به گزارش خبرگزاری تسنیم، گمانهزنیها درباره آینده جورجو کیهلینی پایان یافت و او با امضای قراردادی جدید با یوونتوس، تا سال 2023 در این تیم ماندنی شد. قرارداد قبلی او با بیانکونری تا روز 30 ماه ژوئن اعتبار داشت.
کیهلینی که گفته میشد پس از عملکرد خوبش در تیم ملی ایتالیا در یورو 2020 و قهرمانی در این رقابتها، تصمیم گرفته است در یوونتوس بماند تا شانس حضور در جام جهانی 2022 را داشته باشد، پس از امضای قرارداد جدیدش با بانوی پیر که دوران حضور او در این تیم را به 19 سال افزایش میدهد به شبکه تلویزیونی این باشگاه گفت: خب بهتر است که به سن و سالم در پایان این قرارداد فکر نکنم، چون باعث میشود بیشتر احساس پیری کنم. من خوشحالم. اگرچه اینها فقط یکسری روال تشریفاتی است، اما گامهایی مهمی در زندگی محسوب میشوند. من در حالی به یوونتوس آمدم که هنوز کاملاً یک انسان بالغ نشده بودم و حالا خودم را جزو این خانواده میدانم، یک فرد باتجربه که دارد از هر لحظه زندگیاش در این سالها لذت میبرد. از صمیم قلب امیدوارم که بتوانم به تیم کمک کنم که جامهای بیشتری کسب کند، چیزی که میدانیم در یوونتوس دارای بیشترین اهمیت است. این قرارداد فقط جنبه تشریفاتی دارد، چون به محض اینکه فهمیدم بدنم هنوز به من اجازه بازی کردن میدهد و یوونتوس هم مانند خودم راغب به ادامه این همکاری است، تصمیم به ماندن گرفتم. تنها چیزی که سبب شد این اتفاق با کمی تأخیر رخ دهد، شرایط ویژه ما بود. رابطه من و یوونتوس فراتر از هر چیز دیگری است. من ذرهای شک نداشتم که در این تیم میمانم.
کیهلینی درباره بازگشت ماسیمیلیانو آلگری به یوونتوس و دوباره کار کردن زیر نظر مربی که پنج فصل با او کار کرده است هم گفت: ما قبل از این هم با هم ملاقات داشتیم و کمی هم شوخی کردیم، چون هر دو اهل لیورنو هستیم. خوشحالم که دوباره او را اینجا میبینم. او به من و همه بازیکنان تیم لطفهای زیادی داشته است. من در این مدت با بازیکنان تیم در ارتباط بودم و آنها به من گفتند که آلگری چقدر برای شروع فصل باانگیزه است و من هم اطمینان دارم که او گزینه مناسبی برای برگرداندن یووه به اوج است.
کاپیتان بانوی پیر درباره شانس خود برای بازی در جام جهانی 2022 که ماه نوامبر سال آینده در قطر برگزار میشود هم گفت: تا جام جهانی تنها یک سال دیگر باقی مانده است. ببینیم چه میشود. من همیشه خواستم از هر لحظه زندگیام لذت ببرم و کسی هستم که در زمان حال زندگی میکند. پس اگر آنقدر خوششانس باشم که در زمان برگزاری جام جهانی از آمادگی جسمی لازم برای حضور در آن مسابقات برخوردار باشم، خوشحال میشوم که بتوانم بازی کنم. اگر هم نتوانم باز هم راضی خواهم بود. در این چند سال اخیر یاد گرفتم که تنها رمز داشتن یک زندگی موفق، لذت بردن از زندگی در لحظه حال است، نه زیادی درگیر اهداف بلندمدت شدن.
انتهای پیام/