به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران پویا؛ دکتر خلیل علیمحمدزاده در وبینار پیشگیری از اعتیاد در محیطهای آموزشی اظهار کرد: پیشگیری از اعتیاد نیازمند سه پایه آگاهی، آموزش و مشاوره است و خانوادهها، مدارس، دانشگاهها و رسانهها در توجه دادن کودکان، نوجوانان و جوانان به موضوعاتی چون هویت و شخصیت انسانی و نیز سبک زندگی سالم، شیوه درست زیستن و رفتار اجتماعی صحیح، نقش حائز اهمیتی دارند.
وی با اشاره به وابستگی افراطی به گوشیهای همراه ادامه داد: بیش از 60 درصد مردم دنیا گوشی همراه دارند که 80 درصد آنها از برنامههای کاربری این ابزار استفاده میکنند و طراحی انجامشده و محتویات جدیدی که این گوشیها تولید میکنند، بهگونهای است که با مداومت مصرف، حلقه اجبار یا چرخه بیاختیاری را همانطور که در اعتیاد به مواد مخدر با ترشح دوپامین و پاداش فعال میشود، باعث میشود و منجر به اعتیاد میشود؛ 56 درصد این تلفنها هوشمندند و از این میزان، نیمی به اینترنت پرسرعت متصلند.
علیمحمدزاده تصریح کرد: در ایران نیز مطابق آمار چند سال قبل، تعداد گوشیهای فعال نزدیک به 9٠ میلیون بوده است که البته برخی افراد چند گوشی دارند.
این استاد دانشگاه گفت: بر اساس برخی پژوهشها، وقت کاربران بیش از 4 ساعت در روز در گوشیها سپری میشود که بخش عمده آن، حکم سرگرمی دارد؛ حال ببینید این افراط که با تکرار به ولع زیاد برای مصرف هم میانجامد، چه خطراتی میتواند در بر داشته باشد!
وی در اشاره به برخی آسیبهای ناشی از اعتیاد به گوشیهای همراه اضافه کرد: آسیبهایی همچون مانند نزدیکبینی، افسردگی، استرس، اختلالات عصبی و استخوانی و تغییر در ریتم شبانهروزی، کم شدن خواب عمیق و نیز ارتباط آن با دیابت، سرطان، چاقی و کمتحرکی و حتی آلزایمر، از جمله این موارد هستند.
علیمحمدزاده در بخش دیگری از سخنان خود به تبیین همپوشانی و تمایز سرگرمی با تفریح پرداخت و خاطرنشان کرد: هر دو با تعدیل خلق همراهند، ولی نتیجه سرگرمی افراطی، قرار گرفتن در مسیر سبک زندگی بیهوده و ناسالم است، در حالی که تفریح، کنار تغییر خلق، اغلب رشد روانی و اجتماعی را موجب میشود.
رییس مرکز تحقیقات سیاستگذاری اقتصاد سلامت وابستگی افراطی به گوشیهای هوشمند را یک وابستگی واقعی خواند و متذکر شد: اعتیاد مدرن که به وابستگی به سرگرمیهایی مانند گوشیهای هوشمند، تبلت، بازیهای رایانهای و فضاهای مجازی اطلاق میشود، مانند اعتیاد به مواد مخدر، کنار مشکلات جسمی و روانی، مشکلات اجتماعی بهبار میآورد که مواردی چون عدم کنترل روی رفتار، افت تحصیلی و شغلی و اختلال در روابط اجتماعی و همچنین اختلال در ارتباطات خانوادگی و رابطه با فرزندان، خشونت و پرخاشگری از جمله آنهاست.
وی افزود: افراد و مراکز تربیتی مثل بسیاری از کشورها، در مدیریت کمّی و کیفی فنآوریهای جدید، فضای مجازی و شبکههای اجتماعی، باید احساس مسئولیت بیشتری کنند.
این استاد دانشگاه گفت: اعتیاد به گوشیهای همراه در دنیا رو به گسترش و نگرانکننده است و برای برخی کاربران، حتی ترک این اعتیاد سختتر از اعتیاد به مواد مخدر قوی است.
وی برخی نشانههای اعتیاد به گوشیهای همراه را اینگونه عنوان کرد: رد و بدل کردن پیامک با کسی که در خانه و یا هماتاق هست، مدام کنترل کردن گوشی همراه و دلبسته لایک و کامنت دیگران بودن، با گوشی خوابیدن، دیدار با افراد در فضاهای مجازی، گوشی را همه جا با خود بردن حتی دستشویی، همواره آنلاین بودن، غذا خوردن و حتی مطالعه کردن در حالی که سر در گوشی داریم، ترس و نگرانی از اینکه از گوشی خود دور باشیم (نموفوبیا) و مواردی دیگر. . . .
علیمحمدزاده یادآور شد: وجود حداقل سه نشانه حاکی از اعتیاد است و بایستی بهتدریج این وابستگی را کاهش دهیم، در غیر اینصورت با اختلالات و بیماریهای جدی مواجه خواهیم شد.
وی با توصیه به اینکه لازم است کاربران دو سه ساعت قبل از خواب گوشی را از خود دور کنند، افزود: معتقدم بهویژه موقع ورود به خانه، همچون جاکفشی در ورودی خانه، باید جاموبایلی تعبیه شود و بهتر است افراد همچون گذشته در صورت نیاز با مطالعه کتاب به خواب روند، همچنین ورزش، سفر و طبیعتگردی را در برنامههای خود بگنجانند.
رییس مرکز تحقیقات سیاستگذاری خاطرنشان کرد: متأسفانه کار به جایی رسیده است که در برخی کشورها، کمپهای ترک اعتیاد به اینترنت و تلفن همراه راهاندازی شده و اغلب افراد بهویژه کودکان و نوجوانان با پیامدهای جدی کاهش مهارتهای خودکنترلی به این کمپها مراجعه و تحت راهنمایی و درمان قرار میگیرند.
وی با یادآوری این نکته که وضعیت خاص کرونا هم استفاده افراطی از این وسیله را درصدی افزایش داده است، گفت: اگر میزان مصرف کنترل نشود و به همین منوال ادامه یابد، تأسیس این کمپها در ایران نیز امری ضروری است.
انتهای پیام/+