به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، برنامه «ارغنون» با موضوع بررسی تحلیل و بررسی نوحههای قدیم تهران، با حضور مهدی امین فروغی (پژوهشگر) از شبکه رادیویی گفتوگو روی آنتن رفت.
مهدی امین فروغی گفت: موسیقی همیشه و در طول تاریخ در خدمت آیینها و مذاهب بوده است. موسیقی در نشر و گسترش پیامهای اخلاقی و معنوی مذاهب و ادیان و آیینهای پرستشی و نیایشی نقشی موثر و مهم داشته است.
این پژوهشگر با اشاره به این که در قرنهای اولیهی زندگی بشر، موسیقی بیش از ساز شکل آوازی داشته است، تاکید کرد: در حوزه عاشورا و ماجراهای سال 61 هجری، از بدو وقوع حادثه، حضور پررنگِ شاعران و اهل موسیقی در تاریخ به چشم دیده میشود. نوحهگری از نخستین شکلهای عزاداری است.
مهدی امین فروغی با بیان این که نوحهگری با مرثیه تفاوت دارد، توضیح داد: مرثیه شعری است که شاعری در سوگ کسی میسراید و میخواند، در حالی که نوحهگری با ریتم مناسب و ملودی زیبا تولید میشود. ملودیها و ضربآهنگهای موسیقیایی از قرن اول هجری با مرثیهها همراه بودهاند.
این پژوهشگر با اشاره به این که امروزه با مجموعهای عظیم از تلفیق ملودی با مرثیه مواجه هستیم، گفت: از قرن 4 هجری به بعد که عزاداریها در ایران به صورت علنی آغاز شدند، تلفیق موسیقی و شعرهای حسینی شکل تازهای به خود گرفتند. نخستین تلفیق موسیقی و آیینهای عاشورایی در نوحهها مشاهده شده است.
مهدی امین فروغی با بیان این که روضهخوانی در ایران از دوره تیموری به بعد آغاز شد، تصریح کرد: در شبیهخوانی علاوه بر موسیقی آوازی از موسیقی سازی نیز بهره میبریم. در زمان حکومت هخامنشیان، موسیقی ایران به عبادت و جنگ محدود بوده است.
این پژوهشگر با اشاره به این که موسیقی لباسی است که به تن واژهها پوشانده میشود، گفت: موسیقی همیشه پیام خودش را دارد و به تناسب زمانی که از آن استفاده شود معانی مختلفی را تولید میکند.
انتهای پیام/