مرتضی قاسمی در گفتوگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم در مورد پیگیری قضایی پرونده برادرش که بیش از دو سال پیش در کمپ ترک اعتیادی در بروجرد مورد ضرب و شتم گرفته و بخش زیادی از مغزش از بین رفته است، اظهار داشت: پرونده پیشرفت چندانی نداشته و با اتفاقاتی که رخ داده، به نظر بعد از دو سال به نقطه صفر برگشته است. امیدوار هستیم از اینجا به بعد روال قضایی این پرونده خوب پیش برود و ضاربان محسن به سزای عملشان برسند. اینکه کسانی که این بلا را سر برادرم آوردهاند در شهر میچرخند، ما را عذاب میدهد و از آن سو مشکلات وحشتناک و عذاب دیدن محسن را میبینیم.
وی ادامه داد: چیزی که باعث از بین رفتن سلولهای مغزی محسن شده، خفگی است. ضاربان دست و پا و دهان او را بسته و کتکش زده و در این وضعیت ساعتهای طولانی او را زیر پتو قرار دادند.
قاسمی با اشاره به اینکه قطعی برق در روزهای گذشته منجر به چند بار تشنج برادرش شده است، خاطرنشان کرد: او در بدترین شرایط ممکن است. دو بار اکسیژن نرسید و تشنج کرد. تخت محسن، اکسیژنساز، ساکشن، مانیتور قلب، تشک و بسیاری از تجهیزات پزشکی که در منزل برای او فراهم کردهایم، برقی است و برق که برود همه چیز دچار اختلال میشود. محسن دو سال است که نه بلع دارد، نه حرف می زند، نه راه میرود و... ولی ما با جان و دل از او مراقبت میکنیم. تنها چیزی که شاید کمی آراممان کند، برخورد قضایی با جنایتی است که در حق یک انسان صورت گرفته است.
برادر قهرمان سابق کشتی فرنگی آسیا تاکید کرد: ضاربان محسن، بیشتر از دو سال است که چند خانواده را با مشکلات زیادی مواجه کردهاند. از پدر و مادر پیرم گرفته تا همه اعضای خانواده که درگیر شدهاند. مادرم تا صبح خواب ندارد. صبح تا شب پیگیر کارهای پزشکی و تهیه وسایل و داروهای محسن هستیم. هر کداممان یک پرستار بخش ICU شدهایم و به صورت پیوسته علائم حیاتی او را چک کرده و کارهای پزشکی لازم را رویش انجام میدهیم.
قاسمی افزود: محسن عضو خانواده ماست و تا لحظهای که نفس میکشد برایش همه کار میکنیم. درست است که پزشکان در مورد بهبود وضعیتش هیچ قولی به ما ندادهاند، اما امیدمان به خداست که معجزه برایش کاری ندارد. همه پزشکان به ما گفتند مغز محسن از کار افتاده و دلیلش هم نرسیدن اکسیژن به مغز بوده است. با این وجود دست از درمان او برنمیداریم و با وجود گران بودن داروها و درمان، این کار را دنبال میکنیم.
وی گفت: آنهایی که میتوانستند دست محسن را به وقتش بگیرند؛ نگرفتند و امروز هم آنها سراغی از قهرمان سابق تیم ملی فرنگی نمیگیرند. همه امیدمان اول به خداست و بعد از آن نیز قوه قضاییه که اجازه ندهد جنایتی که در حق برادرمان شده، بدون برخورد با ضاربان و مجازات آنها به دست فراموشی سپرده شود.
انتهای پیام/