به گزارش خبرگزاری تسنیم، علی بیتاللهی درباره ترکهای ایجاد شده در جاده هراز اظهار کرد: ترکخوردگی های بزرگی در صخرههای سنگی بعد از پلور نرسیده به آب اسک (در یک کیلومتری آب اسک) در جاده هراز ایجاد شده است. در این منطقه یک دماغه و پرتگاهی وجود دارد که اگر از مسیر جاده خاکی به سمت این پرتگاه برویم ترکها نمایان است. این ترکها در سنگهای تراورتن ایجاد شده که خصلت طبیعی این سنگهاست.
وی با تاکید بر اینکه پیدایش این ترکها نیز موضوع جدیدی نیست، افزود: بررسی عکسهای ماهوارهای نشان میدهد که از سال 2000 میلادی یعنی حدود 20 سال قبل نیز این شکاف و ترکها وجود داشت. از اوایل دهه 1370 در همین منطقه امامزادهای در منطقه آب اسک در کنار رودخانه از سمت تهران به بابل بعد از پلور وجود داشت که به دلیل ریزشهای ممتد مسدود شد. به طوریکه هماکنون نیز در این منطقه دریاچهای از بقایای ریزش دامنه که دریاچه را تشکیل داده مشاهده میشود. بنابراین این زون یک زون با خطر بالا از نظر ناپایداری دامنه و حرکات دامنهای و ریزش سنگ محسوب میشود.
وی ادامه داد: بر همین اساس ماموریتی به مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی واگذار شد و ما منطقه را بازدید کردیم. حدود 4 نقطه شاخص در رابطه با حرکات دامنه و پهن شدن شکاف زمین برای اندازهگیری زمین در نظر گرفته شد.با همکاری همکاران راهداری استان مازندران و مدیریت بحران وزارت راه و شهرسازی بازدیدها انجام شد و گزارشی در دست تهیه و تدوین است.
رییس بخش زلزله مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی تاکید کرد: مهمترین کاری که باید با توجه به وسعت این زون به طول 500 متر انجام شود جابجای، انتقال و تغییر مسیر است تا خطر ریزش و زمین لغزش منتف.
بیتالهی با بیان اینکه این یک راهکار بنیادین است، افزود: در عین حال تا حصول به این نتیجه که زمان بر نیز خواهد بود پیشنهاد می شود تا پایش چشمی برای گزارش سریع ریزشهای سنگی و دستور بر عدم تردد خودروها در این زون، ضروری باشد که سازمان راهداری این کار را در دستور کار قرار داده است.
به گفته وی،وسعت ناحیه پرخطر مشرف به جاده هراز 150 در 400 متر است و ارتفاع ترک خوردگی از کف جاده هراز نیز حدود 125 متر محاسبه شده است.
انتهای پیام/