به گزارش خبرنگار علمی خبرگزاری تسنیم؛ "سید سعید منجمزاده" معاون مرکز موسسات و شرکتهای دانشبنیان درباره صنعتیسازی و صادرات محصولات دانشبنیان گفت: هر شرکتی که وارد فضای تولید میشود فروش محصولات آن شرکت، مهمترین مسئله و دغدغه است؛ معمولاً شرکتها در همه جای دنیا به بازارهای داخلی خود نگاه ویژه و اولیهای دارند و معمولاً در گام اول به دنبال این هستند که در بازارهای داخلی بتوانند بازار را فتح کرده و اعتماد مشتریان را جلب کنند.
وی با بیان اینکه این اتفاق برای شرکتهای دانشبنیان در ایران افتاده است، تصریح کرد: شرکتها در گام اول به دنبال بازارهای داخلی هستند و در بسیاری از موارد ممکن است تولیدکننده انحصاری یک محصول باشند به دلیل اینکه دستیابی به تکنولوژی آن محصول ممکن است بسیار سخت و پیچیده باشد؛ درباره بازارهای صادراتی، پیچیدگی بسیار شدیدتر و زیادتر میشود ورود یک شرکت دانشبنیان نوپا به بازارهای خارجی پیچیدگیهای زیادی دارد و مستلزم این است که تمرین خوبی در بازارهای داخلی داشته باشند.
منجمزاده گفت: یک دیدگاه در پذیرش شرکتهای دانشبنیان این است که ما شرکتهایی را به عنوان دانشبنیان تلقی میکنیم که حتماً بخش قابل توجهی از بازار را به خودشان اختصاص داده و محصولشان تجاریسازی شده باشد اما کاری که ما انجام میدهیم این است که هر شرکتی که ولو به اندازه یک نمونه آزمایش شده ارائه داده و تاییدیههای آن را گرفته باشد به عنوان یک محصول دانشبنیان مورد تایید قرار میگیرد که علت این امر آن است که بتوانیم حمایتهای اولیه را به آن شرکت اختصاص دهیم که بتواند به راحتی وارد بازار شود.حضور در بازارهای خارجی مسلتزم این است که نگاه استراتژیک صادراتی در داخل شرکت وجود داشته باشد یعنی حتماً شرکت به این جمعبندی برسد که قصد ورود به بازارهای صادراتی را داشته باشد که این یک الزام است.
معاون مرکز موسسات و شرکتهای دانشبنیان با اشاره به مهمترین مشکلات و موانع تجاریسازی محصولات دانشبنیان تصریح کرد: برخی از مشتریان شرکتهای دانشبنیان فعال، مردم هستند و اگر ذائقه مردم را خوب شناسایی کنند، فروش خوبی خواهند داشت که در این بخش بازار، دچار پیچیدگیهای خیلی زیادی نخواهد بود اما بخش عمدهای از محصولات دانشبنیان محصولات B2B یا B2G هستند یعنی محصولاتی که به بخش دیگر صنعت یا به بخشی از دولت، نهادها و سازمانها فروخته میشوند که اینجا پیچیدگیها برای شرکتهای دانشبنیان بسیار زیاد میشود، چراکه ممکن است اعتماد اولیه نسبت به بازار وجود نداشته باشد یا رفتار مشتری یک رفتار نوسانی باشد. مثلاً شرکتی که با برخی از ارگانهای دولتی کار میکند ممکن است این اطمینان را نداشته باشد که آیا سال بعد نیز این بخش از دولت مشتری وی خواهد بود یا خیر! در برخی از نهادهای دولتی، بدهی که این نهادها به شرکتهای دانشبنیان و خصوصی دارند بعضاً ارقام بسیار بالایی است که شرکتها را گرفتار کرده است.
منجمزاده گفت: ما در حوزه صادرات نیازمند مجموعههایی هستیم که دست شرکتهای داخلی را بگیرند. آشنایی با نیازمندیها، سلائق و اقتضائات بازارهای صادراتی کار آسانی نیست و هزینه بسیار بالایی را نیز میخواهد. ما 20 خدمت ویژه برای صادرات شرکتهای دانشبنیان ارائه دادیم که کمک به رفت و آمد هیئتهای تجاری، حضور در پاویونهای تخصصی نمایشگاههای بینالمللی، اخذ تاییدیهها و استانداردهای مورد نیاز در حوزه بازارهای صادراتی، مشاورههای صادراتی از جمله این خدمات است. مهمتر از همه اینها شرکایی هستند که میتوانند به شرکتهای دانشبنیان کمک کنند که در بازارهای خارجی حضور پیدا کنند. ما حدود 20 کارگزار و همکار تخصصی در کشورهای مختلف از آسیا و آفریقا و اروپا داریم که با ما در حال همکاری هستند.
انتهای پیام/