به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران پویا؛ وحید جعفریان بیان کرد: بیش از 13.5 میلیون هکتار کانون فرسایش بادی در کشور وجود دارد و این پدیده سالانه 3 هزار میلیارد تومان به اقتصاد کشور خسارت میزند.
وی با تاکید بر اینکه بیابانزایی در کشور ما آمار قابل توجهی دارد اضافه کرد: سوء مدیریت و سوء تدبیر در حوضههای آبریز موجب توسعه عرصههای بیابانی در پایین دست شده است و شورهزارها و ماسهزارها افزایش یافته و خسارت به بار آورده است.
جعفریان کاهش سطح آبهای زیرزمینی در سالهای اخیر را یکی از مهمترین عوامل بیابانزایی عنوان کرد و گفت: لازم است در تدوین برنامه هفتم و بودجه سال آینده به این مسئله توجه ویژه شود.
مدیرکل دفتر امور بیابان سازمان جنگلها خاطرنشان کرد: اجرای برنامههای بیابانزدایی در 50 سال گذشته در کشور در قالب طرحهای بیولوژیک، بیومکانیک و مکانیک، حاصل دانشی است که مردمان در طول سالها بهدست آوردهاند.
بر اساس این گزارش، فرسایش بادی یا بادروبی نوعی فرسایش طبیعی است که فرایند روبیدن موادی چون شن و خاک از سطح زمین به وسیله باد را سبب میشود و تغییر بلندمدت و قابل توجهی بر سنگها، صخرهها و کوهها ایجاد میکند. فرسایش بادی معضلی برای اقتصاد, کشاورزی و منابع طبیعی یک کشور محسوب میشود.
شرایط اقلیمی کشور ما سبب شده است تا بخش عمدهای از مناطق کشور در قلمرو مناطق خشک قرار گیرد. در این مناطق بارندگی اندک و سالانه 25 تا 30 میلیمتر است، از سوی دیگر شدت تابش آفتاب و وزش بادهای شدید سبب تشدید تبخیر شده و این مسئله کمبود رطوبت را محسوستر میسازد.
امروزه در بسیاری از مناطق بیابانی کشور ما حرکت ماسههای روان نهتنها در عرصه مراتع به چشم میخورد بلکه این پدیده مشکلی در راه اجرای پروژههای کشاورزی، راهسازی، شهرسازی توسعه مراکز صنعتی و دیگر پروژههای عمرانی است و از این طریق خطوط ارتباطی و منابع ارزشمند اقتصادی را تهدید میکند. این فرآیند در نهایت مشکلات اجتماعی از جمله رها ساختن زمین و کوچ روستائیان به شهرها را در پی دارد.
انتهای پیام/