به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، هر کدام از ما در روز قیامت رتبهای داریم و در مرتبه خودمان قرار میگیریم. اما این رتبهها در گرو سبک زندگی، افکار و منش ما در این دنیا است. در عین حال رتبهبندی در عالم بعد از مرگ یعنی هم در برزخ و هم در قیامت، با رتبهبندیهایی که ما در این دنیا داریم، بسیار متفاوت است. ممکن است شخصی در این دنیا پول و ثروت زیادی داشته باشد، اما در آن عالم از نظر درجه بسیار پایینتر از افراد فقیر قرار بگیرد. یا ممکن است کسی در این دنیا تحصیلات بالایی داشته باشد اما در قیامت درجه و رتبه خوبی نداشته باشد. همچنین فردی در این عالم پست ریاست داشته باشد ولی در عالم باقی در خدمت مرئوسان خود باشد.
همه این رتبهبندیها که در قیامت و برزخ تعیین میشود، معیار حقیقی خود ماست. یعنی همه چیز بر اساس کارها و فکرها و نیتهای ما تعیین میشود. برعکس این دنیا که ممکن است کسی از راه دزدی، برداشتن ناحق از بیتالمال، کلاهبرداری، احتکار، کمفروشی یا گرانفروشی و هر روش غلط دیگری صاحب دارایی و ثروت شود و خیال کند که خوشبخت شده است. اما بدبختترین مردم همین افراد هستند که فریب گناه خودشان را میخورند.
معیار رتبهبندی در برزخ و قیامت
در عالم قیامت چند عامل اساسی وجود دارد که رتبه هر کدام از ما را مشخص میکند.
1. سبک زندگی دینی: یکی از عوامل رتبهبندی در برزخ و قیامت، کارهای خوب و اعمال صالح است. آن طور که امام علی نقی علیه السلام فرمودهاند: «معیار سنجش مردم در دنیا به مال و دارایی آنهاست و در قیامت به اعمالشان.» هر قدر که ما کارهای خیر بیشتری در دنیا انجام بدهیم، در قیامت رتبه و درجه بالاتری داریم. در عین حال هر اندازه که گناهان ما بیشتر باشد، رتبه خود را قیامت پایینتر آوردهایم.
2. خوش اخلاقی با مردم: یکی دیگر از معیارهای سنجش رتبه در قیامت برای ما، خوش اخلاقی است. همان طور که پیغمبر اسلام صلیالله علیه و آله فرمودند: «در قیامت در ترازوی اعمال شخصی چیزی بالاتر از حسن خلق قرار داده میشود.» به این ترتیب خوشخویی و مدارا با مردم نه تنها ارزش ما را کم نمیکند، بلکه ملاکی است که رتبه را در قیامت ارتقا میدهد.
نبی مکرم اسلام در حدیث دیگری هم درباره اهمیت خوش اخلاقی و تأثیر آن در رتبه ابدی و پایدار ما فرمودهاند: «سرلوحه نامه اعمال مؤمن، اخلاق خوب اوست.»
3. انس با قرآن: در این میان، یک نکته بسیار مهم وجود دارد که رتبههای ما را در قیامت بالا میبرد و آن هم، میزان انس ما قرآن کریم است. متأسفانه این روزها گاهی دیده میشود که قرآن در برخی از خانهها و جمعها مهجور واقع میشود. این در حالی است که اگر ما بدانیم انس با قرآن تا چه اندازه موجب ارتقای مقام معنوی ما خواهد شد، بیشتر به تلاوت قرآن میپردازیم و در آیات آن تدبر و تأمل میکنیم و در زندگی دستورات قرآنی را به کار میگیریم.
در روایتی از امام محمدباقر علیه السلام نقل شده که فرمودند: «در روز قیامت قرآن در بهترین صورت وارد میشود و به مؤمن میگوید بخوان و بالا برو.»
باید دقت داشت که تلاوت و قرائت قرآن از اهمیت بالایی برخوردار است و نباید نسبت به آن غفلت کنیم. اما باید بدانیم که تلاوت زمانی مؤثر واقع میشود که ما به دستورات قرآن عمل کنیم و آموزههای قرآنی را در زندگی به کار ببندیم.
آن طور که بزرگان دینی میگویند، این مطلب که قرآن کریم به عنوان میزان و معیاری در قیامت عنوان شده است، به این دلیل است که قرآن در قلب و عمل انسان عینیت پیدا کرده باشد. در غیر این صورت قرائت ظاهری و لفظی بدون اعتقاد و عمل این مقامات را در پی ندارد.
انتهای پیام/