به گزارش خبرگزاری تسنیم از سواحل مکران، مسئله عجیبی که این روزها چابهار با آن دست و پنجه نرم میکند، بسته بودن برخی مغازههای آب شیرین فروشی و یا صفهای طویل در برابر این مغازهها است، با بررسیهای میدانی تسنیم و پرسش از خود مغازههای این صنف، مشخص شد که برخی از آنها به دلیل پایین بودن قیمت مجبور شدهاند مغازه را تعطیل کنند تا بیشتر از این ضرر نکنند.
چرا مغازههای آب فروشی چابهار تعطیل کردند
در گفتوگویی که با عبدالحمید کیایی رئیس اتحادیه خوار و بار فروشان داشتیم، نکتههای جالبی نهفته، او مدعی است تولیدکنندگان آب شیرین به دلیل کم بودن قیمت تعیین شده از سوی اداره صمت چابهار، دیگر آب شیرین کردن و فروختن به مردم برایشان نمیصرفد و دلیل صف آب در این روزها نیز، بسته شدن سه یا چهار مغازه به دلیل همین نصرفیدن قیمتها است.
وی گفت: سه یا چهار مغازه تعطیل کردهاند که دلیل آن نیز در واقع خرابی دستگاه شان است، آنها دیگر تولید آب شیرین برایشان نمیصرفد و ما به صنعت، معدن و تجارت چابهار در اینباره اعتراض هم کردهایم اما آنها توجهی به اعتراض ما نداشتند تا اینکه یک سال گذشت و با وجود این همه گرانی که تقریباً شامل حال هر کالایی شده است اما محصول آب شیرین کنهای شهر، قیمتش همان قیمت قدیم مانده است.
کیایی افزود: حالا نیز با اداره صنعت، معدن و تجارت صحبت کردهایم و از آنها خواستهایم که قیمت را تا دو هزار تومان برای هر دبه 20 لیتری افزایش بدهند تا به این شکل قیمت برای آب شیرین کنها بصرفد وگرنه با وجود چنین قیمتی دیگر شیرین کردن و فروش آب به مردم سودی برای تولیدکنندگان آب شیرین کن نخواهد داشت.
همچنین وی مدعی بود پیشنهاد دومشان به دولتیها برای گران نشدن آب این است که لااقل به صورت حوالهای آب این واحدهای تولیدی را تأمین کنند تا آنها نیز بتوانند به کار خود برای ارائه آب شیرین به مردم ادامه بدهند.
مغازهها آب شهری را میفروشند
برخی فعالان اجتماعی در شهر چابهار مدعی هستند که هیچ آبی توسط بیشتر واحدهای فروش آب شیرین تصفیه نمیشود و آنها فقط سر مردم را با فروش همان آبی که از لولههای شبکه آبرسانی چابهار به دست مردم میرسد، کلاه میگذارند؛ اینکه این موضوع حقیقت دارد یا خیر، باید گفت میتواند حقیقت داشته باشد.
باید در نظر داشت آبی که در شبکه آبرسانی چابهار وجود دارد تمام و کمال توسط کارخانههای آب شیرین کن تأمین میشود و تنها اشکال این آب این است که جیره بندی میشود با این حال مردم به دلایلی از قبیل رنگ زرد آب که برخی مواقع دیده میشود، این آب را مصرف نمیکنند و به جای آن از تولیدیهای سطح شهر آب میخرند.
مغازههای فروش آب شیرین چه میکنند
تصمیم گرفتیم برای روشنتر شدن ماجرا با یک کارشناس حوزه آب تماس بگیریم، به گزینه مناسبی با هویت حمزه هوتی که خودش نیز از ساکنان شهر چابهار است برخورد کردیم، او صحبتهای جالب توجهی در این زمینه بیان داشت و مدعی بود که آب شیرین کنهایی که با ادعای تولید آب این روزها در سطح شهر چابهار دیده میشوند، اصلاً آبی شیرین نمیکنند.
وی ادامه داد: خب این یک امر بدیهی است وقتی که در شبکه آبرسانی به شهر چابهار آبفا آب شیرین میریزد، مغازههای آب شیرین کن هم به جای اینکه آب شیرین کنند، بیایند و آب شهر را به خلقالله بفروشند اما آیا به نظر شما این آب همان هزینهای را روی دست تولیدکننده خواهد گذاشت که تولیدکننده باید آب با تانکر میخرید و شیرین میکرد و به ملت میفروخت.
هوتی با اشاره به اینکه باید نظارتها بر این واحدهای صنفی بیشتر شود، افزود: اصلاً مشخص نیست این مغازههایی که در سطح شهر با عنوان آب شیرین کن تأسیس میشوند صنفی هم داشته باشند و متأسفانه باید گفت که درصد بالایی از این مغازهها به جای تولید آب شیرین، خیلی راحت آب داخل شبکه شرب شهر را به مردم میفروشند که این با توجه به درخواست آنها برای گران کردن بیشتر آب نمیخواند.
قابل ذکر است؛ این موضوع با توجه به بررسیهای میدانی خبرنگار تسنیم در سطح شهر چابهار، قابل قبول بود چرا که با وجود قیمت 1300 تومان برای هر دبه 20 لیتری آب، آن هم در حالی که قیمت یک بطری یک و نیم لیتری آب معدنی که فقط اسم آب معدنی را یدک میکشند بین چهار الی پنج هزار تومان بوده، به واقعیت نیز نزدیکتر است وگرنه فروش دبه 20 لیتری آب با هزینههای کارشناسی شده به قیمت 1300 تومان ابداً به صرفه نیست.
این کارشناس آب در ادامه توضیح داد: آب داخل شبکه شهر کاملاً شرب و بهداشتی است؛ برخی میگویند آب شهر گاهی اوقات رنگ زرد یا بوی زنگ آهن میگیرد که این موضوع نیز دلیل خاصی دارد، چون آبی که توسط کارخانه آب شیرین کن تصفیه میشود دارای اکسیژن بیشتری نسبت به آبهای دیگر است، پس مطمئناً این آب باعث زنگ زدگی سریعتر لولههایی خواهد شد که مدت زیادی داخل آن بماند( قابل ذکر است در شبکه آبرسانی چابهار از لولههای فلزی استفاده شده است).
نظارتی بر این آب شیرین فروشها وجود ندارد
بنا بر این گزارش، آب شیرین کنهای داخل شهر چابهار هیچ صنفی ندارند و در واقع زیر نظر صنف سوپرمارکتها قرار گرفتهاند که به همین دلیل به نظر میرسد با توجه به این موضوع نظارت انجام شده بر آنها نیز چنان جدی نیست، نکته قابل توجهی که در گفتههای هوتی کارشناس آب نیز وجود داشت همین بود.
او مدعی بود کمترین نظارتی بر این آب فروشیها وجود دارد در حالی که باید با توجه به مهم بودن موضوع آب، بیشترین نظارت بر حوزه آب شرب مردم چابهار وجود داشته باشد، وی در این زمینه تأکید کرد: آب فروشهای داخل شهر هیچ نظارتی از طرف اداره آب نمیشوند و باید اینها از طرف ارگانهای ذیربط نظارت یا مدیریت و ساماندهی بشوند در حالی که صنف خاصی هم ندارند.
انتهای پیام / 395/ ت