به گزارش خبرگزاری تسنیم و به نقل از کیهان، از آنجایی که قرار است فوتبال ایران - خاصه پرسپولیس و استقلال - یک روز خوش نبینند حالا با احتمال حذف از آسیا، لرزه به اندام هوادارانیانداخته که روز و شب خود را به وضعیت سرخابیها گره زدهاند. ماجرا اما از این قرار است که سال گذشته یک شرکت آلمانی با داشتن نمایندگی از کنفدراسیون فوتبال آسیا مأموریت پیدا کرد در فوتبال ایران حضور پیدا کرده و نسبت به باشگاهها به صورت ریز و حرفهای ممیزی کرده و نتیجه را نیز به AFC گزارش دهد.
در گزارشی که از این شرکت به کنفدراسیون فوتبال آسیا رسید، نقایص موجود در باشگاههای ایرانی ارائه شد تا AFC در جریان جزئیات این نقایص قرار گیرد. کنفدراسیون فوتبال آسیا با استناد به گزارشاتی که در دست داشت از باشگاههای ایرانی خواسته بود تا این مشکلات را بر طرف کرده و سپس برای دریافت مجوز حرفهای اقدام کنند، اما بسیاری از این مشکلات همچنان باقی ماند تا استرس حذف احتمالی از آسیا،گریبان بخش عمدهای از جامعه هواداری کشورمان را بگیرد.
در این بین مدیران دو باشگاه پرسپولیس و استقلال که حالا تلاش میکنند تقصیرات را از خود دور کرده و مدیران قبلی را مقصر همه این اتفاقات نشان دهند با دادن آدرس اشتباهی به جامعه هواداری، فضا را از چیزی که هست متشنجتر کردهاند. در این بین، اما شاید بتوان تا حدی به مصطفی آجورلو حق داد چرا که او حدود سه ماه است که سکان مدیریت استقلال را بر عهده دارد، اما تکلیف مجید صدری که یک سال است در پرسپولیس حضور دارد چیست؟ او که با عنوان رئیس هیئت مدیره به این باشگاه اضافه شد و حالا کار را با عنوان سرپرستی باشگاه ادامه میدهد چطور میتواند نقش خود را در شرایط رخ داده نادیده بگیرد؟ صدری که این روزها تلاش خود را چند برابری کرده تا به حضورش در پرسپولیس تداوم ببخشد، باید بگوید که در یک سال اخیر که زمامدار امور پرسپولیس بوده چرا قدمی برای رفع مشکلات این باشگاه برنداشته تا حالا حیات آسیایی سرخها را به لحظات حساس گره بزند؟ و البته سؤالی از وزیر محترم ورزش و جوانان؛ ادامه شرایط پر حرف و حدیث پرسپولیس تا کی؟!
در این بین شنیده میشود که برخی افراد سیاسی و برخی واماندههای دورههای قبل این روزها در تلاش هستند تا همچون سالهای گذشته در سرنوشت این باشگاهها نقشآفرینی کنند که امیدواریم وزیر ورزش که از جنس این حوزه است این روزها بیشتر هوشیار باشد تا باز هم سر فوتبال و باشگاههای مردمی آن کلاه نرود.
انتهای پیام/