به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، «عبدالباری عطوان» تحلیلگر برجسته جهان عرب و سردبیر روزنامه رایالیوم در مقاله جدید خود به بررسی موضوع عضویت رژیم صهیونیستی در اتحادیه آفریقا پرداخت و نوشت، هنگامی که «یائیر لاپید» وزیر خارجه رژیم صهیونیستی از تصمیم اتحادیه آفریقا برای اجازه به عضویت اسرائیل در این اتحادیه، به عنوان یک روز تاریخی در نتیجه دو دهه کار فشرده توسط دیپلماتهای اسرائیلی یاد کرد، این تصمیم به معنای یک اتفاق خطرناک برای قاره آفریقاست که همواره و با قدرت در کنار مسائل عربی و به ویژه فلسطین ایستاده بود.
اما پس از آن در پی شعارهای فریبنده آمریکا و توطئههایی که برای تجزیه امت اسلامی و تضعیف آن در خدمت منافع رژیم صهیونیستی طراحی شده امروز متاسفانه هیچ گونه واکنش قاطع رسمی عربی نسبت به این اقدام اتحادیه آفریقا، به جز الجزایر مشاهده نشد.
اما چرا ما باید کشورهای آفریقایی که به تصمیم اتحادیه آفریقا رای مثبت داده و درهای پایتختهای خود را به روی دیپلماتهای صهیونیستی و سفارتخانههای آنها گشودند سرزنش کنیم و آنها را مقصر بدانیم؟ در حقیقت همه تقصیرها باید متوجه اعراب و مسلمانان باشد و خود فلسطینیها در راس این مقصران هستند که پیش از این توافق نامههای ننگین سازش با رژیم اشغالگر صهیونیستی امضا کردند و میبینیم که نیروهای امنیتی تشکیلات خودگردان فلسطین با بودجه مالی و نظامی آمریکا و رژیم صهیونیستی بزرگترین گناه تاریخ به نام هماهنگی امنیتی با اسرائیل را جهت سرکوب شهروندان فلسطینی به نفع صهیونیستها و برای محافظت از امنیت شهرکنشینان صهیونیست و جلوگیری از عملیاتهای مقاومت مرتکب میشوند.
«جمال عبدالناصر» رئیس جمهور فقید مصر که این روزها سالگرد انقلاب او را جشن میگیریم اهمیت استراتژیک قاره آفریقا برای مصر و همه اعراب را به خوبی درک میکرد و همه امکانات سیاسی و اقتصادی و علمی مصر را در خدمت رشد و توسعه قاره آفریقا و شکوفایی آن و آزادسازی این قاره از همه اشکال استعمارگری و نیز محافظت از آن در برابر هرگونه نفوذ اشغالگران صهیونیست به کار برد.
افراد دیگری همچون «یاسر عرفات» رئیس فقید تشکیلات خودگردان فلسطین نیز قبل از اینکه در دام خیانت توافقهای «اسلو بیفتد» قاره آفریقا را برای حمایت از آرمان فلسطین بسیج کرده و درهای آن را به روی استعمارگران و مزدوران آنها بستند.
اما در دوره اخیر اتیوپی هنگام آغاز پروژه ساخت «سد النهضه» در مقابل چشم و گوش اعراب و مسلمانان با استفاده از تخصصهای اسرائیلی و پول هایعربی به نوک پیکان پروژه اسرائیل برای نفوذ به قاره آفریقا تبدیل شده و از پشت به ملت عرب خنجر زده است.
اکنون میبینیم که اتیوپی درهای قاره آفریقا را برای نفوذ رژیم نژاد پرست و اشغالگر اسرائیل به بسیاری از پایتختهای آفریقایی باز کرد و ما نمیتوانیم فراموش کنیم که «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر سابق رژیم صهیونیستی چگونه در دوره اخیر به تریبون سخنرانی در اتحادیه آفریقا در «آدیس آبابا» پایتخت اتیوپی رسید.
یکی از مظاهر مضحک این ماجرا آن است که رژیم نژادپرست صهیونیستی که سرزمینهای عربی و اسلامی و مقدسات آنها را اشغال کرده و طبق اسناد شورای بین المللی حمایت از حقوق بشر و دادگاه کیفری بین المللی مرتکب انواع جنایتهای جنگی علیه بشریت شده ادعا میکند که قصد دارد کمکهای عظیمی به اتحادیه آفریقا در زمینه مبارزه با تروریسم و مقابله با اپیدمی کرونا ارائه دهد.
می دانیم که این اظهارات و نشستی که در این زمینه برگزار شد اوج دروغ و فریب و گمراه کردن افکار عمومی بود؛ زیرا در وهله اول اسرائیل حتی قادر به حمایت از خودش نیز نیست و شکست اخیر آن در جنگ غزه مقابل مقاومت بهترین گواه در این زمینه است. علاوه بر آن تلآویو تاکنون نیز هیچگونه واکسنی برای مقابله با کرونا تولید نکرده و تنها وابسته به واکسنهای شرکتهای غربی بوده است. در حال حاضر نیز همواره روزانه آمار زیادی از ابتلا به اپیدمی کرونا در اراضی اشغالی به ثبت میرسد و همین موضوع دروغهای صهیونیستها را درباره کمک به اتحادیه آفریقا فاش میکند.
اکنون تقریبا نزدیک به 50 سفارتخانه عربی در پایتختهای آفریقایی فعالیت دارند که سالانه دهها میلیون دلار از بودجه ملتهای این کشورها برای دیپلماتهای حاضر در سفارتخانههای مذکور هزینه میشود و آیا این ملتها حق ندارند از دولت خود درباره دستاوردهای این سفارتخانهها در خدمت مسائل اسلامی سوال و مقابله با پروژههای صهیونیستی سوال کنند؟ البته در این میان سفارتخانههای موسوم به سفارتخانههای فلسطین در کشورهای آفریقایی نیز که مملو از همین دیپلماتها هستند نباید نادیده گرفته شوند.
واقعیت آن است که طرفهای زیادی در این میان مقصرند و یک جنایتکار علیه امت اسلامی و مسائل و مقدسات آن محسوب میشوند- چه سازشکاران عرب که با امضای توافق نامههای عادی سازی به برادران فلسطینی خود خیانت کردند و چه خائنان در تشکیلات خودگردان فلسطین.
در این میان مصر به دلیل بی توجهی به قاره آفریقا طی 40 سال گذشته و به ویژه پس از امضای تفاهم نامههای «کمپ دیوید» (پیمانی است که به وسیله انور سادات، رئیسجمهور وقت مصر و مناخیم بگین، نخستوزیر وقت رژیم صهیونیستی در تاریخ 17 سپتامبر 1978 در قالب توافق صلح به امضا رسید) بزرگترین مسئول نفوذ رژیم اشغالگر صهیونیستی به قاره آفریقا محسوب میشود. البته مصر بهای این اشتباه خود را زمانی که بیشتر کشورهای آفریقایی در بحران سد النهضه با تحریک اسرائیلی- آمریکایی آن را رها کردند پرداخته است.
امروز اسرائیل از دروازه توطئه و غفلت عربی وارد اتحادیه آفریقا شده و اگر کنترل نشود به لطف کشورهای سازشکار عربی فردا وارد اتحادیه عرب و سپس شورای همکاری اسلامی خواهد شد.
در پایان امیدواریم که مرحله ذلت و تحقیر اعراب رو به پایان باشد و شاید پیروزی در « نبرد شمشیر قدس» که موشکهای مقاومت آن را محقق ساختند بزرگترین گواه در این زمینه است و ما به اسرائیل میگوییم که این وضعیت (خوشی و قلدری صهیونیستها) دوام نخواهد داشت.
انتهای پیام/