به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، روز سوم جشنواره فیلم کودک میزبان اکران دو فیلم با مخاطبان کودک بود. فیلمهایی که هم موضوع و دغدغه آنان کودک بود و هم مخاطبان کودک داشت؛ "بامبالا" و "برزنگی" ساختههای سیدجمال سید حاتمی و حسین قاسمی جامی.
موضوع آن است که همانطور که روزهای قبل اشاره شد، دعوای امسال جشنواره مدام بر سر آن است که آیا فیلمهای جشنواره مخاطبانش کودکان و نوجوانان امروز هستند یا نه؟ ظواهر امر از سینمای امروز جشنواره کودکان و نوجوانان نشان میدهد که مخاطبان و صاحبان اصلی خود را ندارد و بیشتر با تم واقعگرایانه از دنیای آنان، هدف و جامعه مخاطبان خود را بزرگسالان قرار داده است. این موضوعی بود که اتفاقاً "وحید نیکخواه آزاد" فیلمساز قدیمی سینمای کودک و صاحب فیلمهایی مانند "پاتال و آرزوهای بزرگ" و "گلنار" آن را بیان کرد. نیکخواه با اشاره به اینکه فیلمها دچار این دو دستگی شدهاند از فیلمهای جشنواره انتقاد کرد و آنان را در شأن سینمای کودک و نوجوان کشور ندانست. نیکخواه گفت در دهه 60 و 70 که همکاران من کمترین امکانات را داشتند فیلمهای به مراتب جذابتر و بهتری ساختند که هنوز از آنان به عنوان بهترین فیلمهای سینمای کودک و نوجوان یاد میشود؛ چرا فیلمساز اصرار دارد فیلمش را به جشنواره برساند زمانی که پرداخت کافی و مناسب صورت نگرفته است؟
او از اینکه فیلمهای کودک مخاطبان خود را ندارد و بیشتر برای بزرگسالان ساخته میشود و در عین حال در جشنواره کودکان و نوجوانان هم حضور دارد، سخت ناراحت بود. نیکخواه نقد را لازمه سینمای کنونی کودک و نوجوان کشور میدانست که جای آن در نشستهای خبری بعد از فیلم در جشنواره خالی است. او گفت که سالهای قبل در جشنواره منتقدین نیز حضور داشتند و از ما به عنوان فیلمساز مطالبه میکردند اما امروز منتقدین در جشنواره حضور ندارند.
صحبتهای این فیلمساز قدیمی و دلسوز بچهها دقیقاً همان چیزی است که باید در جشنواره گفته شود اما در حاشیه آن دیشب در پایان جشنواره بیان شد. در هر حال کلام این پیرمرد شجاع ویترین توخالی جشنواره آقایان را که آن را افتخاری برای خود میدانند شکست.
اما نکته مهم دیگر در روز سوم جشنواره حضور بازیگران قدیمی و کهنهکار سینما و تلویزیون ایران بود. حمید لولایی، ثریا قاسمی و سیاوش طهمورث با وجود اینکه سن و سال بالایی دارند اما با جان و دل در فیلمهای کودکان بازی و نقش پدربزرگها و مادربزرگهای بچهها را به بهترین وجه ایفا کردند. اهمیت و نقش آنان یکبار دیگر در خانواده مورد توجه قرار گرفت. این بزرگترهای عزیز با رفتار و کلام مهربانانه و مشفقانه خود در هر خانوادهای مانند چشم و چراغ هستند اما روزگار جدید و مشغولیتهای خستهکننده آن باعث شده است که کمتر یاد آنان باشیم و حتی آنها را به خانواده سالمندان بفرستیم. در حالی که جای آنان در کنار خانواده است. این موضوعی بود که بامبالا به آن توجه کرده بود. حاتمی تلاش کرده بود تا نشان دهد گرههای سخت زندگی توسط آنان و با راهنماییهای دوراندیشانهشان صورت میگیرد.
قصهگویی و نگاه حکیمانه آنان به زندگی و دنیا برای بچهها شیرین و عبرت آموز است اما فیلمهایی که فضای جدید دارند کمتر به آن توجه دارند. اما برزنگی تلاش کرده بود تا این پیرنگ را در فیلم خود نشان دهد. قاسمیجامی در نشست خبری گفت که در فضاسازی فیلم گذری داشته به دوران کودکی خود و از مادرش که قصهگوی خوبی بوده الهام گرفته است. جامی توضیح داد که این فیلم برداشتی از اثر "جوجه اردک زشت" نوشته "هانس کریستین اندرسن" بود.
برای همین در مجموع این پیرمردها و سالخوردههای مهربان بودند که در کنار بچهها به روز سوم جشنواره فیلم کودک و نوجوان گرما بخشیدند و باید آنان را سوژه روز جشنواره دانست.
انتهای پیام/