به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، مهدی صفری سفیر پیشین جمهوری اسلامی در کشورهای روسیه و چین معتقد است در قزاقستان تمام جدول مندلیف وجود دارد، جمعیتی حدود 4 میلیون دارد و 2.7 میلیون کیلومترمربع مساحت دارد، دارای منابع نفتی است و بهترین جا برای صدور کارهای خدمات فنی و مهندسی است. تعداد مهندسین ما در رشتههای مختلف با توان طراحی در فولادسازی، در سیمانسازی و در پتروشیمی در زمینههای مختلف، ما این توان را داریم که در آن کشور بتوانیم کار انجام بدهیم.
این کارشناس ارشد سیاست خارجی گفت: نکته دیگری که در قزاقستان هست، موضوع غلات است، این کشور سرزمینی است که خاک سیاه دارد درصد غلاتش بسیار بالاست یعنی چندین میلیون تن اضافه بر مصرف داخلی تولید دارد. ما بهجای اینکه غلات را از کشور قزاقستان وارد کنیم میرویم از کشورهای دور مانند برزیل و... این کار را انجام میدهیم، وقتی این پتانسیل کنار ماست، مبادلات ما با کشور قزاقستان 3دهم درصد است، در صورتی که ما با دو یا سه فولادسازی آنها هم علاقهمند بودند که همکاریها توسعه باید، یعنی آنها ما را به کشورهای دیگر ترجیح میدهند. من اسم کشورهای دیگر را نمیبرم چون مسائل سیاسی و... دارد، مثلاً در خصوص کشور ایکس اصلاً از کیفیت محصولات آن راضی نیستند. کشوری را مسئله سیاسی با آن دارند چون میدانند اگر برود آنجا کاری را انجام بدهد میخواهد نفوذ سیاسی داشته باشد اما با جمهوری اسلامی ایران از این ابعاد هیچ مشکلی ندارند از طرف دیگر کشورهایی امثال قزاقستان بهخلاف جمهوری اسلامی، نیروی انسانی فنی سطح بالا ندارند، در سطح کارگری تأمین نیرو از کشورهایی مثل تاجیکستان دارند سیستم خودشان را تأمین میکنند اما در سطح بالا و تخصصی، نیروی کاری ندارند که بتواند این مسائل را پیش ببرد. مردم قزاقستان رفتارشان بسیار رفتار خوبی با ماست.
وی افزود: اینجا وزارت خارجه وظیفهاش چیست؟ باید وزارت خارجه آنجا لابی بکند این پتانسیلهایی را که هست شناسایی بکند و آنها را به طرفهای ایرانی بشناسد، پیگیری بکند، از آنها امکانات بگیرند و این دو طرف را به هم وصل بکند. موضوع دیگر، تاجر ما میرود به آنجا پول او را میخورند، چهکسی باید از او حمایت کند؟ سفارتخانه. اگر طرف خارجی ببیند که محکم سفارتخانه از او حمایت میکند بهاحتمال قوی اولاً پول طرف را نمیخورد ثانیاً اگر این اتفاق پیش آمد میداند یک موقعی باید این را با حمایت سفارتخانه برگرداند، پس باید سفارتخانه ما که بهعنوان یک دیدهبان ما در آنجاست از تجار ما ـ چه در صدور خدمات مهندسی چه در صادراتی ـ حمایت کند.
سفیر پیشین ایران در چین گفت: ببینید، این دولتهای خارجیها در ایران وقتی یک پروژه میخواهند بگیرند سفیر راه میافتد، کمپانی هم پشتسر او راه میافتد، اینقدر در این وزارتخانههای ما میآیند و میروند تا پروژه را اجرا کنند. سفارتخانههای اروپایی، ژاپن، کره و...، اینها اصلاً کارشان این است، نمایندگی هستند، پس این پتانسیلی که کنار ماست و ما از آن استفاده نکردیم این را باید چهکسی فعالش بکند؟ من بارها این را گفتهام سفارتخانه دیدهبان است پس وظیفهاش اتصال صادرات صدور خدمات مهندسی و بهعکس است.
صفری ادامه داد: الآن کارخانه آلومینیوم زدیم مواد اولیه نداریم میرویم از گینه میآوریم یا از آفریقا، در صورتی که این مواد اولیه در قزاقستان بغل دست ماست، یک کشوری هم هست که به آن لند لاک میگویند یعنی دور و بر آن بسته است، میتوانیم از این پتانسیلمان که به آبهای آزاد راه داریم از ترانزیت استفاده کنیم و از این تیپ مواد اولیه را از آنها تقاضا کنیم، اینها وابستگیهای متقابل است. ما ریل داریم، ما مسیر شرقمان بهتر از مسیر غربمان است.
کریدور شمال به جنوب که بیست و پنج سال پیش امضا کردیم که اصل کار بارهای هند بود که برود به روسیه هنوز قسمت آستارا ـ بندرانزلی درست نشده است 4، 5 سال منتظر فاینانس هستیم که یک کشور دیگر انجام بدهد. در صورتی که از این مسیر میلیونها کانتینر از هند به روسیه میرود. من اعتقاد دارم که یک سفیر را برای متمرکز شدن در کار ترانزیت منصوب کنیم، چون ما ترانزیتمان فقط با روسیه نیست به کشورهای آسیای مرکزی است به قفقاز است از مسیر شرق به غرب است از جنوب به شمال است، بعد از اینکه شما این قطار را وصل کردید باید با کشورها بروید مذاکره بکنید که بیایند.
صفری ابراز کرد: اگر یک سفیر خاصی روی این کار ترانزیت تمرکز داشته باشد میتواند بهوسیله سفرای دوجانبه ما این کار را انجام بدهد. تاجیکستان کارخانه آلومینیوم دارد مواد اولیه ندارد تنها قدرت این کشور تولید آلومینیوم است، مواد اولی را میخواهد وارد بکند و میخواهد این مواد را هم صادر بکند نمیخواهد از کشور بالایی رد بشود، ما یک مدت هم در این خصوص با آن صحبت کردیم قبول کرد، اگر بتوانیم از این مسیر خودمان به بندرعباس مواد اولیهاش و تولیدش را ترانزیت کنیم، کار ترانزیتیاش را انجام میدهیم، پس یک سفیری میخواهد که تمرکز بدهد به کار ترانزیتی، نواقص را حل کند، همه میگویند که ایران از لحاظ ژئوپولیتیک و جغرافیایی در بهترین مکان قرار دارد ما باید این را عملی کنیم فقط با شعارهای رهنمودی نمیشود کارها را پیش برد.
وی افزود: سفیری که در قزاقستان یا در آذربایجان نشسته است اینها تمرکزشان روی ترانزیت نیست. من معتقدم که 4، 5 سفیر موضوعی و مسئلهای باید داشته باشیم؛ یکی سفیر انرژی است. من آن موقع که در کره جنوبی بودم، این کشور سفیر انرژی داشت چون نیاز اصلی کره روی انرژِی بود، این تمرکزش این بود که؛ کدام کشور بود؟ نفت از کجا بخرد؟ از کجا الانجی بخرد؟ تام الاختیار بود، پیگیری میکرد و صحبت میکرد با ارگانهای مختلف. اگر ما چنین سفیری داشتیم آیا 5 سال گاز ما قطع میشد؟ الآن متأسفانه این خط ابریشمی که قرار بود چین از طریق ما ببندد از طریق قزاقستان و دریای خزر و تاجیکستان بست، حالا اگر اجرا نشده است این یک نقص بزرگی است. میدانید که چه پتانسیلی بوده است و ما از این استفاده نکردیم ولی میتوانستیم با همین دو مسیری که هست کالاهای چینی را از این مسیر ببریم به اروپای مرکزی و جنوبی و همچنین بهعکس مواد اولیهشان را اما فعلاً بهدرستی از این فضا استفاده نشده است.
انتهای پیام/+