به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، آهنگهای مناسبتی در چند دههی گذشته بسیار ساخته و پخش شده است. بیشتر این آهنگها هم تنها برای خالی نبودنِ عرصه و بدون فکر و گاهی به دست کسانی با کمترین تخصص، ساخته شدهاند.
در این میان اما آهنگهایی هستند که مناسبتیاند، اما تاریخ مصرف ندارند؛ گویی برای همیشه و برای آینده ساخته شدهاند.
غزل «علی ای همای رحمت» را به خاطر دارید؟ آن را در کتابهای درسی خواندهایم. سرودهی «شهریار» است. داستانهای بسیاری هم درباره چگونگیِ سروده شدنِ این غزل روایت شده است. خوانندگان بسیاری هم تلاش کردهاند روی این شعر ملودی بگذارند و بخوانند که تقریبا همه آنها به دست فراموشی سپرده شدهاند.
محمد اصفهانی اما «علی ای همای رحمت» را خوانده است. آن هم با آهنگی از شهریار فریوسفی که در نوازندگیِ تار و سهتار چیرهدست بود.
شهریار فریوسفی از شاگردان علیاکبر شهنازی و هوشنگ ظریف بود. سابقه همکاری با گروه «پایور» و برگزاری کنسرت در نقاط مختلف ایران و جهان را در کارنامه داشت. تحصیلکرده هنرستان موسیقی و عضو شورای عالی موسیقی صدا و سیما بود. او دو فرزند به نامهای پدرام و پانیذ دارد که هر دو از نوازندگان ویلن هستند و هماکنون از بهترین نوازندگان ویلن در کشورمان به حساب میآیند.
شهریار فریوسفی در 15 تیر 1388 درگذشت.
شخصی با چنین تجاربی روی شعری از شهریار آهنگی میگذارد و محمد اصفهانی هم آن را میخواند.
اصفهانی هم خوانندهی شناخته شدهای است و در کارش تخصص لازم را دارد: درجه یک هنری در زمینه خوانندگی موسیقی ایرانی را دارد. خودش پزشک است. شاگرد بزرگان آواز ایران بوده است. برخی از تیتراژِ سریالهایی که در ذهنتان ماندگار شده است را محمد اصفهانی خوانده است؛ ولایت عشق و پهلوانان نمیمیرند و ...
اصفهانی تا به امروز 14 آلبوم منتشر کردهاست. سابقه همکاری با بزرگانی مانند همایون خرم، بابک بیات و فریدون شهبازیان را دارد.
این خواننده موسیقی ایرانی، در مسابقات قرآن قبل از انقلاب در رده نوجوانان مقام کسب کرد. او از اوایل کودکی قرائت قرآن کریم را به سه روایت نزد استادان وقت آموخته و از شیوههای مختلف این فن به ویژه شیوه مصطفی اسماعیل بهرهمند شدهاست.
یادمان نرود که در 12 بهمن 1357 و در مراسم استقبال از امام خمینی(ره)، آن نوجوانی که قرآنِ آغاز برنامه را خواند، محمد اصفهانی بود.
حاصل اینکه اگر آهنگی ماندگار میشود، نخست نیتِ آهنگساز و خواننده و دیگر عوامل بر کار تاثیر میگذارد. بدون شک اصفهانی و فریوسفی با خلوص نیت و با عشق به مولا علی علیهسلام این آهنگ را ساخته و اجرا کردهاند که تا به امروز شنیدنی مانده است و همچنان هم خواهد ماند. از سوی دیگر تخصص در انجام هر کاری اهمیت والایی دارد.
فریوسفی و اصفهانی کارشان را بلد بودند که توانستند چنین اثری با چنین کیفیتی به مخاطب تحویل دهند.
انتهای پیام/