به گزارش گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران پویا؛ علیرضا استقامتی، فوقتخصص غدد و رئیس بخش غدد مجتمع بیمارستانی امام خمینی تهران همزمان با صدمین سال کشف انسولین به همراه اساتید برجسته و تراز اول در حوزه دیابت تاریخچه کشف انسولین و پیشرفتهای اساسی در تولید و توسعه این ماده در صد سال اخیر را مرور کرد. متخصصان حاضر در این نشست با اشاره به اینکه کشف انسولین نقطه عطفی در درمان دیابت بود، عنوان کردند: پس از کشف این داروی نجاتبخش و همزمان با پیشرفت تحقیقات، تولید و توسعه انسولین مدیریت دیابت به نحو چشمگیری ارتقا یافت.
سخنرانان حاضر چشمانداز درمان دیابت در آینده را مورد بررسی قرار دادند و تاکید کردند: انسولین تراپی همگام با دانش روز و پیشرفتهای دنیای دیجیتال میتواند کیفیت زندگی بیماران را بهبود بخشد.
وجود 5 تا 6 میلیون بیمار دیابتی در ایران
علیرضا استقامتی، در حاشیه این رویداد به میزبانی سانوفی در پاسخ به این سوال که وضعیت فعلی بیماری دیابت در کشور چگونه است؟ گفت: در حال حاضر شاهد شیوع بالای بیماری در کشور هستیم به گونهای که اگر امروز مبتلایان دیابت را به مثابه یک کشور در نظر بگیریم ایران پس از هند و چین سومین کشور جهان خواهد بود چراکه کشورمان 5 تا 6 میلیون بیمار دیابتی دارد. البته این احتمال هم وجود دارد که در یک دهه آینده این رقم به 8 تا 9 میلیون بیمار دیابتی هم برسد!
وی در ادامه افزود: براساس مطالعهای که در ایران انجام شد تنها 20 درصد از مردم در رسیدن به سه هدف کنترل قند خون، فشار خون و چربی موفق عمل کردهاند. البته وضعیت در دنیا بهتر از ایران نیست و در بسیاری از کشورهای پیشرفته نیز آمار و اعداد در حدود 20 تا 25 درصد است.
استقامتی در پاسخ به این پرسش که چرا با توجه به اقدامات انجام شده در درمان دیابت بسیاری از بیماران به اهداف درمانی و مدیریت مناسب درمان دست پیدا نکردهاند، بیان داشت: دیابت یک بیماری مزمن مادامالعمر است و متاسفانه تمام ابعاد زندگی فرد را تحت الشعاع قرار میدهد. زیرا میزان قند خون در فرد مبتلا به دیابت با مصرف هر ماده غذایی و حتی انجام حرکتهای فیزیکی تغییر میکند و این خود نشان از پیچیدگی این بیماری دارد درحالیکه به عنوان مثال در فرد مبتلا به آسم که آن هم نوعی بیماری مزمن است، بحث فعالیت فیزیکی مطرح است و نه تغذیه فرد بیمار.
این فوقتخصص غدد با اشاره به تاثیر میزان دسترسی به دارو و آموزش در درمان بیماری دیابت هم اظهار داشت: چالش اصلی مدیریت دیابت در دسترس قرار دادن دارو و وجود آموزش استفاده از آن است؛ بهخصوص انسولین که یک داروی تزریقی است و استفاده از آن به آموزش مداوم نیاز دارد چراکه در دسترس بودن دارو برای درمان بیماری مزمنی مانند دیابت، فوقالعاده اهمیت دارد. ازاینرو در زمینه قرصهای خوراکی، انسولینهای تزریقی و ابزارهای درمانی مانند قلم انسولین، گلوکومتر و دستگاه سیجیام (CGM) به «دسترسی» هرچه بیشتر نیاز داریم.
وی در بیان اهمیت آموزش در درمان صحیح بیماری نیز گفت: یک فرد مبتلا به بیماری دیابت حداکثر سالانه سه تا چهار ساعت با پزشک خود در ارتباط است درحالیکه دهها هزار ساعت دیگر را باید به تنهایی درخصوص مدیریت بیماری تصمیمگیری کند. برای مثال در برخی مطالعات معلوم شده که یک بیمار دیابتی گاها روزانه با 300 مورد تصمیم متفاوت مواجه میشود و چنانچه فرد در این مورد آموزش ندیده باشد نمیتواند به تنهایی از عهده مدیریت صحیح بیماری برآید. بدین جهت بحث آموزش در بیماران دیابتی از اهمیت زیادی برخوردار است. حتی این موضوع از عهده و وظایف پزشکان نیز خارج است زیرا نمیتوان در مدتزمان کوتاه این حجم از اطلاعات را به بیمار انتقال داد؛ لذا یکی از مهمترین مسائل مدیریتی در این حوزه مبحث «آموزش» است.
استقامتی با بیان اینکه بیمهها باید پوشش آموزش را بر عهده گیرند، افزود: برای انجام مدیریت صحیح در حوزه دیابت، به آموزش بیماران، خانوادهها، اجتماع، پزشکان و نیز دسترسی به ابزارهای درمانی و داروهای روز دنیا نیازمند هستیم؛ البته برای رسیدن به این هدف به مدیریتی همگانی نیاز داریم که تنها با کمک سازمانهای مردمنهاد و خود مردم و مدیریت عالی از سوی دولت امکانپذیر است.
استقامتی با اشاره به اینکه یکی از وظایف دولتها در مواجهه با بیماریهای مزمن کاهش هزینههای بیماران و کمک به بهبود شاخصهای زندگی آنهاست؛ اظهار داشت: نخست باید به این نکته توجه داشته باشیم که هزینههایی که در بحث درمان صورت میگیرد، هزینه نیست بلکه سرمایهگذاری محسوب میشود. اینکه فکر کنیم داروهای ارزانقیمت بهترین داروها هستند اشتباه است. پس نباید کیفیت را فدای قیمت دارو و درمان کرد. البته طبیعی است که ایجاد رقابت به از بین رفتن انحصار و تعدیل قیمتها کمک خواهد کرد، اما معتقدیم که رجوع به درمانهای استاندارد و استفاده از داروهای جدید و مطابق با تکنولوژی روز جهان باید معیار اصلی برای اقدامات درمانی باشد و نه صرفا استفاده از داروهای ارزان قیمت؛ بنابراین در این راستا سازمان غذا و دارو باید مدیریت خود را در این روند بیشتر کند و با ایجاد زیرساختهای علمی، رقابت سالم در بازار دارویی ایجاد کند تا بیماران نیز از محصولات با کیفیت و مطابق با علم روز دنیا منتفع شوند.
وی در بخش دیگری از نشست به اهمیت انسولین درمانی در مدیریت دیابت اشاره کرد و با بیان پیشرفتها و تغییراتی که در تولید و توسعه انسولین در صد سال اخیر صورت گرفته، افزود: با ورود انسولینهای انسانی به بازار در سال 1982 و جایگزین شدن آنها با انسولینهای حیوانی، انقلابی در این بخش صورت گرفت چراکه آلرژی و عدم خلوص در انسولینهای ابتدایی بسیار مشکلساز بود. همچنین پس از آن در سال 2000 با ورود انسولینهای آنالوگ و نیز تولید قلمهای انسولین انقلابی در درمان دیابت صورت گرفت چراکه این انسولینها عوارض کمتر، حملونقل آسانتر، دقت بیشتر و درد کمتر در تزریق را به بیماران هدیه دادند.
استقامتی تصریح کرد: البته این تحول همچنان از جنبههای مختلف تکنولوژی ادامه داشت تا اینکه در سالهای اخیر با ورود انسولینهای پایه نسل جدید مدیریت دیابت بار دیگر دستخوش تغییر اساسی شد زیرا که انسولینهای پایه نسل جدید با کاهش عارضه هایپوگلایسمی و نوسانات کمتر قند خون و همچنین استفاده آسانتر کیفیت زندگی بیماران را بهبود بخشیدند.
استقامتی در بیان چشمانداز درمان با انسولین گفت: به اعتقاد بنده برای پوستاندازی در عرصه درمان دیابت به یک تا دو دهه زمان نیاز داریم. پس از این دوره درمانهای متعددی ازجمله انسولینهای هوشمند، انسولینهای خوراکی و تکمیل دستگاه CGM به روند درمان بیماری دیابت کمک خواهند کرد. البته پیشرفتهای همهجانبهای در رابطه با کنترل دیابت در جهان در حال انجام است و برای تکمیل مطالعات و متعادل شدن هزینهها به سپری شدن زمان نیاز داریم چراکه حتی پرداخت پرداخت هزینههای فعلی از توان بسیاری از بیماران خارج است. ازاینرو ما هم در کشورمان نیاز داریم تا همگام با دانش روز دنیا از ملاحظات درمانی و ابزارهای دیجیتال بهرهمند شویم تا بیماران را در مدیریت صحیح این بیماری یاری کنیم.
انتهای پیام/