به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، «سید علی حسینی عالمی» با نام جهادی «ابوسجاد» متئلد 1352 و یکی از فرماندهان لشکر فاطمیون بود که در آبان ماه سال 1394 طی عملیات محرم در سوریه به شهادت رسید. او جزو اولین نیروهای فاطمیون بود که راهی سوریه شد و مسئولیت پشتیبانی تیپ دو لشکر فاطمیون را بر عهده داشت. پیش از وی، سید قاسم حسینی خواهرزاده او و سید محمدحسن حسینی علمی و سید ابراهیم عالمی، از اعضای خانواده او در درگیریها و برای دفاع از حرم حضرت زینب(س) به شهادت رسیده بودند و او شهید ِ چهارم خانوادهاش است. پیر مطهر او در بهشت رضای مشهد به خاک سپرده شد.
ویژگی مثالزدنی ابوسجاد اهتمام ویژه او در رساندن پیکر پاک شهدا به خانوادههایشان بود. در اکثر عملیاتها، او میرفت و پیکر پاک شهدا را برای تحویل به خانوادههایشان به عقب میآورد. ماجرای شهادت او هم به همین طریق رخ داده بود. ابوسجاد رفته بود که پیکر شهدا را به عقب منتقل کند که به آنها پیوست. او همچنین به نقطه زنی با توپ 106 معروف بود. این توپ در واقع سلاحی برای زدن نقاط مستحکم همچون تانکها، خودروهای زرهی و سنگرها به کار میرود.این مهارت را در بخش ادوات آموخت و با توپ 106 که به توپ قناص مشهور بود همان نقطهای که گرا داده میشد را دقیق میزد. فیلم نقطه زنی ابوسجاد در ادامه قابل مشاهده است:
فرزند او درباره نحوه شهادت پدر میگوید: من و پدرم در آبان ماه مصادف با ماه محرم در منطقه بودیم که من به استان حلب رفتم و پدرم در استان دیگر ماند. زمان مرخصی پدرم رسیده بود و بعد از سه ماه میخواست به مرخصی بیاید و تمام کارهای خود را انجام داده بود اما صبر کرد زیرا پیکر 9 شهید فاطمیون مفقود شده بود و پیکرهای آنها دست تکفیریها بود. پدرم گفت: «من صبر میکنم پیکر این شهیدان را پیدا کنم و بعد به مرخصی میآیم.» روز عملیات فرا رسید و پدرم پیکر دو شهید را از دست تکفیریها پس گرفت و نوبت به پیکر شهید سوم رسید. چند متر مانده به مکانی که پیکر را تحویل بدهد، یک تک تیرانداز تکفیری پهلوی پدرم را نشانه گرفت. به علت خونریزی شدید دو ساعت بعد از مجروح شدنش به شهادت رسید.
در فرازی از وصیت نامه او خطاب به خانواده آمده است: «شما در جریان مسافرتم هستید و میدانید که یکی از مهمترین دلایل سقرم به خطر افتادن حریم عمه جانم است. ما خانواده سادات نسبت به بقیه اقشار جامعه از همه موظفتر هستیم برای خون دادن به عمه جانمان و باید در این راه پیش قدم باشیم. تا میتوانید اقوام و دوستانمان را در این راه تشویق و تبلیغ کنید. انشاءالله که این کار باعث شود عمه جانمان گوشه چشمی به ما کند و سربلند شویم و خدای ناکرده باعث شرمندگی این بزرگواران نشویم.»
انتهای پیام/