به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، با توجه به شرایط اقلیمی و همچنین خشکسالیهای اخیر در استان سیستان و بلوچستان و همچنین رفتار نامناسب دولت افغانستان در خصوص تخصیص حقآبه هامون و هیرمند، خشک شدن بستر دریاچه هامون، سالهاست که به یک معضل مهم زیستمحیطی برای منطقه سیستان تبدیل شده است اما به نظر میرسد استفاده از آب ژرف پایانی برای این بحران باشد.
روز گذشته سومین چاه آب ژرف در کنار تالاب هامون در شهرستان "نیمروز" در سیستان و بلوچستان به آب رسید.
غلامپور، ناظر عملیات حفاری چاههای آب ژرف سیستان اعلام کرد: این چاه تا عمق 1790 متری جدارهگذاری شده است و مقدار یک میلیون لیتر در روز آبدهی دارد.
وی افزود: این چاه با نصب پمپهای درون چاهی قابلیت آبدهی 8 میلیون لیتر آب در روز را دارد. کیفیت این آب مناسب کشاورزی است و با تصفیه مختصر قابل شرب خواهد بود.
آبهای ژرف تجدیدپذیر به عنوان یکی از منابع طبیعی زیرزمینی و یک سرمایه استراتژیک در دنیا شناخته میشوند. با توجه به خشکسالیهای اخیر خصوصاً در مناطق شرق و جنوب شرقی کشور، شناخت این منابع راهبردی بیش از پیش اهمیت پیدا کرده است.
مطالعات اکتشافی انجام شده توسط شرکتهای دانشبنیان در سالهای اخیر در این خصوص موفقیتآمیز بوده و با تلاش و همت متخصصان ایرانی دستیابی به این منابع در اعماق زیاد میسر شده است.
استخراج آبهای ژرف در سیستان و بلوچستان که سالهاست با کمآبی دست و پنجه نرم میکند هزینه کمتری نسبت به تصفیه آب دارد. همچنین هزینه انتقال آب و پمپاژ هم نخواهد داشت.
از سوی دیگر طبق اعلام کارشناسان، آبهای جاری در اعماق زمین، تجدیدپذیر بوده و آب حاصل از آن هم کاملاً قابل شرب است.
در عین حال تعدادی از کارشناسان و متخصصان حوزه محیط زیست استخراج آبهای ژرف را اشتباه میدانند و معتقدند ادامه یافتن این فرآیند تبعات زیست محیطی غیر قابل جبرانی دارد و در درازمدت، تنوع زیستی، کشاورزی، پوشش گیاهی و حاصلخیزی آب را تهدید میکند.
این عده از کارشناسان، آب ژرف را مانند ستونهای یک خانه میدانند که با برداشتن آنها، خانه فرو میریزد.
انتهای پیام/؛