به گزارش خبرنگار فرهنگ خبرگزاری تسنیم، مناطق مختلف ایران، نوحههای خاص خودشان را دارند. بیشتر این نوحهها قدمتی به درازای چند قرن دارند و تاریخ مشخصی را نمیتوان برای آنها مشخص کرد. در این میان اما تطبیقِ این نوحهها بر گوشههای آوازی موسیقی ایرانی از نکات بسیار مهم است. فراموش نکنیم که بیشتر مداحان قدیمی، بر دستگاهها و آوازهای موسیقی ایرانی مسلط بودهاند و نوحههایشان را براساس همین دستگاهها و آوازها میساختند و میسرودند.
مداحان و شاعرانی که براساس اصالتهای هنری کارشان را انجام میدادند، تلاششان این بود که شان و منزلتِ مجلسِ عزاداریِ سید و سالار شهیدان را حفظ کنند.
یکی از این نوحههای قدیمی متعلق به منطقه لرستان است. راوی اصلی این نوحه سبزعلی شعبانی است. این نوحه در دستگاه «همایون» شکل گرفته و با گوشهی «شوشتری» آغاز میشود و ادامه آن به گوشهی «بیداد» هم میرود. این نوحه با محوریت حضرت علیاصغر سروده شده است. متین رضوانیپور در بهمن ماهِ 1384 این نوحه را در شهرستان «شازند» و در روستای عَزَدیه ثبت و ضبط کرده است.
این نوحه در شهرهای مختلف استان لرستان خوانده میشود.
در ادامه ویدیویی را میبینید که در آن متین رضوانیپور به عنوان خواننده و پژوهشگر، این نوحه را روایت میکند و جزئیات آن را شرح میدهد:
دم نوحه:
گهواره خالی، قنداقه خونین
لائی لائی اصغرم برگشته رولَم
ادامة نوحه:
من در خِیام شاهِ شهیدان
از مرگ اصغر با آه و افغان
گفتا رُبابه با چشم گریان
لائی لائی اصغرم برگشته رولَم
رفتی به میدان، همراه بابا
از نوک پیکان نوشیدهای آب
بر روی دستاش رفتی تو در خواب
لائی لائی اصغرم برگشته رولم
ای اصغرِ من، آرام جانم
رفتی و بُردی تاب و توانم
بعد از تو دیگر من ناتوانم
لائی لائی اصغرم برگشته رولَم
انتهای پیام/