به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، مناطق مختلف ایران، نوحههای خاص خودشان را دارند. بیشتر این نوحهها قدمتی به درازای چند قرن دارند و تاریخ مشخصی را نمیتوان برای آنها مشخص کرد. در این میان اما تطبیقِ این نوحهها بر گوشههای آوازی موسیقی ایرانی از نکات بسیار مهم است. فراموش نکنیم که بیشتر مداحان قدیمی، بر دستگاهها و آوازهای موسیقی ایرانی مسلط بودهاند و نوحههایشان را براساس همین دستگاهها و آوازها میساختند و میسرودند.
یکی از این نوحههای قدیمی متعلق به منطقه شوشتر است. راوی اصلی این نوحه محمد ثمریزاده است. خوانش این نوحه در دستگاه «چهارگاه» شکل گرفته و با گوشهی «درآمد» آغاز شده است. این نوحه که به روایتِ داستان حُر ابن یزید ریاحی اختصاص دارد، در بهمن ماهِ 1387 و توسط متین رضوانیپور ثبت و ضبط شد.
در ادامه ویدیویی را میبینید که در آن متین رضوانیپور به عنوان خواننده و پژوهشگر، این نوحهی شوشتری را روایت میکند و جزئیات آن را شرح میدهد:
دم نوحه:
حُر ز وفا سر خود کرده فدا یار حسین شده از صدق و صفا
جام بلا سرکشیدی به بلا جان گران داده در راه خدا
ادامه:
حُر چو بدید شه دین بیکس و یار در کف کین هر طرف گشته دچار
بی کسیش برده آرام و قرار همچو نگین دور او قوم دغا
برده فرو سر خود اندر زیر ساعتی رفت ز خیال و تدبیر
دید بوَد همه از وی تقصیر سرزده شد، به عزیز زهرا
گفت به خود کی حر بختسیه خوش به حسین بستی از هر سو ره
تا که چنین گشته بییار و پنه کشتن وی همه را بین سرپا
انتهای پیام/