شباهت رزمندگان دفاع مقدس با یاران امام حسین(ع) از لسان شهید همدانی+ فیلم
شهید مدافع حرم حاج حسین همدانی در زمان جنگ تحمیلی طی سخنانی از قیام حضرت اباعبدالله الحسین(ع) سخن گفت و به شباهت رزمندگان اسلام با شهدای کربلا پرداخت.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، شهید حسین همدانی از شهدای والامقام مدافع حرم الله است که در تمامی ادوار زندگی خود در حال خدمت به مردم بود، زمانی، با لباس پاسداری در جبهه‌های حق علیه باطل ادای دین کرد، پس از آن هم با حضور داعش در منطقه، لباس رزم بر تن کرد تا در برابر این سفاکان ایستادگی کند.
شهید همدانی همواره لباس جهاد را بر تن داشت و در مأموریت‌های مختلف به کمک مظلومان منطقه شتافت که هرکدام از آنها گام‌هایی استوار برای تحقق نابودی استکبار جهانی شد. ایشان با همراهی شهید سپهبد قاسم سلیمانی و سایر رزمندگان مدافع حرم درسی فراموش نشدنی به داعش و اربابان غربی، عبری و عربی خود دادند تا علاوه بر ملت ایران، سایر مردم منطقه نیز از لوث وجود آنها در آسایش و آرامش زندگی کنند.
حال با توجه به ایام شهادت این شهید والامقام به سخنان ایشان در ایام دفاع مقدس می‌پردازیم. ایشان در عملیات کربلای 2، ارتفاع کرو اردوگاه تیپ 105 قدس در تاریخ 1365/6/8 از همراهی رزمندگان دفاع مقدس با امام زمان خود سخن می‌گوید: این فیلم را اینجا ببینید:
متن صوت: «ما جلسه وداع است، باز هم می‌گوییم خدایا شکر، پروردگارا شکر ما نمی‌توانیم این‌همه نعمت را سپاسگزاری کنیم. اما لحظاتی که آقا امام حسین (ع) در روز عاشورا داشت، ما وقتی‌که به این جمع نگاه می‌کنیم حسرت می‌خوریم می‌گوییم ای آقاجان! ما در آن روز نبودیم که تو را یاری کنیم و می‌بینیم که لحظاتی که آقا اباعبدالله (ع) با یک جمع قلیلی، شما تا فردا و فردای عملیات می‌بینید وقتی یاران شما یکی‌یکی شهید می‌شوند، وقتی مجروح می‌شوند می‌افتند کنار، آن حالات شاید یک‌هزارم آن حالات امام حسین (ع) را انسان درک می‌کند، نمی‌تواند در این وضعیت عادی درک بکند و این‌همه روضه خواندند و ذکر مصیبت گفتند، خاطرات را گفتند، نقل کردند، روایت شد آن صحنه‌ها اما انسان تا در صحنه عمل قرار نگیرد نمی‌تواند درک بکند و بفهمد که امام حسین (ع) چه حالاتی داشت. یاران یکی پس از دیگری شهید می‌شدند و فرزند کوچک و خردسال آقا امام حسین (ع) و سرباز کوچکش هم شهید شد. آقا امام حسین (ع) خون این فرزند کوچک را به آسمان گرفت «خدایا این هم سرباز کوچکم» و یکی پس از دیگری می‌رفتند. اما در آن آخرین لحظات آقا تنها بود. ما باید تمام صحنه‌های نبردمان را، ما تمام اعمالمان را، ما تمام جنگیدن و حرکاتمان را، الی‌الابد همه اعمالمان را باید مطابقت و پیروی کنیم و تقلید کنیم از آقا اباعبدالله و اگر این‌چنین بودیم در روز نبرد آن روز، روز عاشوراست و آن صحنه، صحنه کربلاست و ما می‌توانیم بگوییم آقاجان! ما اگر نبودیم یاری کنیم اما یک نمایشنامه و یک صحنه کوچک هم مثل کربلا و روز عاشورا را ما اجرا کردیم، آقاجان! از ما راضی بشو.»
انتهای پیام/
