به گزارش خبرگزاری تسنیم از تبریز، 27 شهریورماه سالروز رحلت شهریار ملک سخن، یعنی سیدمحمدحسین بهجت تبریزی است، شاعری که با نوآوریهایش توانست انقلابی در ادبیات معاصر ایجاد کرده و ضمن آن تنها میراث دار شاعرانی بزرگ مانند حافظ و سعدی در عصر حاضر باشد.
اشعار و شخصیت عمیق شهریار همواره از کتب و مقالات گرفته تا نشست های ادبی در داخل و یا خارج از مرزهای کشور مورد بررسی و کنکاش از جوانب و ابعاد گوناگون قرار گرفته شده است که بررسی هر کدام از این ابعاد فرصتی مغتنم می طلبد، اما سرودن شعر دو زبانه ترکی آذربایجانی و فارسی یکی از ویژگیهای استاد شهریار است که باعث شد تا سالروز رحلت این شاعر بزرگ با پیشنهاد شورای عالی انقلاب فرهنگی، به عنوان روز ملی شعر و ادب پارسی نامگذاری شود.
او که یک شاعر ترک زبان است، اشعار فارسی را چنان با فصاحت و شیوایی سروده است که به نظر بیشتر صاحب نظران تراز ادبی اشعارش را باید با قیاس بزرگانی مانند لسان الغیب و مولانا سنجید چراکه اشعار شهریار تنها منحصر به هنر ردیف و قافیه نیست و مضامین اشعارش مملو از مفاهیم قرآنی، عرفانی و عاطفی است.
تنها شهریار است که میتواند در قواره روز شعر و ادب فارسی ظاهر شود
سیدقاسم ناظمی مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان شرقی در گفتوگو با خبرنگاران ضمن برشمردن اهمیت پاسداشت این روز بزرگ، از اجرای 50 عنوان برنامه فرهنگی و هنری در استان خبر داد و اظهار داشت: کارگاه های تولید آثار هنری و ادبی، رونمایی، معرفی و نقد کتاب های جدید التالیف در حوزه ادبیات فارسی و ترکی، جلسات شهریار پژوهی، کارگاه تولید آثار هنری و تجسمی، برگزاری وبینارهای علمی در دانشگاه های استان در این رابطه و گفتگوهای زنده با برخی شهریار پژوهان در روسیه، آذربایجان و ترکیه برخی از عناوین این برنامههاست.
وی از برگزاری مراسم ترویجی فرهنگی در سنگ فرش مقبره الشعراء با رعایت پروتکل های بهداشتی در عصر 26 شهریورماه خبر داد و افزود: 27 شهریورماه نیز مقبره الشعراء پذیرای تمامی گروه های مردمی و مسئولین جهت گلباران و ادای احترام به شخصیت بزرگ شهریار خواهد بود.
ناظمی در پاسخ به بعضی شبهات در رابطه با چرایی نامگذاری روز ملی شعر و ادب فارسی به نام شهریار، پاسخ داد: شهریار ضمن آن که منافاتی با شعر و ادب فارسی ندارد، بلکه میتوان ادعا کرد که تنها شهریار است که در قواره این روز ظاهر شود.
روز پاسداشت زبان و ادبیات ترکی باید انتخاب شود
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان شرقی افزود: برای تکریم زبان و ادبیات ترکی نیز باید در تقویم ایران، یک روز انتخاب شود، در این خصوص اقدامات و بررسی هایی انجام خواهیم داد تا روزی را به نحو احسن انتخاب کنیم.
وی با بیان این که مقبره الشعراء تنها قبرستان ادبی جهان است، ادامه داد: این جا بیش از 400 عارف و شاعر نامدار مدفون شده اند که باید با بودجه های ملی و نه استانی و قطره چکانی آن را به نحو احسن به اتمام برسانیم، به یاری خدا بعد از استقرار دولت و شهردار جدید اقدامات اساسی در این رابطه انجام خواهد یافت، البته پیش تر 10 میلیارد تومان اختصاص یافته بود.
ناظمی ادامه داد: یکی از معایب بازسازی این مجموعه ورود همزمان چندین دستگاه و سازمان بود که باعث شد که معماری چندگانه در فضای مقبره الشعراء حاکم شود، البته این نقد به معنای زیر سوال بردن اقدامات شهرداری نیست، بلکه باید از ابتدا تصمیمات اساسی در این رابطه اتخاذ می شد.
اجحاف بزرگی که در حق فرهنگ و تاریخ تبریز شد
به گزارش تسنیم، زخم و جراحت چندین ساله بر مقبره الشعراء که مرکز فرهنگی، مذهبی و تاریخی استان و شاید کشور است، چراکه سه قطب و ضلع مهم تاثیرگذار در ساخت هویت هر شهروند در یک مکان گرد هم آمده اند تا بگویند تبریز تنها شهری است که این سه مولفه با هم عجین شده است و چه پیوند خجسته و نایابی...
مقبره الشعراء، امام زاده سیدحمزه بن موسی بن جعفر(ع) و موزه قاجار سه قطب مهم و مظلوم این شهر هستند که به دست عده ای در این سال ها تخریب و به جای باسازی به حال خود رها شده است، سال ها پیش قرار بر این بود میدان و محوطه ای با اتصال این سه مکان به هم برای شهروندان ساخته شود که با ساخت و سازهای غیر مجاز در قلب این سه مکان منتفی شد.
سال های سال است هر مسافری از اقصی نقاط ایران و دیگر کشورها جهت دیدن مقبره بیش از 400 عارف و شاعر و علی الخصوص شهریار ملک سخن می آید، این گوهر ناب آذربایجان را محصور در گودال های فنس کشی شده می بیند، بیتدبیری و عدم اتحاد ارشاد، شهرداری، اوقاف، میراث فرهنگی به بهانه عدم اختصاص بودجه و دیگر بهانههای واهی اجحاف بزرگی در حق دین، فرهنگ و تاریخ این شهر بوده است.
چگونه ممکن خواهد بود پروژهای عنوان "بزرگترین پروژه عمرانی فرهنگی کشور" را با خود یدک بکشد و بعد از سالیان سال با بودجههای قطره چکانی از تهران و بعد از قلع و قمع درختان کهن و گودبرداریها، تنها نتیجه افتتاح سالنی برای به نمایش درآوردن آثار هنرمند معززمان استاد احد حسینی باشد و شاید جای شهریار شیرین سخن خالی باشد که بسراید: "گوهرشناس نیست در این شهر شهریار، من در صف حرف چه بگویم که چیستم".
البته اگر بنا به برخی شایعات یا واقعیات، گودبرداری ها جهت به دست آوردن آثار تاریخی از این مکان تاریخی بوده باشد باید قبل از شروع به مردم اطلاع رسانی میشد و نه این که در سکوت خبری و به بهانه بازسازی مقبره الشعراء انجام می یافت، امید است تدابیر جدی و تخصصی جهت تکمیل و بهره برداری هر چه سریعتر از این پروژه اتخاذ شود تا بیش از این باعث آزرده خاطر شدن شهروندان فرهنگ دوست نشود.
انتهای پیام/114/ی