هنوز تولید نشده بود. بنابرین اینجا فرصتی است که از جناب آقای عباسی جهت حمایت از تولید فیلم تشکر و قدر دانی نمایم.
کارگردان فیلم «پیرمردها نمیمیرند» معتقد است در واقع رسالت فیلمساز پرداخت به معضلات و واقعیت های اجتماعی و فرهنگی است. مسلما یک فیلمساز متعهد دغدغه پیام رسانی دارد. بایستی فیلم از زبان مردم برای مسئولان طراحی شود و مشکلات و مسائل مردم بخصوص قشر ضعیف و بی بضاعت به نمایش گذاشته شده و مطرح شود.
وی اضافه کرد: در حقیقت رسالت یک فیلمساز توانا تولید یک فیلم خوب برای بیان مشکلات مردم است. متاسفانه در سالهای اخیر فیلمهایی با مضامین سخیف و سبک به فور ساخته میشود و بدبختانه اینگونه فیلمها طرفداران فراوانی هم دارد. این در صورتی است که تعداد مخاطبان فیلم هنری به تعداد یک سوم مخاطبان فیلمهای مبتذل هم نمیرسد که این تاسفی است برای شخص بنده و فیلمسازانی که فیلم هنری تولید میکنند.
به گفته جمالی بعد از انقلاب ، سینمای ایران به لحاظ ساختار، محتوا و معنا از جایگاه خوبی برخوردار شد. فیلمسازانی از جمله مرحوم عباس کیارستمی، رضا میرکریمی، اصغر فرهادی و غیره توانسته اند پا به جای بزرگان نهاده و حتی فراتر نیز پیش روند. اما روند این ساختار در چند سال اخیر کمتر شده است.
این کارگردان تصریح کرد: با توجه به علاقه و همچنین ایدههایی که در نظر داشتم بر آن شدم که با فیلمسازی بتوانم اندیشهها و افکارم را در اختیار مخاطب قرار دهم . در واقع ابزار ارائه این اعتقادها و نظرها با ساخت فیلم میسر بود به همین خاطر سینما را انتخاب کردم تا با زبان تصویری با مخاطبان ارتباط بر قرار کنم. فیلمسازی را به صورت حرفهای دنبال میکنم. ساخت فیلمهای جدید با سوژههای ناب در واقع میتواند ادامه راه فیلمسازی من را روشن کند . سینما تنها چیزی است که من به آن عشق میورزم و تا جایی که میتوانم با قدرت در مسیر خود به پیش میروم .
تنگ نظری مسئولان استانی، مانع هنرمندان
وی در تشریح سایر موانع فیلم سازی اظهار کرد: یک فیلم خوب از استان و منطقه و کشور و بعد در سطح جهان آغاز میشود . یک فیلم منحصر به فرد باید به تمامی سلایق مختلف بپردازد تا مورد توجه قرار گیرد. البته نا گفته نماند تنگ نظری بعضی از مسئولان در استان هم میتواند باعث شود که فیلمی در سطح استان دیده نشود ولی به نظرم فیلم خوب میتواند در همه جا دیده شود و البته بنده معتقدم یک فیلمساز مولف بیتوجه به این موارد باید فیلم خود را بسازد و در راه رسیدن به پیشرفت در حیطه کاری خود گام بر دارد.
به گفته جمالی موضوعاتی که همیشه ذهن وی را درگیر میکند مواردی است که کمتر به آن پرداخته شده و گاها نیز در هیچ کجا مطرح نشده است .
وی علاقه مند است به چنین موضوعاتی بپردازد و فیلم بلند دوم اش (سس سیز اولر ) نیز مانند پیرمردها نمی میرند موضوع بکر و دست نخوردهای دارد .
به اعتقاد کارگردان اردبیلی در سینمای ایران تنوع سوژه وجود ندارد. فیلمسازان باید در ژانر های مختلف و موضوعات متنوع فیلم بسازند و دچار تکرار نشوند. بطوریکه به صورت پیاپی تنها به ساخت فیلم کمدی یا تراژدی و یا ملودرام نپردازند و با موضوعاتی مختلف اقدام به ساخت فیلم نمایند .
ژاپنیها از صحنه های فیلم شگفت زده شدند
جمالی در خصوص نحوه دریافت جوایز خود ادامه داد: قبل از دریافت جایزه در کشور ژاپن، با نمایش فیلم پیرمردها نمیمیرند در سالن سینما مخاطبان ژاپنی ابراز علاقه شدیدی به فضای بکر و موضوع فیلم داشتند. سالن نمایش پر از مخاطب بود. آنها حتی در جلسه نقد و بررسی فیلم سالن را ترک نکردند که این موفقیتی بود برای من که بازخورد فیلم را در بین مخاطب خارجی بخصوص تماشاچیان حساس ژاپنی میدیدم و اینکه آنها چقدر از لوکیشن های بکر و بازی خوب بازیگران خوششان آمده بود و شگفت زده شده بودند. بعد از دریافت اولین جایزه بین المللی از جشنواره توکیو ژاپن اتفاقات خوبی برای فیلم افتاد و خوشبختانه فیلم در خیلی از جشنواره های بین المللی دیگر مورد توجه قرار گرفت. به لطف خدا پیرمردها نمی میرند در کشورهای مختلف اکران شد و با همین بازخوردها مواجه بود. این باعث تشویق و ایجاد انگیزه برایم شد که فیلمهای بعدی خود را با همین کیفیت و حتی فراتر از آن بسازم.
جمالی فعالیت هنری خود را با ساخت فیلم کوتاه در انجمن سینمای جوان اردبیل آغاز کرده و با تجاربی که در حوزه فیلمسازی کسب کرده است، می خواهد همچنان این مسیر را ادامه دهد. این فیلم ساز اخیرا دو فیلم بلند ساخته و اکنون در حال نگارش فیلمنامه بلند سوم است.
انتهای پیام/136/ ت