به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، اظهارات و افشاگری های سدات پکر پدرخوانده و رئیس فراری مافیا، تنش و آتش بار الفاظ و عبارات تند بین اردوغان و سران احزاب مخالف، موضوع داغ رسانه های ترکیه است. اما واقعیت این است که موضوع میلیون ها خانوار دیگر این کشور، موضوعی است که ارتباطی با این دعواها روزمره ندارد. این موضوع، دشواری های امرار معاش و تامین نیازهای اولیه زندگی، برای خانواده هایی است که حالا با توجه به گرانی و تورم روزافزون، حتی برای تامین بخشی از اقلام سبد غذایی و پرداخت قبوض ماهانه برق و گاز، عملاً در تنگنا قرار گرفته اند.
بر اساس مستندات و گزارش های امروز چند روزنامه معتبر ترکیه، رقمی که به عنوان خط گرسنگی تعریف شده به نقطه ای رسیده که حتی از کف حقوق و دستمزد ماهیانه هم فراتر رفته و میلیون ها خانوار ترکیه برای امرار معاش با مشکل جدی مواجه هستند.
سران احزاب مخالف، برای توصیف دشواری های اقتصادی کنونی، مداوماً از عباراتی همچون «آتش در آشپزخانه» و «قابلمه های تهی» استفاده می کنند.
خط فقر، تجملی شد
در 3 سال اخیر، اقتصاد ترکیه و وضعیت امرار معاش بخش گسترده ای از مردم این کشور، با چنان دشواری ها و موانع عجیبی روبرو شده که دیگر کسی از خط فقر یا مرز فقر(yoksulluk sınırı) حرف نمی زند و کارشناسان و تحلیل گران اقتصادی بر روی مفهوم خط گرسنگی یا مرز گرسنگی (açlık sınırı) زوم کرده اند.
موسسه «ترک ایش» (Türk-İş) بر اساس آخرین قیمت های روز، خط گرسنگی را بر روی رقم 2 هزار و 830 لیره تعیین کرده و این در حالی است که کف حقوق و دستمزد ماهانه بر اساس قوانین کار (asgari ücret) در ترکیه رقمی معادل 2 هزار و 815 لیره است.
تعیین رقم 2 هزار و 830 لیره به عنوان متر و معیار خط گرسنگی در حالی است که تحلیل گران اقتصادی ترکیه برای زندگی عادی یک خانواده 4 نفره ترکیه، خط فقر را در مرز 9 هزار و 219 لیره تعریف کرده اند.
یعنی یک خانواده 4 نفره برای تامین هزینه ای اولیه به شکل نسبی و دور از هرگونه تجمل و اسراف به 9 هزار و 219 لیره نیاز دارد اما 2 هزار و 830 لیره خط گرسنگی، فقط کفاف زنده ماندن را می دهد. زنده ماندن، بدون آموزش، بدون بهداشت و بدون بسیاری دیگر از ملزومات اولیه.
در گزارش احمد سسلی تحلیل گر اقتصادی روزنامه ملی گازته، به این اشاره شده که متوسط هزینه خانوار در ماه جاری میلادی نسبت به همین ماه در سال 2020 میلادی، ماهانه 392 لیره بالاتر رفته که عمده ترین دلیل آن، گرانی مواد غذایی و همچنین افزایش مداوم قیمت برق و گاز طبیعی است که گاهی در سال دست کم 3 مرتبه، افزایش قیمت پیدا می کنند.
روزنامه قرار نیز به این اشاره کرده که دیروز، دلار آمریکا در بازار ترکیه، با رقم تاریخی 8 لیره و 58 قوروش معامله شده که تاکنون هیچگاه سابقه نداشته است. قیمت دلار امروز به 8 لیره و 55 قوروش آمد و این در حالی است که قبلاً، دولت اردوغان برای ممانعت از گذر دلار از مرز 7 لیره، بیش از 128 میلیارد دلار از ذخایر ارزی را با قیمت پایین به بازار تزریق کرده بود. اما این تدبیر کارگر نیفتاد و برات آلبایراک داماد ارشد رئیس جمهور، به خاطر بی کفایتی در تعیین سیاست های پولی و مالی و اتخاذ تصمیمات غلط و مخرب، وادار به استعفا شد.
ایراد کار کجاست؟
کارشناسان و استراتژیست های اتاق فکر حزب عدالت و توسعه معتقدند که گرانی و فقر در ترکیه، ارتباط مستقیمی با کرونا، توقف درآمدهای صنعت گردشگری و معضلات جهانی اقتصاد دارد. اما منتقدین و مخالفین بر این باورند که مشکل اصلی را باید در دیدگاه های حزب حاکم جستجو کرد. آنان به این موارد، به عنوان اصلی ترین مشکلات اقتصادی ترکیه اشاره می کنند:
1.اتخاذ تصمیمات غلط اقتصادی.
2.بی توجهی و بی اعتنایی به لزوم استقلال بانک مرکزی.
3.ماجراجویی در سیاست خارجی.
4.ریخت و پاش و اسراف و تجمل گرایی در نهادهای دولتی.
5.رانت پروری و عدم توجه به شایسته سالاری.
6.عدم انطباق خروجی دانشگاه ها با نیازهای بازار کار.
7.ناامنی فضای سیاسی و حقوقی ترکیه و عدم موفقیت در جذب سرمایه گذاران خارجی.
8.کنار نهادن مفهوم حیاتی و مهم عدالت اجتماعی و توزیع عادلانه درآمدها و منابع.
تاثیر فقر و گرانی بر قدرت احزاب
مرال آکشنر رهبر حزب خوب که در سخنرانی اردوغان، عملاً مورد تهدید قرار گرفت، دیروز اعلام کرده که از تهدیدات دولت باکی ندارد و از این به بعد، هر هفته دست کم به 2 استان ترکیه سفر می کند و در دیدار با مردم کوچه و خیابان و اصناف و مغازه داران، به درد دل های آنان گوش می سپارد.
البته تاکتیک دیدار روزمره با مردم کوچه و خیابان و برجسته سازی مشکلات اقتصادی مردم، فقط کار خانم آکشنر نیست و علی باباجان رهبر حزب جهش و دموکراسی، کمال کلیچدار اوغلو رهبر ج.ه.پ، احمد داود اوغلو رهبر حزب آینده و سران نهادهای اقماری پ.ک.ک نیز مداوماً دست به این اقدام می زنند و توجه به کاهش محبوبیت اردوغان در نظرسنجی های مختلف، نشان می دهد که دیدار مداوم مخالفین با مردمی که از فقر به ستوه آمده اند، بر رویکرد حزبی و تغییر ذائقه سیاسی مردم تاثیر گذاشته است.
در پایان باید گفت، در جامعه سیاست زده ترکیه، موضوع فقر و دشواری امرار معاش برای میلیون ها خانوار این کشور، پیش از آن که موضوعی اقتصادی باشد، مساله ای به شدت سیاسی و حزبی است.
سران احزاب مخالف، پرداختن به این موضوع را به مهمترین خرج آتشبار رسانه ای خود تبدیل کرده اند و حالا باید این واقعیت را پذیرفت که بدون تردید، یکی از مهم ترین و جدی ترین پاشنه آشیل های حزب عدالت و توسعه و ائتلاف جمهور برای حفظ قدرت، مسائل و مفاهیم اقتصادی ملموسی همچون فقر، گرانی و بیکاری هستند.
این در حالی است که با توجه به تفوق و برتری مفاهیم حماسی و ملی گرایانه و تمرکز بر روی قدرت سخت در سخنان اردوغان و باغچلی و به قول خود آنها «حفظ ترکیه از تهدیدات دشمنان خارجی و خائنین داخلی»، تابلویی را به نمایش می گذارد که در آن، بین مطالبات مردم و اهداف و ادبیات حزب حاکم، تفاوت و تضاد جدی وجود دارد.
اگر حزب عدالت و توسعه در دو سال پیش رو، نتواند برای تغییر این وضعیت اقدام اساسی انجام دهد، جذب آرای میلیون ها خانوار فقیر و کم درآمد برای سران احزاب مخالف اردوغان و هم پیمانان «ائتلاف ملت»، چندان دشوار و دور از ذهن به نظر نمی رسد.
انتهای پیام/