به گزارش خبرگزاری تسنیم، غلامحیدر ابراهیم بای سلامی در برنامه اقتصاد و انتخاب رادیو گفتوگو با موضوع ظرفیتهای اقتصاد گردشگری در دولت سیزدهم با بیان اینکه ایران یک کشور موزه است و از نظر میراث فرهنگی و تاریخی شهرموزههای مهم جهانی در آن قرار گرفتهاند که بعضی از آنها مثل شهر یزد ثبت جهانی هم شده است، اظهار کرد: مثلاً مثل اصفهان که یک شهرموزه بینظیر در سطح جهان است و پر از آثار تاریخی، فرهنگی و اجتماعی است. شیراز با پرسپولیس و تخت جمشید بر تارک جاذبههای جهان میدرخشد.
وی ادامه داد: اگر جاذبههای جدید در دنیا اغلب تصنعی هستند ما دارای جاذبههای باستانی و تاریخی فاخری هستیم که بیشک در جهان بینظیر هستند و این برمیگردد به بحث دولت در تاریخ و همانطور که هگل هم اشاره کرد که ایران اولین کشوری است که دولت را تشکیل داده و به همین دلیل شما آثار مهم سیاسی، تاریخی و فرهنگی دارید که از این جهت یک ظرفیت بالایی دارد.
وی بیان این که میتوانیم گردشگری را جایگزین درآمدهای نفتی کنیم، اضافه کرد: الآن در -صادرات- نفت هم خیلی شرایط مناسبی در وضعیت تحریمی نداریم ولی گردشگری میتواند یک ظرفیت کارآفرینی بسیار بالایی را در کشور ایجاد کند. سرمایهگذاریهای بخش خصوصی را برانگیزد. با وجود اینکه گردشگری ما هنوز سنتی، محدود و پراکنده است گردشگری سهم عمدهای در جی دی پی ما دارد.
کارشناس حوزه گردشگری با یادآوری اینکه صادرات صنعتی 12 میلیارد دلاری گفت: توسعه مقاصد گردشگری عامل عمده ایجاد ثروت و اقتصاد است و میتواند در این بخش از بازار مؤثر باشد که یکی از چیزهایی که در کشور باید بکنیم باید توسعه مقاصد در سراسر ایران واقعاً کشور ماست. سراسر ایران جاذبهها و فرهنگ خودش را دارد
بای سلامی در ادامه به تفاوتهای صنعت گردشگری و نفت اشاره کرد و گفت: یک تفاوت این است که اشتغالزایی گردشگری بسیار بالاست. بحث تحقق عدالت اجتماعی، بحث تحقق عدالت جنسیتی و ایجاد اشتغال و کار برای خانمها و بالاخره اقشار مختلف مردم.
وی اضافه کرد: صنعت گردشگری در ایران الآن سنتی، محدود و پراکنده است. یعنی در واقع در شأن جاذبهها، در شأن مردم نیست. این به دلیل این است که در سیاستگذاریها و مدیریت کشور و خصوصاً در تیم اقتصادی دولتها علیرغم سخنرانیهایی که رؤسای محترم جمهور چه قبل از انتخابات و چه بعد از انتخابات میکنند گردشگری اولویت ندارد.
وی با اشاره به شورای عالی میراث فرهنگی و گردشگری، گفت: این شورا آنقدر قدرت دارد که همه دستگاههایی که مستلزم اسم و ذکر نام هستند، مثل شهرداری، مثل هر جای دیگر، مثل 11 عضو کابینه در این شورا عضو هستند. این قدرت را دارد که سیاستگذاریهای مهمی انجام دهد.
وی در عین حال افزود: جلسات این شورا حداقل سه سال است که برگزار نشده است. بهترین دستورها را بر اساس نظراتی که انجمن علمی گردشگری، نظراتی که کارشناسان، نظراتی که تشکلها و صنوف در اتاق بازرگانی داشتند. در همه اینها را فعال هستیم در کمیسیونها و جلسات مختلف. همه را جمعبندی کردیم، بردیم و بهترین دستور را گذاشتیم. رئیس محترم سازمان که الآن وزیر محترم گردشگری است،حاضر نشد هیچکدام از اینها را در دستور کار قرار دهد تا تحولی در این صنعت خصوصاً مبتنی بر مشارکت حاصل شود.این شورا جدی گرفته نمیشود و کسی هم پاسخگو نیست.
وی تاکید کرد: باید دولت را پاسخگو کنیم. مطالبه را داشته باشیم. از سوی دیگر بخش خصوصی باید آنقدر قوی باشد و مطالعاتش را انقدر قوی و خوب مطرح کند بر اساس اولویتهای مهم مؤثر. نه اینکه مثلا ً یک درخواست کوچکی داشته باشیم دولت هم از اینها عبور کند که بتوانیم در این صنعت تحول ایجاد کنیم و بتوانیم ایجاد سرمایهگذاری و کارآفرینی در سراسر کشور کنیم.
اردشیر عروجی کارشناس برنامهریزی، میراث فرهنگی و گردشگری نیز در این برنامه با اشاره به اینکه گردشگری از یک ظرفیت بالایی به لحاظ درآمدهای ارزی هم در بحث اشتغالزایی برخوردار است، اظهار کرد: میخواهم که چهار شاخص را اعلام کنم که مزیت آن را با دنیا بتوانیم مقایسه کنیم و بعد من در خدمت شما هستم برای سؤالات بعدی. سهم گردشگری ما از تولید ناخالص داخلی در حقیقت 2.9 درصد است. در صورتی که این سهم از تولید ناخالص داخلی میانگینش در سطح جهانی ده درصد است.
وی با بیان اینکه ببینید پس ما چقدر عقب هستیم، ادامه داد: سهم از کل صادرات در حقیقت ما در ایران سه درصدیم در صورتی که در دنیا سهم از کل صادرات 6 درصد است. سهم از صادرات خدمات یعنی فقط صادرات بخش خدمات را اگر درنظر بگیریم کشور ما ده درصد سهم دارد از بخش گردشگری در صادارت خدمات، در وصورتی که در دنیا سی درصد است. یعنی باز در این زمینه میبینیم که کاهش داریم. سهم از اشتغال در دنیا چیزی حدود ده تا یازده درصد هست در صورتی که سهم گردشگری در اشتغال چیزی حدود 2/2 درصد است. متأسفانه به دلیل عدم مدیریت صحیح نتوانستیم سهمهای خودمان را در شاخصهای اقتصادی گردشگری جهانی ارتقا بدهیم.
وی با یادآوری اینکه سازمان میراث فرهنگی با پیگیریهای انجام شده به وزارتخانه تبدیل شد، تصریح کرد: ولی وقتی وزارتخانه شد متأسفانه اواخر مجلس قبلی بود و مجلسهای جدید هم که شروع شد چیزی تحت معیشت مردم برای آنها اهمیت داشت زیاد متوجه بحث گردشگری و میراث فرهنگی متأسفانه نشدند. و آن انتظاری را که ما داشتیم که مجلس از آن اهرمهای نظارتیاش استفاده کند برای بهبود وضعیت مدیریت گردشگری آن بحث متأسفانه اتفاق نیفتاد.
به گفته وی، حدود یک سال و نیم است که دچار کرونا شدیم و مثل سایر کشورهای دنیا این بیماری واگیر آمده و تمام صنایع از جمله بحث گردشگری را هم با مشکل مواجه کرده است. اکثر مشاغل با مشکل مواجه شدند. من همان موقع شاید یک ماه یا دو ماه از شروع این بیماری گذشته بود، گفتم حدود یک میلیون و ششصد هزار نفر شاغل در بخش گردشگری داریم که اگر به اینها توجه نشود این اشتغال از بین میرود.
وی بیان کرد: راهکار ایجاد سریع صندوق حمایت از صنعت گردشگری است، یک مقداری از منابع بخش دولتی به آن کمک شود چون میدانیم منابع دولتی هم زیاد ندارند و یک مقداری اوراق غرضه اجازه بدهند بفروشد و پول جمع بکنند و این صندوق که توسط هیأت امناش بخش خصوصی هست، بتواند به صنعت کردشگری یکی دو سال کمک کند و انشاءالله این وضعیت بهبود پیدا کند و این پولها با رونق گردشگری بازپرداخت شود. متأسفانه به این مسائل توجه نشد و صنعت گردشگری متأسفانه بدون حمایت باقی ماند و به شدت الآن صنعت گردشگری آسیب دیده است. یکی از مسائل مدیریتی این بود که اشاره کردیم.
انتهای پیام/