گزارش تسنیم از حال ناخوش صیادان مازندرانی / ماهیگیران این روزها طعم آسایش را نمی‌چشند‌

به گزارش خبرگزاری تسنیم از ساری، دریـای خزر، بزرگتریـن دریاچـه جهان است و از طـول 890 کیلومتر ساحل سه استان شمالی، حدود 438 کیلومتر سهم مازندران می‌باشد که 4 هزار و 200 صیاد مازنی در قالب 54 شرکت تعاونی پره به صید ماهیان استخوانی مشغول هستند و عمده ماهیان صید شده از دریای خزر، سفید، کفال و کپور است، صید ماهیان خاویاری چند سالی است ممنوع شده و البته دیگر دریا ذخیره‌ای از گونه‌های خاویار ندارد که میهمان تور صیادان کند.

در دو دهه اخیر صید ماهیان استخوانی، به یکباره کاهش چشمگیری داشته و هر ساله نزولی بوده به نحوی که صید پارسال از دریای خزر با کاهش 28 درصدی در قیاس با سال صید 99_98 از 3 هزار و 600 تن، به 2 هزار و 600 تن رسید و این در حالی است که 2 دهه گذشته تا 10 هزار تن در سال نیز از دریا ماهی صید می‌شد.
صید ماهیان استخوانی از دریای مازندران هر ساله 15 مهر آغاز‌ و تا 15 فروردین سال بعد به مدت 6 ماه ادامه می‌یابد و در این فصل سرد سال صیادان مازنی خطرات ناشی از سرمای طاقت فرسای آب سرد در زمستان، طوفانی و مواج بودن دریا را به جان می‌خرند و تن به آب دریا می‌سپارند تا رزق حلال از دریا طلب کنند، اگر شرایط مساعد باشد دریا نیز سخاوت خود را به صیادان نشان می‌دهد، اما سالها است که دریا به دلیل کاهش ذخیره، بخیل شده و تور صیادان با اندک آورده به ساحل باز می‌گردد.

تعدادی از صیادان مازندرانی در گفت‌و‌گو با خبرنگار تسنیم، با بیان اینکه سالها است که در این شغل به دلیل اینکه حرفه‌ اصلی و بعضا آبااجدادی‌ ما است، به ناچار حضور داریم، اظهار داشتند: شغل ما صیادی‌ و کار در دریا است و حرفه‌ دیگری نیز نداریم و با همه سختی‌ها مجبوریم در این شغل بمانیم و از حمایت دولت نیز خبری نیست.

این صیادان با اشاره به اینکه سالها است دیگر دریا روی خوش به ما نشان نمی‌دهد و برخی وقتها تورها‌ خالی به ساحل برمی‌گردند، افزودند: شاید کمتر کسی باور کند که بگوئیم درآمد حاصل از صید ماهی کفاف امرار معاش خانواده که خوب است، بعضا کفاف هزینه ادوات و تجهیزات صیادی را هم نمی‌دهد‌.

حسن اسحاقی مدیرکل شیلات مازندران در گفت‌و‌گو با خبرنگار تسنیم، در این باره با بیان اینکه جهت تقویت ذخیره دریای خزر هر ساله بچه ماهی رها سازی می‌کنیم و امسال نیز بر اساس برنامه بیش از 110 میلیون بچه ماهی در سواحل رهاسازی کردیم، اظهار داشت: از نظر علمی، حدود یک درصد این بچه ماهی ها بازگشت دارند و به چرخه تولید و بهره‌برداری برمی‌گردند و نمی‌تواند جوابگو حجم عظیم کاهش صید سالهای اخیر باشد.

جالب است وقتی دریا به روی صیادان کم برکت شده، دولت نیز در مقابل، درها را به روی صیادان قفل کرده و توجهی به مشکلات آنها ندارد و در حالی که سخت و زیان آور بودن شغل صیادان و کاهش پرداختی بیمه مصوب شد، اما در حد مصوبه در دولت باقی ماند و انگار قطار دولت کشش عبور از گردنه کدوک برای سرازیر شدن به سمت مازندران را ندارد تا این مصوبه دست صیادان را بگیرد!

بر‌اساس مصوبه قرار بود تا صیادان 10 درصد حق بیمه را پرداخت کنند اما به دلیل اینکه مصوبه ابلاغ نشد، هم اکنون با هزینه سنگین، 27 درصد پرداخت می‌کنند، در حالی که شغل صیادی 12 ماهه است اما به نگاه اشتباه دولت، این شغل 6 ماهه دیده می‌شود و فعالیت جانبی 6 ماهه اول صیادان جهت آماده سازی شرایط برای صید سال بعد، اصلا به چشم دولت نمی‌آید.

صیادان مازنی با گلایه از عدم همراهی نمایندگان مجلس شورای اسلامی برای پایان بخشیدن به مشکلات صیادی، گفتند: شغل صیادی به دلیل سر و کار داشتن با آب سرد در زمستان، پیری زود رس‌ و امراض مهمی از جمله بیماری استخوان میاورد اما با این وجود هنوز به عنوان شغل سخت و زیان آور به استان اعلام نکردند.
همچنین صیادان از نرخ بالای بیمه صیادی گلایه کردند و در ادامه یادآور‌شدند: با توجه به درآمد ناچیز‌ صیادی، توان پرداخت هزینه سنگین بیمه را نداریم.

حسن اسحاقی مدیرکل شیلات مازندران دراین باره با بیان اینکه مصوبه سخت و زیان‌ آور بودن شغل صیادی در کشور مصوب شد اما به گفته مدیرکل تامین اجتماعی استان، به مازندران ابلاغ نشد، تصریح کرد: صیادان مازنی 6 ماه دوم سال در دریا هستند و 6 ماهه نخست سال در حال توربافی و مرمت و آماده سازی دیگر ادوات و تجهیزات هستند، اما متاسفانه فقط 6 ماهه دوم برای آنها جهت بیمه شغل صیادی محسوب می‌شود و 6 ماهه نخست بیمه صیادی ندارند و باید آزاد پرداخت کنند.

یکی دیگر از مشکلات صیادان شرکتهای تعاونی پره صیادی، فعالیت صیادان غیر مجاز هستند که به دور از چشم ماموران یگان حفاظت از منابع آبزیان شیلات مازندران، تا می‌توانند به منابع دریایی دست‌اندازی می‌کنند و در واقع یقیه صیادان مجاز را می‌گیرند‌، و به دلیل مخفی شدن فقر در زیر جنگلهای سرسبز شمال، بسیاری از ساحل‌نشینان به ناچار برای امرار معاش، دست به تخلف صید غیر مجاز می‌زنند تا بتوانند بی پولی در کنار بیکاری خود را جبران کنند!
هرچند صید غیر مجاز کاملا غیر قانونی و غیر قابل دفاع است، اما به دلیل عدم حمایت دولتهای ادوار از ساحل نشینان برای ایجاد فرصتهای شغلی پایدار، به ناچار جوانان ساحلی تن به آب دریا می‌سپارند!

صیادان شرکتهای تعاونی پره با اشاره به اینکه صید غیر مجاز ذخیره دریا را کاهش می‌دهد، یادآور شدند: به دلیل رهاسازی ادوات صید غیر مجاز در دریا بارها موجب پارگی تور صیادان شرکت پره و آسیب به قایق‌های ما شده است.

حسن اسحاقی مدیرکل شیلات مازندران با اعلام این خبر که یگان حفاظت از منابع آبزیان شیلات مازندران تنها 75 پرسنل دارد که توان مقابله با صیادان غیر مجاز را در پهنه آبی طولانی مازندران را ندارند، گفت: سابق پرسنل یگان حفاظت از منابع آبزی اداره کل شیلات مازندران 285 نفر بوده که اکنون 110 پرسنل کمتر دارد و دولت باید کسری نیروی این بخش را جبران کند تا توان مقابله با تخلفات صید و صیادی به وجود بیاید‌.

اما آنچه که صیادان مازندران را آزار می‌دهد نگاه یک بام و دو هوای دولت است که تثبیت و تعدیل شغل صیادی در استان‌های گیلان و گلستان از محل اعتبار سازمان هدفمندی یارانه انجام شد اما بودجه‌ای برای مازندران تخصیص داده نشد و وعده ‌و وعید دولت به صیادان مازنی در این بخش پایانی ندارد.
حسن اسحاقی با بیان اینکه برخی از پره‌های صیادی در مازندران دیگر توجیه اقتصادی ندارند و زیان ده هستند، به ناچار باید جمع‌آوری شوند، خاطرنشان کرد: باید از محل هدفمندی یارانه‌ها همانند دو استان شمالی برای مازندران نیز بودجه تخصیص بدهند تا شرکتهایی که توان ادامه کار ندارند، تعدیل و تثبیت شوند.

به گزارش خبرگزاری تسنیم، جامعه هدف صیادی مازندران فقط 4 هزار و 200 صیاد نیستند، بلکه حدود 30 هزار نفر فعال مستقیم و غیر مستقیم زنجیره صید، تولید، توزیع و دیگر حلقه‌های این زنجیره هستند که اگر دولت به مشکلات صیادان ورد جدی نکند، با توجه به نرخ بالای بیکاری در مازندران، و از آنجایی‌که صیادی زیر مجموعه تولیدات بخش‌ کشاورزی است و می تواند در تولید و اشتغال نقش‌ آفرین باشد، اما عدم حمایت این بخش، بیکاری به ویژه برای جوانان را به شدت افزایش می‌دهد و نیاز است تا دولت به مطالبات بر زمین مانده صیادان نگاه ویژه‌ای داشته باشد.

انتهای پیام/ش