به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهد مقدس، چهارشنبه است و دلتنگ صحن و سرای شمس الشموسم؛ هر چند تمام طول هفته را با نام و یاد تو طی میکنم اما چهارشنبه که میرسد مسیر زندگیام پر نور تر از هر روز میشود؛ از همان بینالطلوعین دلم راهی میشود و چه زیباست که مسیری که مرا هر چهارشنبه راهی صحن و سرایت میکند.
هر جا که در طول مسیر زندگیام جا ماندم تو مسیر را برایم روشن کردی و چراغ راهم شدی یا امام رضا(ع) حضور تو چون خورشیدی مسیر زندگی را برایم روشن کرده است تا در طول زندگی از راه منحرف نشوم.
امام خوبیها، هرچند مدتهاست که پایم به صحن و سرایت نرسیده است هر چند مدتهاست دستانم پنجره فولاد و ضریحت را لمس نکرده است، هر چند مدتهاست بوی اسپند و عطر حرم به مشامم نخورده است، هر چند مدتهاست صدای نقارهخانه در گوشم نجوا نکرده است اما هر روز، هر ساعت، هر لحظه و هر ثانیه زندگیام به نام تو گره خورده است ای امام مهربانیها ...
و چه خوشبختم که زندگیام از دور دستها با نام و یاد تو در دلم روشن است و هر روز چراغش پر نور تر میشود به همان اندازه که گنبد طلای تو در شبهای تاریک و تار بر تارک جهان میدرخشد و لطف و کرم تو راه زندگیام را چون چراغی روشن کرده است یا ضامن آهو ...
چشمم به چلچراغ حریم تو روشن است
ای چلچراغ چشم تو خورشید راه من ...
انتهای پیام/281/ش/؛