به گزارش خبرگزاری تسنیم از شهرکرد، آبرسانی با تانکر به 50 روستا، آبرسانی با تانکر به 6 شهرک صنعتی، قطعی آب در برخی روستاها و شهرها، تعطیلی کشاورزیها و به خطر افتادن دامداریها بهدلیل نبود آب و همچنین نبود آب شرب باکیفیت در برخی روستاها و شهرها، تنها گوشهای از بیآبی استان چهارمحال و بختیاری است،
استانی که با دارا بودن 10 درصد منابع آبی کشور، سرچشمه دو رود بزرگ زایندهرود و کارون است.
استانی که رودهای خروشان و چشمههای جوشان را در خود جای داده است، اکنون مردمانش تشنهاند.
برای حل قسمتی از این معضل، مردم، مسئولان و کارشناسان، راهکار اساسی و اولیهای بهنام پروژه آبرسانی "بن ـ بروجن" دارند، پروژهای که قرار است آب شرب نیمی از جمعیت چهارمحال و بختیاری یعنی حدود نیم میلیون نفر را تأمین کند.
پروژهای بهقدمت 4 دولت که اولین بار در سال 87 در دولت نهم به تصویب هیئت دولت رسید و در دولت دهم رسماً آغاز به کار کرد. مجدداً این طرح در دولت یازدهم به تصویب دولت رسید؛ طرحی که بارها مسئولان مختلف وعده بهرهبرداری از آن را تا سال 96 دادند.
«قاسم سلیمانی دشتکی» استاندار وقت چهارمحال و بختیاری در سال 94 گفته بود که این پروژه تا سال 96 به اتمام میرسد، همچنین «حمید چیتچیان» وزیر وقت نیرو نیز در بازدید پروژه بن ـ بروجن در سال 95 گفته بود که این پروژه تا سال 96 به بهرهبرداری میرسد؛ وعدههایی که هیچگاه عملی نشدند.
اکنون در میانه سال 1400 هستیم، از اولین تصویب پروژه بن ـ بروجن در هیئت دولت حدوداً 13 سال میگذرد، از وعدههای متعدد بهرهبرداری در سالهای مختلف نیز چندین سال میگذرد؛ اما همچنان این پروژه به بهرهبرداری نرسیده است.
نیمی از جمعیت چهارمحال و بختیاری آب شرب ندارند و اکنون مشخص نیست پروژه ملی و اولویتدار استان چهارمحال و بختیاری موسوم به بن ـ بروجن که برای حل معضل آب شرب مردم است، چه زمانی چه سرانجامی خواهد داشت.
انتهای پیام/7540/ی/؛+