به گزارش خبرگزاری تسنیم از دمشق، «اریک شوالیه»، سفیر پیشین فرانسه در دمشق تعریف میکند که شیشه شامپانی را بهجا گذاشت تا سفیری از آن بنوشد که بهزعم وی، پس از سرنگونی نظام سوریه جانشین وی خواهد شد.
این موضوع به سال 2012 بازمیگردد، در آن زمان کشورهای اروپایی یکی پس از دیگری از پایتخت سوریه خارج میشدند؛ با هدف اینکه این اقدام انزوای سیاسی و دیپلماتیک دمشق را درپی داشته باشد و پس از آن منتظر سقوطش بهدست تروریسم وهابی تکفیری بمانند.
سوریه تغییر کرد اما این تغییر، تغییری بود که جنگ (با ویرانی زیرساختها) ایجاد کرد، با این حال ساختار و اصول این کشور دستخوش تغییر نشد و به آن پایبند ماند. معادلات میدانی (بهنفع ارتش سوریه) و صحنه باشکوه انتخابات ریاستجمهوری پروژه خصمانه ضدسوری را ناکام گذاشت. غرب دریافت هیچ جایگزینی برای اسد، جز اسد وجود ندارد.
بهنظر میرسد برخی از اعضای اتحادیه اروپا واقعیتهای میدانی و انتخابات ریاستجمهوری سوریه را در محاسبات خود وارد کردهاند.
«سلیم خراط» تحلیلگر سیاسی سوری در این باره به خبرنگار تسنیم میگوید: در حقیقت، کسانی که میگویند کشورهای اروپایی در برههای سوریه را ترک کردند، اشتباه میکنند. نمایندگان این کشورها حضور و ارتباط و تماس مستقیم داشتند، اما ارتباط آنها با عاملان این بحران و ایجادکنندگان آن بود. آنها برای این کار بزرگترین و طولانیترین سناریوها را تدارک دیده بودند، سناریوهایی که بر راهبردی مشخص کار میکرد و آن عبارت بود از براندازی نظام سوریه به هر وسیله ممکن که باشد.
خبرنگار تسنیم در ادامه این گزارش میگوید: گفته میشود که در پسپرده چیزهای بسیار و مهمی اتفاق افتاد، از جمله اینکه از داخل اتحادیه اروپا دومینوی بازگشت رقم خورد. ما عقلگرایی سیاست غرب را میبینیم. بعد از سالها قطعی روابط با سوریه، دیپلماتهایی از یونان و مجارستان و قبرس به دمشق رسیدند و بهزودی دیپلماتهای صربستان با کیفهای دیپلماتیک خود از راه میرسند و پرچم کشورهایشان را روی ساختمان سفارتخانههای خود کنار پرچم اتحادیه اروپا نصب میکنند، در سایه پیشبینیها مبنی بر اینکه کشورهای دیگر نیز همین گام را برمیدارند، بهویژه آنکه امروز سوریه در حال بهبود اوضاع سیاسی و اقتصادی است.
«عبدالکریم عجیب» استاد حقوق بینالملل به خبرنگار تسنیم میگوید: منافع اروپا در این است که جای پایی در جمهوری عربی سوریه داشته باشند. نیاز نیست از موقعیت سوریه چه از نظر راهبردی یا جغرافیایی یا موارد مشابه دیگر صحبت کنم، چون همه از آن مطلع هستند. اینجا یعنی سوریه همان نقطه مهم در جهان است. همه به سوریه باز خواهند گشت و غیرممکن است کشوری در دنیا باشد و سفارتخانههای اعضای اتحادیه اروپا آنجا نباشد چه برسد، به سوریه و یا دمشق.
نکته قابل توجه این بود که طرف سوری بازگشایی سفارتخانههای اروپایی را یک رویداد غیرمعمول تلقی نکرد.
«سامر الدبس» نماینده پارلمان سوریه نیز در این خصوص به خبرنگار تسنیم میگوید: بهنظر من، انعطافپذیری برخی کشورها مانند قبرس و یونان که سفارت خود را بازگشایی میکنند و دیگر کشورها برای بازگشایی سفارت بهدنبال به دست آوردن دل سوریها هستند، این خطمشی اروپا و آمریکاست، آنها با کشورهایی شروع میکنند. البته، ما هیچ کس را دستکم نمیگیریم، اما آنها از کشورهای کوچکتر شروع میکنند تا افکار عمومی خود را آماده کنند و بعد از آن، با کشورهای بزرگ جلو میآیند.
تغییر یک اصل اثباتشده در سیاست است و تأمین و حفظ منافع نیز یک اصل اثباتشده دیگر بهشمار میرود. برخی که میان امواج بلند دریای سیاست تغییر غرق میشوند با سرسختی بیهوده، منافع و اهداف خود را از دست میدهند. شرایط و اوضاع در سوریه نسبت به آنچه سالها پیش از نظر نظامی و سیاسی بود، بسیار تغییر کرده است، شرایطی که اروپاییها را وادار به تسلیم در برابر خواست و اراده سوریه کرد.
انتهای پیام/+