به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، مسئله بشارت انبیای الهی به ظهور حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله یکی از اصول اساسی کتب مقدس بوده است. امام باقر علیهالسلام در روایتی فرمود "... فَبَشَّرَ مُوسَى وَ عِیسَى ع بِ مُحَمَّدٍ ص کَمَا بَشَّرَتِ الْأَنْبِیَاءُ بَعْضُهُمْ بَعْضاً" یعنی موسی و عیسی علیهما السلام به محمد (ص) بشارت دادند، همچنان که هر کدام از انبیاء به دیگری بشارت دادند. (کمالالدین (صدوق)، ج1، ص217) متأسفانه با تحریف حقایق این کتب آسمانی، این امر مهم برای پیروان ادیان پنهان ماند؛ حقیقتی که اگر آشکار میشد، بسیاری از امتها به دین اسلام یا همان دین برگزیده خداوند گرایش مییافتند. خداوند در این باره در آیه 146 سوره بقره میفرماید «الَّذینَ آتَیْناهُمُ الْکِتابَ یَعْرِفُونَهُ کَما یَعْرِفُونَ أَبْناءَهُمْ وَ إِنَّ فَریقاً مِنْهُمْ لَیَکْتُمُونَ الْحَقَّ وَ هُمْ یَعْلَمُون»؛ یعنی کسانی که به آنها کتاب اتا شد، او (پیامبر) را همانند فرزندان خود میشناسند؛ قطعاً گروهی از ایشان دانسته حق را کتمان میکنند."
اما قرآن درباره بشارت حضرت عیسی علیهالسلام به نبی مکرم اسلام با نام "احمد" سخن میگوید؛ در آیه 6 سوره صف میخوانیم "وَ إِذْ قالَ عیسَى ابْنُ مَرْیَمَ یا بَنی إِسْرائیلَ إِنِّی رَسُولُ اللَّهِ إِلَیْکُمْ مُصَدِّقاً لِما بَیْنَ یَدَیَّ مِنَ التَّوْراةِ وَ مُبَشِّراً بِرَسُولٍ یَأْتی مِنْ بَعْدِی اسْمُهُ أَحْمَدُ فَلَمَّا جاءَهُمْ بِالْبَیِّناتِ قالُوا هذا سِحْرٌ مُبین"؛ و هنگامى را که عیسى پسر مریم گفت: «اى فرزندان اسرائیل، من فرستاده خدا به سوى شما هستم. تورات را که پیش از من بوده تصدیق میکنم و به فرستادهاى که پس از من میآید و نام او «احمد» است بشارتگرم؛ پس وقتى براى آنان دلایل روشن آورد، گفتند: «این سحرى آشکار است.»
درباره این حقیقت لازم است که بدانیم در انجیل با دو اسم "فارقلیط" و "پریکلیتوس " مواجهیم؛ اولی در زبان عیوسیان عربستان و دومی در گویش یونانی کاربرد دارد. جالب است که در دایرةالمعارف بزرگ فرانسه به این نکته اینگونه اشاره شده است: «محمد، مؤسس دین اسلام و فرستاده خدا و خاتم پیامبران است؛ کلمه محمد به معنای بسیار حمد و از ریشه مصدر حمد که به معنای تمجید و تجلیل است مشتق شده است. بر حسب تصادف عجیب، نام دیگری که از همان ریشه حمد است مترادف کامل لفظ محمد است و آن احمد است که احتمال قوی میرود عیسویان عربستان، آن لفظ را برای تعیین فارقلیط به کار میبرند؛ احمد یعنی بسیار ستوده شده و بسیار مجلل، ترجمه لفظ پریکلیتوس است که اشتباها لفظ پاراکلیتوس را جای آن گذاردند. به این ترتیب، نویسندگان مذهبی مسلمان مکرر گوشزد کردهاند که مراد از این لفظ، بشارت ظهور پیامبر اسلام است. قرآن مجید نیز به طور علنی در آیه شگفت انگیز سوره صف به این موضوع اشاره میکند» (جمعی از نویسندگان، محمد خاتم پیامبران، ج1، ص504)
این چالش، وسعتی به پهنای تاریخ پیامبر صلی الله علیه و آله و سایر ائمه علیهمالسلام دارد. امام رضا علیهالسلام در مناظرهای که با علمای یهودی و مسیحی داشت، آنها را مجاب میکند که نام پیامبر در کتابشان موجود است. امام رو به رأسالجالوت به عنوان رهبر یهودیان کرد، فرمود: آیا از برادران بنىاسرائیل پیامبرى غیر از محمّد صلى اللَّه علیه و آله آمده است؟ گفت: نه. حضرت فرمود: آیا از نظر شما این مطلب صحیح نیست؟ گفت: صحیح است، اما دوست دارم صحت آن را از تورات برایم ثابت کنى. حضرت فرمود: آیا منکر این مطلب هستى که تورات به شما میگوید: «نور از کوه طور سیناء آمد و از کوه ساعیر بر ما درخشید و از کوه فاران بر ما آشکار شد؟» رأسالجالوت گفت: با این کلمات آشنا هستم، اما تفسیر آنها را نمیدانم. حضرت فرمود: من برایت خواهم گفت. جملهٔ «نور از کوه طور سیناء آمده» اشاره به وحى خداوند است که در کوه طور سیناء بر موسى نازل کرد و جملهٔ «از کوه ساعیر بر ما درخشید» اشاره به کوهى است که خداوند در آن بر عیسى بن مریم وحى فرمود و جمله «از کوه فاران بر ما آشکار شد» اشاره به کوهى از کوههاى مکه است که فاصلهاش تا مکه یک روز است و «شعیا»ى پیامبر طبق گفته تو و دوستانت، در تورات گفته است: «دو سوار را میبینم که زمین برایشان میدرخشد: یکى از آنان سوار بر درازگوشى است و آن دیگرى سوار بر شتر.» سوار بر درازگوش و سوار بر شتر کیستند؟ رأسالجالوت گفت: آنان را نمیشناسم، معرفیشان کن. حضرت فرمود: آن که بر درازگوش سوار است، عیسى است و آن شترسوار محمد صلى الله علیه و آله. آیا این مطلب تورات را منکر هستى؟ گفت: نه، انکار نمیکنم.
سپس به جاثلیق به عنوان رهبر بزرگ نصرانیان فرمود: "با کتاب «شعیا» در چه حدى آشنا هستى؟ گفت: آن را حرفبهحرف میدانم و بلد هستم. سپس به آن دو فرمود: آیا قبول دارید که این مطلب از گفتههاى اوست: «اى مردم، من تصویر آن شخص سوار بر درازگوش را دیدم، در حالى که لباسهایى از نور بر تن داشت و آن شترسوار را دیدم که نورش همچون نور ماه بوده؟» آن دو پاسخ دادند: بله، شعیا چنین چیزى گفته است. حضرت فرمودند: آیا با این گفته عیسى علیهالسلام در انجیل آشنا هستى: «من به سوى خداى شما و خداى خودم خواهم رفت و فارقلیطا خواهد آمد» و اوست که به نفع من و به حقّ شهادت خواهد داد؛ همانطور که من براى او شهادت دادم. و اوست که همهچیز را براى شما تفسیر خواهد کرد و اوست که رسواییهاى امتها را آشکار خواهد کرد و اوست که ستون خیمه کفر را خواهد شکست." (الإحتجاج على أهل اللجاج (للطبرسی)، ج2، ص420)
انتهایپیام/