به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، یادمان میآید در دوره یازدهم و دوازدهم ریاست جمهوری گروهی از هنرمندان میآمدند مردم را به مشارکت در انتخابات دعوت میکردند و گروهی هم در فضاهای انتخاباتی برخی از کاندیدا، نقشآفرینی داشتند.
اتفاقاً این نکته را برخی از هنرمندان اشاره کردند که چرا همانها امروز نمیآیند و دوباره دعوت نمیکنند؟ چرا امروز سکوت کردهاند؟ جواب کاملاً مشخص است؛ بسیاری از آنها پشیمانیشان را ابراز کردهاند و گروهی هم ترجیح دادند با سکوتشان، این نکته را ابراز کنند.
البته این روزها برخی از کانالها و رسانههای منتسب به معاندین میکوشند در میان مردم شبهه ایجاد کنند که به خاطر مشکلات اقتصادی و هر نوع مشکل دیگر، پای صندوق نروند و نه به انتخابات و یا قهر با صندوق را در میان مردم ترویج دادهاند. حتی میگویند هنرمندان هم اگر به میدان نمیآیند، چون همنوای با برخی از گروهها، نمیخواهند در انتخابات شرکت کنند.
وقتی به سراغِ چند هنرمند رفتیم، دیدیم که اصلاً چنین نکاتی وجود ندارد و دشمنان این بار میخواهند، به این سبک و سیاق، شخصیتهای فرهنگی و هنری مورد اقبال مردم را ابزارِ اهداف شوم خود کنند.
حتی با برخی از مردم هم صحبت کردیم در کنارِ انتقادات، گلایهها و اشاره به مشکلاتشان، میگفتند سرنوشت کشورشان آنقدر برایشان اهمیت دارد که روز جمعه 28 خردادماه پای صندوق رأی میروند و نامزدهای موردنظرشان را برای ریاستجمهوری، مجلس شورای اسلامی، مجلس خبرگان و شورای شهر انتخاب خواهند کرد.
همانطور که در سوره رعد آیه 11 خداوند اینچنین فرمودهاند: «ان الله لا یغیر ما بقوم حتی یغیروا ما بانفسهم» خداوند سرنوشت قومی را تغییر نمیدهد، مگر زمانی که خودشان تصمیم بگیرند که سرنوشتشان را تغییر دهند.
براساس این آیه شریفه، انسان نمیتواند نسبت به تحولات محیط پیرامونی خود اعم از خانوادگی، محیط کار و اجتماع بیتفاوت باشد، رأی ندادن گرچه یک کنش اجتماعی و سیاسی است، اما ثمره آن بیتفاوتی از یکسو و میدان دادن به اندیشهها و تفکراتی است که خواه مطلوب ما باشند و خواه نباشند، اما سرانجام تصمیمات آنها و رفتارشان، سرنوشت 80 میلیون ایرانی را رقم خواهد زد.
یکی از این هنرمندان که مردم با کارهایش در عرصه سینما، تئاتر و تلویزیون خاطره دارند، داریوش ارحمند است. او در تیرماه سال 1392 نشان درجهیک فرهنگ و هنر دریافت کرد. ارجمند علاوه بر بازیگری، از سال 1382 تا سال 1389 بهعنوان مجری با مجموعه تلویزیونی "طلوع ماه" بهتهیهکنندگی رضا خوشدل راد همکاری کرد. او را در ایامِ ماه مبارک رمضان با شخصیتِ اول سریال "یاور" شبکه سه دیدیم.
مثل گذشته پُرکار نیست چون بهقولِ خودش، فیلمنامهها آن حالوهوای گذشته را ندارد. پیشنهادهای دیگر در نمایشخانگی و مدیومهای دیگر دارد آنها را هم نپذیرفته چون آن شرایط محتوایی درست و اصولی را نداشته است.
اما مشروح گفتوگو...
داریوش ارجمند درباره مشارکت مردم در انتخابات به خبرنگار تسنیم گفت: "من میگویم باید رأی بدهیم به خاطر اینکه روش مملکت ما این است؛ سیستم اداره مملکمتمان است؛ قهر کردن (با صندوق) کار نمیشود. این آدمها اگر مملکت بهشت برین بشود وقتش برسد قهر میکنند. البته منکر ناراحتیهای مردم نیستم من هم زیر همان فشارهاییام که همه مردم قرار دارند. اگر میخواهید چیزی عوض شود باید رأی بدهید."
وقتی از این هنرمند سؤال کردیم که به عنوان یک هنرمند مطالباتتان از دولت آینده چیست، پاسخ قابل تأملی داد که شاید مطلعِ اصلی گزارش درباره فقدان سؤال فرهنگی در مناظره فرهنگی ریاست جمهوری وجود داشت؛ او گفت: "مطالباتی ندارم برای اینکه این هفت نفری که کاندید بودند هیچکدام نه از فرهنگ، نه از هنر، نه از تئاتر، سینما، موسیقی و نقاشی چیزی نگفتند. چه توقعی میتوانم داشته باشم."
او همچنین تأکید کرد: "ما مگر به دنبال دموکراسی نیستیم؛ از خانواده بگیرید تا اجتماع. به دموکراسی و مردمسالاری رسیدن راه سنگلاخ و دشواری است؛ یکشبه نمیتوان صاحب دموکراسی شد،؛ همه این پیچ و خم ها را دارد. آن کشورهایی صاحب دموکراسیاند چندین سال طول کشیده به این جایگاه رسیدهاند. هرکسی دوستدار تغییری بر اوضاع مملکت است باید برود و رأی بدهد."
انتهای پیام/