به گزارش خبرگزاری تسنیم از شهرکرد، آنان که کربلا رفتهاند و نرفتهاند با ماه محرم و صفر و فرا رسیدن اربعین، داغ حسین(ع) بر قلبهایشان سنگینی میکند، ما از کودکی درس معرفت و جوانمردی از امام حسین(ع) و اهل بیت آنان آموختهایم، از کودکی گلو تر میکردیم و یا حسین(ع) میگفتیم، آنجا که دسته دسته هیئتهای کوچک راه میانداختیم و با امام خوبان لبیک میکردیم بذر عشق امام در قلبهامان ریشه دواند.
چند سالی بود که ایرانیها به رسم ارادت پا به پا با جان و دل از ایران به عراق میرفتند تا چشمان خود را با اشک شوق دیدار سیدالشهدا بشویند و دل را به رحمت و مهمان نوازی ایشان جلاء دهند اما با شیوع کرونا این دومین سال است که ایرانیان از دور به امام عزیز سلام و درود میفرستند.
اربعین و پیاده روی، ستون به ستون چشیدن حلاوت عاشقی و آخرین ستون که چشمانت به حرمین شریفین میافتد و چشم ناخوداگاه با قلب همنوا میشود و های های از ته دل با ایشان راز دل میگویند، مگر میشود غریبی مهمان سید الشهداء باشد و از او بیمهری ببیند، مگر میشود به سفینهالنجاه پناه برد و در امان نبود!
دل عاشقان امام این روزها آشوب است اما موکبها در سطح شهر خبر از مرهمی بر روی دلهای پر درد دارد، مردم ایران با برپایی موکبها و فضاسازی شهر، درد دوری از کربلا را تسکین میدهند.
اینجا در استان چهارمحال و بختیاری شهر شهرکرد هم مردم از دور به سلیمان جهان سلام میفرستند و با برپایی موکب در جای جای شهر، کربلا را به شهرکرد آوردهاند.
حالا که پای رفتن نداریم اما دلهامان که میتوانند پیاده تا کربلا بروند، اینجا تپه نورالشهدا شهرکرد است که پیر و کودک همه با هم ارادت خود را به امام عزیز میرسانند، آماده شدم و کم کم در مسیر عاشقان ثارالله قدم در جاده عشق میگذارم، میدانم به خاک کربلا ختم نمیشود اما خوب میدانم دل هر کس اینجا به عشق سیدالشهدا گره خورده است.
در گوشه گوشههای جاده پرچم قرمز و سبز و سیاه نصب شده است، پرچمهایی که اسم امام حسین(ع) بر روی آنهاست و در دست باد جلوه زیبایی دارند، کم کم به تپه نورالشهدا نزدیک میشوم بوی اسپند و صدای نوحه میآید، موکبها به پذیرایی چای، قهوه، دمنوش و آش نذری و ... خلاصه نشده است، موکبهای فرهنگی از جمله فروش کتاب و موکب برای بانوان هم تدارک دیده شده است.
اینجا کار خیر هم در کار است و موکب حمایت برای افراد بیبضاعت لوازمالتحریر تهیه میکند، همینطور که سرگرم موکبها شده بودم و در حال و هوای پیاده روی اربعین بودم ناگهان صدای ذوق کوکان به گوشم رسید، سمت موکب رفتم دیدم که کودکان در حال نقاشی کردن و درست کردن کاردستی هستند، نقاشیهاشان کربلا را روایت کرده بودند، کمی آن طرفتر واقعه کربلا به شکل سه بعدی روایت میشود و بسیاری از جوانان استقبال خوبی کردهاند.
در کنار این موکبها و حال و هوای خوب اربعینی کمی دلم آرام گرفت، نمیدانم جنس کربلا رفتن و دیدن ضریح امام حسین(ع) چگونه است اما چیزی که امروز تجربه کردم فراتر از هر حسی بود که تاکنون در خصوص اربعین داشتم.
انتهای پیام/7540/ز