به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، در حوزه بیاثر کردن یا شکست تحریمها یا شکست محاصره اقتصادی عضویت ما در سازمان شانگهای چقدر میتواند اثر داشته باشد؟ این سؤالی است که در ساعات اخیر بهتواتر زیاد مطرح شده است.
در این خصوص ساسان شاهویسی معتقد است،: در بخشی از صحبتهایی که سران کشورهای عضو پیمان مطرح میکردند چه آن فرمایشی که آیتالله رئیسی مطرح کردند و چه صحبتهایی که پوتین و دیگران مطرح کردند عمدتاً این ظرفیت را میرساند که آن نگاه یکجانبهگرایانه که از یک طرف با یک رویکرد قلدری و بهعبارتی وارد شدن به جنگهای نرم از جمله جنگ تجاری و جنگ اقتصادی بتواند ظرفیتهای کشورهای هدف را دچار چالش بکند یکی از اهداف اینگونه همکاریهای بینالمللی و منطقهای است که سعی میکند آنها را خنثی کند.
وی افزود: بهتعبیر منطقیتر اگر ما امروز دچار چالش انرژی هستیم بر اساس تحریمها، اگر دچار چالش روابط بانکی و پولی هستیم بهخاطر مواردی مثل یوترن و تحریمهای آن، اگر ما در حوزه سرمایهگذاریها دچار چالش هستیم، یعنی یک کشوری میخواهد بیاید اینجا در ایران سرمایهگذاری بکند یا بهعکس یا ما میخواهیم در یک کشور دیگری یک ظرفیتی بگذاریم و اینها دچار تخاصمات ایالات متحده آمریکا که بهشکل یکجانبهگرایانه است، چنین همکاریهایی در نوع خودش میتواند پیمانهای اقتصادی دو یا چند جانبه را بهوجود بیاورد که برای عبور از تحریمهای اشارهشده نقشی بسزا دارد.
شاهویسی گفت: کشورهای عضو این پیمان نزدیک به 35 درصد خشکیهای جهان را در اختیار دارند، دو قدرت بزرگ شورای امنیت را دارد، 3 کشور قدرتمند گروه بریکس را در اختیار دارد که در داخل خودشان انداموارههای بزرگ با رویکرد اقتصادی تعریف کردند در آن پیمان گمرکی و ظرفیتهای تجاری و ظرفیتهای بانکی است، روابط پولی را تعریف کردند و دارند میروند بهسمت اینکه یک پول واحد را تعریف کنند، همه اینها را وقتی کنار هم میگذاریم، نشان میدهد ظرفیت بسیار بزرگی برای کشور ایجاد شده است.
وی اضافه کرد: ما از این ظرفیتها کمی غفلت کردیم یا معطل کردیم یا فقط نگاهمان را به یک نقطه معطوف کردیم و از باقی ابزارهایی که در حوزه دیپلماسی بهخصوص دیپلماسی اقتصادی بهشکل فعال میشد استفاده کرد بهره نبردیم.
انتهای پیام/+