به گزارش خبرگزاری تسنیم از سواحل مکران، بسیاری از مردم ایران هنوز هم سیستان و بلوچستان را با سیل دیماه 98 به یاد میآورند؛ سیلی که مردم بلوچستان را تا یک هفته و عواقب آن بعضاً تاکنون درگیر کرده و اختلال زیادی برای مردم روستاها به وجود آورد که حتی یک پاسگاه نیز کاملاً زیر آب رفته بود.
حالا دو سال از آن سیل میگذرد و همچنان تا حدودی جراحات وارده از آن سیل سهمگین بر بلوچستان مشخص است؛ اما جراحت اصلی نه به ساختمانها و زیرساختهای شهری، بلکه از سوی برخی مؤسسات خیری و سلبریتیها به اعتماد مردم وارد شد که کمکهایی را به نام مردم بلوچستان جذب کردند و مشخص نشد این مبالغ کجا هزینه شده است.
البته بسیاری از گروهها و نیروهای جهادی وارد استان شدند و کاملاً اصولی عمل کردند اما برخی از خیران بدون هماهنگی با ارگانها و سازمانهای مربوطه مستقر در استان، به کارهایی اقدام کردند که نه تنها نفعی برای مردم نداشت، بلکه ضرر هم به وجود آورد؛ نمونه بارز این موضوع مدرسه روستای "غلام محمد بازار" واقع در بخش "پیرسهراب" شهرستان چابهار است که دو خیر محلی دو هکتار زمین برای ساخت مدرسه وقف کردند خیران ساخت آن را عهدهدار شدند و ساختند اما هنوز خبری از فعال شدن و اعطای کد آموزشی به این مدرسه نیست در حالی که با مهرماه فصل شروع مدارس فاصله چندانی نداریم.
به هر شکلی دلشان خواست ساختند؛ سازه مدرسه ایمن نیست!
یکی از دو خیری که زمین را برای ساخت مدرسه وقف کرده در تماس با خبرنگار تسنیم این موضوع را مطرح کرد که مدرسه ساخته شده استاندارد نیست و آموزش و پرورش نیز اجازه فعال شدن این ساختمان به عنوان مدرسه را نمیدهد.
وی مدعی بود به فرد خیری که با آنها قرارداد ساخت مدرسه را بسته دائماً هشدار میداد که مدرسه را استاندارد و با هماهنگی ادارهکل نوسازی مدارس بسازند اما فرد مدرسهساز به هشدارها گوش نداد و از هر جایی نفر پیدا میکرد و بدون رعایت اصول ایمنی، مدرسه را ساخت.
در این رابطه با چشم نور رئیس اداره آموزش و پرورش "پلان" تماس برقرار کردیم که وی توضیح داد: از مدرسه ساخته شده توسط اداره نوسازی بازدید به عمل آمده و مشخص شده سازه استانداردهای لازم برای راهاندازی مدرسه را ندارد و چندین اشکال نیز دارد که با توجه به این موضوع و در خطر قرار گرفتن جان کودکان روستا، اجازه راهاندازی این سازه به عنوان مدرسه را نخواهیم داد.
وی افزود: فرد خیر مدرسه را ساخته اما توجهی به رعایت استانداردها برای ایمنی سازه نکرده؛ خب نه تنها برای مدرسه بلکه برای هیچ مکان دیگری هم این سازه نمیتواند مورد استفاده قرار گیرد چرا که جان انسان در خطر است و نباید جان انسان را در معرض خطر قرار داد وگرنه هر اتفاقی امکان دارد بیفتد که متعاقب آن نوسازی مدارس به عنوان متولی اصلی ساخت و نوسازی مدارس در معرض اتهام قرار خواهد گرفت؛ پس این مدرسه اجازه فعالیت نخواهد گرفت مگر اینکه سازهاش ایمن شود.
نظارتی بر صفحات مجازی به نام خیریهها وجود ندارد
محسن رحمتپور از فعالان اجتماعی و اقتصادی بلوچستان که خودش روزهای سیل در منطقه حضور داشت و همین واقعیتها را به عینه دیده، به خبرنگار تسنیم گفت: یادم میآید اوایل سیل وقتی که هنوز مردم بلوچستان برای بیرون آمدن از معضل سیل و آب گرفتگی شدید به هر دری میزدند، یک سری صفحات اینستاگرامی مانند قارچهای سمی در فضای مجازی سر برآوردند که هدف خود را کمکرسانی به مردم سیلزده بلوچستان اعلام میکردند و جالب اینکه هیچکدام مجوزی از سوی ارگان و سازمانی نداشتند و هنوز هم ندارند.
وی ادامه داد: هنوز هم تعدادی از این پیجها فعال هستند و گاهی با تحریک عواطف دیگران به گذاشتن شماره کارت و دریافت پول اقدام میکنند بدون اینکه ارگانی بر آنها نظارت داشته باشد؛ برای مثال یک صفحه اینستاگرامی داریم که چندین هزار نفر دنبال کننده دارد و هر بار هم با یک پست از مردم پول میگیرد. یادم است صاحب همین پیج آن اوایل سیل یک موتورسیکلت قراضه داشت که با آن به خانهاش در حاشیه شهر چابهار میرفت و حالا یک ماشین شاسی بلند دارد که با آن به خانهاش در قسمت ویلاهای شهر چابهار میرود.
این فعال اجتماعی افزود: این فرد برای پیج خود یک مؤسسه هم نامگذاری کرده اما مشخص نیست این مؤسسات از کجا مجوز دارند و خود من یادم است از طرف یک خیر با واسطه یکی از همین مؤسسات من درآوردی، تعداد 40 کارت هدیه گرفتم که همه را بین مردم پخش کردم و وقتی گزارش کار را به خیر دادم، این فرد گفت من 400 کارت هدیه یک میلیون تومانی داده بودم نه 40 عدد اما هیچوقت مشخص نشد 360 کارت مابقی به کجا و جیب چه کسی رفت.
انتهای خبر/395/ ت