به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، رهبر معظم انقلاب صبح روز یکشنبه دوم خرداد 1400 در پیامی به اهالی شهرستان ادب رهنمودهایی را ارائه دادند که بخشی از آن به این قرار است: «میدانید که سعی زیاد میشود برای واگرایی هنر و هنرمندان از مفاهیم انقلاب اسلامی، شمایید که باید این سعی شیطانی را باطل کنید. نسل شما و شما جوانان آگاه و پرانگیزه باید در این جبهه نقش مدافع و مهاجم را ایفا کنید.»
این رهنمود در دلِخود حاوی نکات بسیار مهمی است و بار دیگر بر اهمیتِ فرهنگ و هنر و حضور هنرمندان در راستای آرمانهای انقلاب تأکید دارد. حال باید به بررسیِ علل تلاشهای انجام شده برای واگراییِهنر و هنرمند از مفاهیم انقلاب اسلامی پرداخت.
از این رو گفتوگویی با اسفندیار قرهباغی داشتیم تا از دیدگاه او به بررسی این موضوع بپردازیم.
این خواننده اُپرا که سابقه تحصیل در ایتالیا و در رشته موسیقی را دارد، میگوید: من تمام دنیا را ول کردهام، حتی تهران را هم ول کردهام و 11 سال است که در تبریزم. آمدم که آنچه در چنته دارم را برای موسیقی کشور و آذربایجان صرف کنم. در این 11 سال مدیران و مسئولان و به خصوص معاونهای هنریِ ادارهکل ارشاد آذربایجان، یک بار بنده را نه برای هنرستان موسیقی، نه شواری موسیقی، نه انجمن موسیقی و نه دانشکده موسیقی؛ حتی برای چای خوردن هم دعوت نکردند!
او ادامه میدهد: ولی من کارهای خودم را انجام دادم. آثار بسیاری را با هزینه خودم تولید و پخش کردم. مثلا دو کلیپ ساختم که یکی را صدا و سیمای تهران پخش کرد، یکی دیگر را هم کسی حتی یک ریالی به ما نداد. من هم هنگام پخش این کلیپ نوشتم که با هزینه شخصی آن را تولید و به روحِ شهیدان آذربایجان تقدیم کردهام.
قرهباغی که دارای مدرک معادل دکترای آواز کلاسیک(درجه یک هنری) است، میگوید: من غیر از این توانی ندارم و کاری از من برنمیآید. بانک ندارم که برای ساخت هر اثر میلیونها تومان صرف کنم تا بتوانم سطح موسیقی مملکت را به عنوان یک وزنه، بالا نگه دارم.
او که از اوضاع موسیقی گلایههای بسیار دارد، تأکید میکند: موسیقی را دست گوشواره زنها و زیرابرو بردارها و کنسرت گذارهای دلال دادند.
قرهباغی که در کارنامهاش خواندنِ سرود معروفِ «امریکا امریکا» را دارد، میگوید: مقام معظم رهبری پشتیبان بنده است و من را دوست دارد؛ میداند که از صمیم قلب عاشق ایشان هستم. ولی بی خبر از این است که بر ما چه میگذرد. در این دورانِ یک سال و نیمِ کرونایی، ارشاد تبریز به اندازه یک ریال برای هنرمندان سرمایه نگذاشت.
او ادامه میدهد: خدا را شکر که محتاج نیستم. هنوز در 80 سالگی کار میکنم؛ شاگرد دارم و حقوق بازنشستگیام را هم دارم. اما دیگرانی که هیچ کدام از اینها را ندارند، چند نفرشان در همین دورانِ کرونا فوت شدند. پول نسخه داروهایشان را نداشتند. با صندوق هنرمندان از طریق آقای نوبخت تماس گرفتم و توانستیم برایشان ماهی یک میلیون از این صندوق مقرری بگیریم. اما بقیه چه...
قرهباغی میگوید: من فکر میکنم به گوشِ مقام معظم رهبری رسیده که اوضاع از چه قرار است. بسیاری از هنرمندان انقلابی که در مسیر انقلاب و آرمانهایش بودند، با تلاشهایی که مسئولان فرهنگی انجام دادند، یا خانه نشین یا جذب بازار مکاره شدند.
به هر حال ما ثابت قدمیم و سرجای خودمان ایستادهایم.
این خواننده در پایان تأکید میکند: اگر این مطلب نوشته شود و به نظر آقا برسد، من اجازه میخواهم که دو سال موسیقی کشور را به من بسپارند. آنگاه خواهید دید که تمام این موسیقیهای هرزه را ریشه کن میکنم و موسیقی درست و انقلابی و فاخر را جایگزین میکنم تا برای یک عمر تداوم داشته باشد.
انتهای پیام/