به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، فصل نقلوانتقالات فوتبال ایران هر ساله اوضاع آشفتهای دارد، وضعیتی که فصل به فصل هم بدتر میشود و حالا در دو سال گذشته علاوه بر نقلوانتقالات عجیب، شاهد ارقام عجیب نیز هستیم. در لیگی که به جز چهار تیم خصوصی، مابقی به طور مستقیم و غیرمستقیم از منابع دولتی استفاده میکنند، شنیدن برخی رقمها و پیشنهادات عجیب به بازیکنان از سوی باشگاههای دولتی - صنعتی، هوش از سر اهالی فوتبال میبرد.
در روزگاری که به لحاظ صنعتی و اقتصادی، کشور دچار مشکلات و تورم شدید شده است و اقتصاد هر روز رو به زوال میرود، باشگاههای صنعتی به رقیبی غیرقابل رقابت با باشگاههای خصوصی تبدیل شدهاند و مشخص نیست پیشنهادات سنگین مالی با چه هدف و دیدی به برخی بازیکنان داده میشود. باشگاههایی که دستشان در جیب مردم است و بعد از اقتصاد، حالا هرج و مرج و تورم را به زمین فوتبال کشاندهاند.
هزینه 18 میلیاردی برای بازیکنی که فصل گذشته یک میلیارد قرارداد داشته و حتی ملیپوش نیست یا پیشنهادهای عجیب 17 و 20 میلیاردی به بازیکنان مختلف تنها نمونهای از اتفاقات عجیب این روزهای فوتبال کشور است که رد پای دلالان در برخی از این انتقالات، به وضوح دیده میشود. اتفاقاتی که از قبل نیز قابل پیشبینی بود و به همین دلیل نیز سازمان بازرسی کل کشور چند هفته پیش جلسهای را با مدیران هفت باشگاه بزرگ و صنعتی کشور (استقلال، پرسپولیس، سپاهان، ذوبآهن، فولاد، گلگهر و مس رفسنجان) برگزار کرد، اما ظاهراً خروجی این جلسه نیز، تأثیری روی روند چند باشگاه متمول نداشته است.
در روزهایی که به شدت بحث خصوصیسازی باشگاههای ایرانی ضروری به نظر میرسد، صرف هزینههای سرسامآور از سوی چند باشگاه صنعتی عملاً میتواند معدود باشگاههای خصوصی را هم دلسرد کند، چه رسد به افزایش این باشگاهها. موضوعی که به نظر میرسد باید زودتر فکری به حال آن شود تا فوتبال کشور از باتلاق خود ساخته مدیران آن نجات یابد.
انتهای پیام/