به گزارش خبرنگار فرهنگی تسنیم، حجتالاسلام ابوالقاسمی به مناسبت اولین روز از ماه محرم با اشاره به حدیثی درباره ارزش عزاداری بر امام حسین علیهالسلام گفت: موسای نبی در مناجات خویش خطاب به خداوند از علت برتری امت پیامبر خاتم نسبت به سایر امتها پرسید. خداوند متعال فرمود که من امت پیامبر خاتم را به خاطر 10 نکته برتری دادم. موسی از آن 10 نکته پرسید. خداوند متعال فرمود که آن 10 نکته شامل نماز، زکات، روزه، حج، جهاد، جمعه، نماز جماعت، قرآن، علم، و عاشورا است. موسی گفت: پروردگارا؛ عاشورا چیست؟ فرمود گریستن و گریهنمایی بر نواده محمّد و سوگواری و عزاداری برای مصیبت فرزند مصطفی. ای موسی، هیچ بندهای از بندگان من در آن زمان نیست که بر فرزند مصطفی بِگرید یا تظاهر به گریستن کند و عزاداری کند، مگر آن که بهشت برای او باشد و در آن، پایدار میماند. «یا موسی، ما مِن عَبدٍ مِن عَبیدی فی ذلِک الزَّمانِ بَکی أو تَباکی وتَعَزّی عَلی وَلَدِ المُصطَفی، إلّا وکانَت لَهُ الجَنَّةُ ثابِتا فیها.» تبّاکی یعنی خود را به گریه بزنی. این مسئله گویای آن است که حتی تظاهر در دستگاه اباعبدالله در گریه بر آن مظلوم عالم، دارای ثواب است و پیامی در خود در بر دارد.
وی با اشاره به مفهوم «قَتیل العبرات» درباره امام حسین(ع) گفت: امام حسین(ع) در روایتی فرمود «أنا قتیل العَبرات»؛ یعنی من کشتهشده اشکها هستم. عَبرات جمع کلمه عَبرة به معنای گریههاست. البته دَمع و جمع آن دموع هم به معنای گریه است، اما یک وجه تمایزی نسبت به یکدیگر دارند. به نظر میرسد عَبرة به معنای اشکی است که راه و مسیر را باز میکند و حجابهای اخلاقی و رفتاری را پس میزند و انسان مؤمن را به قرب خداوند «عبور» میدهد، همچنان که از مشتق آن، کلمه مَعْبَر به معنای «آماده براى عبور» و کلمه مِعبَر به معنای آنچه که با آن از یک سوى رودخانه بهسوى دیگر بروند مانند کشتى و پل.
بنابراین این عبارت امام حسین به این معنا میتواند باشد که من کشته شدم تا با گریه مؤمنین بر من، آنها به درگاه خداوند از حجابها عبور داده شوند. پس باید فرصت را در این ایام محرم غنیمت شمرد.
انتهایپیام/