به گزارش خبرگزاری تسنیم از کرمانشاه، آنگاه که آیه ان ربک لبالمرصاد در تنگه چهارزبر طنین انداخت، آنگاه که دسته دسته منافقان در آتش خشم مردان الهی گرفتار آمدند، آنگاه همگان دیدند که چگونه آنان بذر نفاق و کینه را در سینه هایشان پرورده بودند با پای خود به سوی کمینگاه مکر خداوند شتافتند.
آنگاه که همه میپنداشتند آخرین صفحه تقویم دفاع مقدس ورق خورده است حماسه آفرینان میهن ما هوشیارانه و دلاورانه راه را بر شبیخون مزدورانه روباهان سد کردند.
منافقین سال 67 در شرایطی به ایران حمله کردند که قطعنامه پایان جنگ پذیرفته شده بود. تصور مهاجمان این بود که پذیرش قطعنامه به معنای از هم پاشیدگی خطوط دفاعی ایران به ویژه در جبهه غرب است اما آنها حساب یک چیز را نکرده بودند. دفاع خودجوش نیروهای باقی مانده و مردم بومی چیزی بود که منافقان را غافل کرد.
مرصاد به معنای کمینگاه و نام عملیات پیروزمندانه رزمندگان اسلام علیه منافقان کوردل بود. در این عملیات منافقان خاماندیشانه تصور کردند که به راحتی میتوانند از مرزهای ایران عبور کنند و چند ساعته خود را ظفرمندانه در تهران ببینند اما خیالی بیش نبود زیرا رزمندگان سلحشور اسلام دلاورانه در تنگه مرصاد در کمین آنها نشسته بودند و با اندک نبردی آنان را زبون و خوار ساختند که همانا پروردگار تو در کمینگاه ستمگران است.
وضع اینگونه بود که دیدگان منافقان بصیرت این را نداشتند که حقیقت کشور را دریابند و با تانک به جنگ با خانههای بیدفاع آمده بودند و با سرنیزه به نبرد گل سرخ آمده بودند غافل از اینکه در چنگ تقدیر بازمیایستند و برگ درخشانی دیگر از دفتر افتخارات انقلاب ورق خورد.
در یک هفته منتهی به آغاز فروغ جاویدان توصیفهای متنوعی از رفتارش میکردند؛ آشفته است و تردید و عجله دارد و رفت و آمدهایش به کاخ ریاست جمهوری و ساختمان استغفارات زیاد شده بود.
هرچه بود دستور حمله با اعتماد به نفس کامل صادر شد. بلافاصله حرکت به سمت کرمانشاه آغاز شد و رجوی پیغام داده بود که در کرمانشاه تشکیل دولت موقت را اعلام کنید اما کمینگاه معروف جایی بین اسلامآباد غرب و کرمانشاه بود.
میگویند دستور کاری که باید میکردند را شبانه صادر کرد و همه اعضا را از سراسر دنیا از جمله کانادا، نروژ، سوئد و آلمان فراخواند و حدود 5000 نفر گرد آمدند و جمع وطنفروشان گرم بود؛ برخی آن شب را شام آخر منافقان لقب دادهاند.
ساعت 15:30 یک ساعتی بعد از آتشبازی عراقیها 4000 تا 5000 نفر از منافقان به صورت ستونی به سمت شهر کرندغرب حرکت کردند؛ آنها در این پیشروی تنها نبودند و ارتش عراق نیز با توپخانه و هلیکوپتر و جنگندههایش از آنها پشتیبانی میکرد و نیروهایش به موازات منافقان در سرپلذهاب مشغول پیشروی بودند.
سه ساعت بعد منافقان به کرندغرب رسیده بودند بعد بلافاصله به سمت اسلامآبادغرب حرکت کردند و ساعت 21:30 اسلامآباد را نیز گرفتند و مشغول درگیری با معدود نیروهای مردمی و سپاه شدند که به دفاع از شهر برخاسته بودند.
اسلامآباد غرب تلخترین خاطرات را از مناقفان به یاد دارد به طوری که بنابر گفته مردم محلی بسیاری از مردم را به تیربار گرفتند.
سردار بهمن ریحانی فرمانده سپاه حضرت نبیاکرم(ص) استان کرمانشاه درباره عملیات مرصاد گفت: عملا در پایان جنگ ابزاری برای امتیازگیری نداشتند و باید کاری میکردند که در نهایت منجر به پیروزی رزمندگان و مردم در عملیات مرصاد شد.
وی گفت: منافقان در اسلامآباد غرب بیماران را در حیاط بیمارستان روی هم چیده بودند و آتش زدند.
بنبست در استراتژی و شسکت در تاکتیک سبب شکست مفتضحانه منافقان کوردل شد. گودالی از آتش و عذاب این پایان شومی است برای کوردلانی که گمان میکردند زمان آن رسیده که آنان نیز دستی بر خوان آشفته داشته باشند غافل از اینکه در وعده خدا هیچ تخلفی نیست.
حالا در تقویم رسمی کشور پنجم مرداد، روز پایانی عملیات مرصاد روز ملی کرمانشاه نام گرفته است. تاریخی که در واقع آخرین گلولههای جنگ هشت ساله در این استان شلیک شد. همانطور که اولین گلولههای آغاز رسمی جنگ شلیک شده بود.
حدود 10 هزار کرمانشاهی در هشت سال جنگ تحمیلی شهید شدند و این استان 1250 بار بمباران شد اما مرصاد پایانی بر رؤیاهای منافقان ابلیس سیرت بود و بعد از دشمنان متوجه شدند که اگر اینچنین اشتباهاتی را تکرار کنند پایانی خوشتر از منافقان در انتظارشان نخواهد بود.
انتهای پیام/832/ ع