به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، شبکه مستند سیما، مجموعه مستند جدیدی را با عنوان «روزگار بیم و امید» روی آنتن میبرد. این مجموعه به کارگردانی احمد جان میرزایی تولید شده و روایتی متفاوت از کارخانههایی است که به
جان میرزایی، کارگردان مستند «روزگار بیم و امید» درباره سوژه این فیلم مستند گفت: به دنبال سیاست خصوصیسازی و اجرای اصل 44 قانون اساسی، گروهی از بنگاههای کلان اقتصادی و انبوهی از کارخانههای متوسط و کوچک کشور به بخش خصوصی واگذار شد. بسیاری از این کارخانههای واگذار شده به خاطر سوء مدیریت، رانتخواری و کم توجهی به جنبههای مختلف واگذاریها در شناسایی اهلیت خریداران و ... گرفتار انبوهی از مشکلات شدند که در نهایت منجر به رکود و تعطیلی اغلب کارخانههای واگذار شده و اختلال در تولید آنها شد.
وی اضافه کرد: با صرف چند سال وقت و اعمال نگرشهای پویای مدیریتی، بعضی از این بنگاههای اقتصادی به چرخه تولید بازگشتند. مجموعه مستند «روزگار بیم و امید» طی 10 برنامه 30 دقیقهای، در هر قسمت به سراغ یکی از کارخانههای متوسط و کلان کشور رفته و دلایل رکود و بازگشت مجدد آنها به فعالیت تولیدی و اقتصادی را مورد بررسی قرار داده است. کارخانههایی که در این 10 قسمت بدان پرداختیم عبارتند از: کارخانه «آلومینیوم پارس»، کارخانه «کارتن پلاست»، کارخانه «بلبرینگ سازی ایران»، کارخانه «دوچرخه سازی قوچان»، کارخانه «فولاد سیادن ابهر»، کارخانه «کف سرام تبریز»، کارخانه «گاز لوله»، کارخانه «سبلان پارچه»، کارخانه «کمباین سازی سهند تبریز» و کارخانه «فولاد میبد».
جانمیرزایی با اشاره به چرایی تعطیلی این کارخانهها گفت: از اوایل سال گذشته به مدت یک سال و نیم مستمراً درگیر این سوژه بودم و اگر بخواهم خلاصه بگویم این است که دلیل این اتفاقات، عدم مدیریت درست در دولت، عدم ثبات در قوانین و رفتارهای شگفتآور در قبال واحدهای تولیدی است که منجر به چنین اتفاقات تأسفباری در این کارخانههای مولد میشود. سخت است که امکانات زیادی را داشته باشیم، اما با تصمیمگیریهای عجولانه و یا کارشناسیهای ناقص این امکانات به تعطیلی کشانده شده و هزاران کارگر شغل خود را از دست بدهند.
این مستندساز با اشاره به نقش پررنگ دولت تدبیر و امید در رقم خوردن این مشکلات گفت: معضل خصوصیسازی غیرصحیح مشکلی است که در ساختار اجرایی داشتیم، اما در 8 سال گذشته بسیار اوج گرفت. جالب است بدانید که آمار کارخانهها و بنگاههای اقتصادی تعطیلیهای شده در این دولت به حدود 4500 کارخانه واحد رسیده است. این موضوع در حالی است که شکلگیری و سرپاشدن یک کارخانه سالها طول میکشد اما تعطیلی آن در مدت کوتاهی تحت تأثیر این تصمیمات شتابزده و غیرکارشناسی رقم میخورد.
او با اشاره به انتخاب نام این مجموعه گفت: نام این مجموعه برگرفته از شرایط سختی است که صنعتگران و تولیدکنندگان در سالهای اخیر تحمل کردند. یک روز ناامید بودند و یک روز امیدوار. به همین دلیل نام «روزگار بیم و امید» را انتخاب کردیم.
کارگردان مستند «روزگار بیم و امید» درباره نقش قوه قضاییه در احیای این کارخانهها گفت: به صورت کلی وقتی کارخانهای ورشکسته میشود، به دادگاه و قوه قضاییه معرفی میشود تا درخصوص ادامه فعالیت این کارخانه تصمیمگیری کند. بعضی از این کارخانهها به دلیل اینکه ماشینآلاتشان توسط طلبکاران به فروش رفته و دیگر امکان فعالیت ندارند، به فروش گذاشته شده و پول آن بین طلبکاران تقسیم میشود، اما بعضی از این کارخانهها دوباره میتوانند فعالیتشان را ادامه دهند. قوه قضاییه در برخورد با کارخانههایی که هنوز شرایط ادامه فعالیت داشته و میتوانستند دوباره سرپا شوند، سیاست بسیار درستی را اتخاذ میکند. بدینگونه که افرادی که متقاضی اجاره آن بودند را احراز صلاحیت کرده و به بهترین فرد، کارخانه را اجاره میدهد تا ضمن پرداخت بدهیهایشان، کارگران نیز همچنان سرکار بمانند.
جان میرزایی سخنان خود را با اشاره به یکی از کارخانههایی که بدین شیوه احیا شدهاند ادامه داد و گفت: برای مثال میتوان به کارخانه کف سرام تبریز که پس از ورشکستی، طی فرآیندی از سوی قوه قضاییه به فردی اجاره داده میشود و او هم براساس قولی که داده این کارخانه را دوباره احیا کرده و اکنون سرپاست و فعالیت میکند. حال جالب است بدانید که چند سال پیش، وزیر کار وقت یعنی آقای ربیعی در بازدیدی که از استان آذربایجان شرقی داشته است، سری به این کارخانه زده بود و بدون اینکه واردش شود، میگوید که آن را تعطیل کرده و کارگران را برای دریافت بیمه بیکاری معرفی کنید.
او خاطرنشان کرد: نکته قابل توجهی که وجود دارد این است که در موضوع خصوصیسازی اتفاقات عجیب و غریبی رخ میدهد؛ برای مثال کارخانهای را در اوج ورشکستگی به مبلغ بسیار اندکی فروخته و فرد خریدار هم که عمدتاً دغدغه تولید ندارد پس از تملک کارخانه، غیر از فروش اموال و زمینهای ملکی و اخراج کارگران، با سوء استفاده از سند کارخانه وامهای کلان بانکی گرفته و کارخانه را بدهکارتر از قبل کرده است. نمونه این اتفاق را میتوان در بسیاری از کارخانههای تعطیلشده در سالهای اخیر دید. علاوه بر این باید به خسارتی که بانکها به کارخانهها وارد میکنند، اشاره کرد. آنان با دریافت سود مرکب زمینه را برای ورشکستگی کارخانههای تولیدی فراهم میکنند.
براساس این گزارش، پخش مستند «روزگار بیم و امید» از روز شنبه 30 مرداد آغاز شده و هر روز ساعت 17:30 روی آنتن میرود.
عوامل تولید این فیلم مستند عبارتند از: فیلمبردار، تدوینگر، کارگردان و تهیهکننده: احمد جان میرزایی، تصویربردار هوایی: مسعود خلیلپور رکنآباد، مشاور هنری: امین قدمی، مدیر تولید: علیرضا مددی، دستیار تهیه: حمیدرضا خان میرزایی، کارشناس و مشاور امور قضایی: سید محمدعلی نوابی و علیرضا برزگر، ارتباطات و هماهنگی: سید میثم خدامی، گوینده: آرمین افشار، خط و گرافیک: عباس خلیلپور، امور فنی رایانه و جلوههای بصری: صالح جان میرزایی، پشتیبانی فنی و تجهیزات: محمدرضا خان میرزایی، اصلاح رنگ و نور: حسن صفار، امور فنی صدا: رضا سلطانزاده، آرشیو صدا و تصویر: رامین حسنزاده و خدمات: محسن بیگی، تولید شده در شبکه مستند سیما.
انتهای پیام/