به گزارش خبرگزاری تسنیم، مصطفی حسینخانی که میهمان برنامه امروز (30 خرداد) دایره طلایی بود، در خصوص پروسهای که برای کسب دوبنده تیم ملی طی کرد، گفت: از سال گذشته تاکنون 12 مرحله اردو را سپری کردیم، بحث انتخاب ملیپوشان برای المپیک پروسه سنگینی است و برای همه نفرات پراسترس بود. در همه اوزان رقابت برای رسیدن به دوبنده تیم ملی بین دو سه نفر بود که قرار بود در انتخابی رودررو یا شرکت در تورنمنتهایی که کادرفنی در نظر گرفته بود، خودشان را نشان دهند. خوشحالم و خداراشکر میکنم که در این مدت زحمت زیادی کشیدم و به لطف خدا و دعای مردم صاحب دوبنده تیم ملی شدم. امیدوارم در المپیک هم جواب زحمات خودم، مربیانم و خانوادهام و همه کسانی که برایم از بچگی زحمت کشیدند، را بگیرم.
وی در مورد اینکه چقدر احتمال دارد المپیک آخرین میدان او باشد، تصریح کرد: به چنین موضوعی فکر نمیکنم و تمام فکر و ذکرم المپیک است. سطح 74 کیلوی المپیک خیلی بالاست و اغلب مدعیان مدالدار هستند. ضمن اینکه واقعا شرایط المپیک ویژه هست و همه با آمادگی کامل شرکت میکنند.
این کشتیگیر مدعی تهرانی با تاکید براینکه تجربه المپیکهای قبلی نشان داده که نمیتوان خیلی نتایج را از قبل پیشبینی کرد، ادامه داد: من هم به خودم خیلی امیدوار هستم. در همین یک سال گذشته یک سیر صعودی را در خودم دیدم و توانستم خودم را به رقبای طراز اول برسانم، خصوصا اینکه در همین لهستان 5-6 المپیکی شرکت کرده بودند.
حسینخانی در مورد دو کشتیگیر مدعی 74 کیلوی آمریکا (جردن باروس یا کایل دایک) که از بین آنها دایک روانه المپیک میشود، خاطرنشان کرد: هر دو قهرمان جهان هستند. باروس در 74 کیلو و دایک در 79 کیلو دو سال پیاپی قهرمان جهان شدهاند. شرایطشان یکسان است ولی من از نظر فنی باروس را جلوتر از دایک میدانم. البته دایک هم کشتیگیری است که خودش را در این دو سال در 79 کیلو نشان داده و حریفان را با اختلاف زیاد شکست داده است. اینکه او از یک وزن بالاتر به 74 کیلو آمده طبیعتا باید وزن بیشتری کم کند و این نقطه مثبتی برای من هست که در کشتی با او از این شرایط استفاده کرده و او را در ابتدای کشتی تحت فشار قرار دهم و در ادامه بهتر کشتی بگیرم.
دارنده مدال برنز سال 2016 جهان با اشاره به کشتی نگرفتن چامیزو در فینال جام زیلکوفسکی با او، تاکید کرد: خودم دوست داشتم با او کشتی بگیرم و خودم را آماده کرده بودم. حتی صبح مسابقه که درحال نرمش بودیم، با توجه به اینکه چامیزو آن طرف جدول بود، به او پیشنهاد دادم با هم تمرین کنیم که قبول نکرد.
وی با تاکید بر اینکه فدراسیون کشتی تمام امکانات لازم را در خانه کشتی در اختیار کشتیگیران قرار داده، تصریح کرد: فدراسیون با همه کمبودهایی که بود همه امکانات را برای کشتیگیران در خانه کشتی فراهم کرده و با بازسازی خانههای کشتی کارش را انجام داده، ولی بحث المپیک فراتر از فدراسیون است و باید نگاه المپیکی به موضوع داشت. این صحبتها هم تکراری است. مدت زیادی تا مسابقات نمانده و در این زمان باقی مانده مسئولان باید توجه داشته باشند که کشتی همیشه جور ورزش را کشیده است. البته کشتیگیران زیاد هم منتظر مسئولان نبودهاند و ما برای اعتبار نام ایران همیشه روی تشک رفتهایم. جدا از افتخاری که برای خودمان هست اما به دنبال اهتزاز پرچم کشور هستیم.
حسین خانی در مورد حضور قهرمانان و پیشکسوتان در اردوهای المپیکی گفت: صددرصد این موضوع روحیه بخش است. شخصی مثل منصورخان برزگر که مولانای کشتی ایران هست وقتی به اردو میآید به ما روحیه میدهد. او صحبت خیلی خوبی هم با بچهها کرد. انشاءالله که تداوم داشته باشد و من به سهم خودم از قهرمان کشتی تقاضا میکنم باز هم بیایند و در کنار ما باشند.
وی در مورد تیمهای ملی کشتی در آوردگاه المپیک عنوان کرد: واقعا نمیشود پیشبینی کرد چه کسی مدال میگیرد اما هر کسی مدال میخواهد باید بجنگد و جای اشتباه ندارد. اولین اشتباه شما میتواند آخرین اشتباه باشد. من به تیمهای آزاد و فرنگیمان امیدوارم، دعای مردم پشت ما هست و از نزدیک میبینم که بچهها از جان و دل مایه میگذارند. فشار و شدت تمرینات آنقدر بالاست که بچهها شب نمیتوانند بخوابند. امیدوارم مزد زحماتشان را در المپیک بگیرند.
ملیپوش 74 کیلوی ایران در المپیک که صاحب دو فرزند است، ادامه داد: شرایط من نسبت به بچههای دیگر متفاوت است، جا دارد از همسرم تشکر کنم. 12 اردو برگزار شده و فاصله بین هر اردو هم سه روز بوده و نگهداری از دو بچه کوچک واقعا سخت است که همسرم این کار را انجام داده، من از همسرم و خانوادهام که همه کار برای من انجام داده و همیشه کنارم بودند تشکر میکنم. انشاءالله مزد زحمات این عزیزان را با مدال خوش رنگ بگیرم. دخترم که به دنیا آمد در مسابقات جهانی مدال برنز گرفتم و حالا هم امیدوارم پسرم که متولد شده در المپیک مدال بگیرم.
حسینخانی در خاتمه عنوان کرد که آرزوی هر روز پدرش موفقیت او بوده است و گفت: هم در این 12 اردو و هم مسابقات همیشه دعای خیر پدرم را پشتم احسام کردم. هرموقع نماز صبح میخواند و من معمولا خواب بودم و با دعای او بیدار میشدم میشنیدم که همه جوانها را دعا میکرد و بعد از خدا میخواست که همه بچهها موفق باشند علیالخصوص مصطفی من. همیشه این دعایش در خاطرم هست و امیدوارم که در توکیو خواست و آرزوی او را برآورده کنم.
انتهای پیام/