اسماعیل عفیفه: تلویزیون به حسن فتحی برگردد! / بیشتر بودن "دستمزدهای نمایش خانگی" شایعه است!
اسماعیل عفیفه می‌گوید: حسن فتحی که جایی نرفته است، اتفاقاً تلویزیون رفته، بچه‌های ما جایی نرفتند. باید فضای تلویزیون یک مقدار باز شود؛ قصه‌ها و داستان‌ها و شخصیت‌های جدید اضافه شوند. آن‌قدر که شخصیت‌ها شبیه به هم شده‌اند و جذابیتی ندارند.
خبرگزاری تسنیم- مجتبی برزگر: «جیران» شبِ گذشته در جمعِ هنرمندان و اهالی رسانه رونمایی شد و قسمتِ اول خود را به نمایش گذاشت. حسن فتحی به عنوان کارگردان این سریال دوباره به سراغ داستانی تاریخی رفته و روایتگر دلدادگی سلطان قاجار به سوگلی محبوبش شده است.
حسن فتحی گفته است که ناصرالدین شاه، جیران، میرزا آقاخان نوری صدراعظم ایران بعد از امیرکبیر، ملک‌جهان خانم مهدعلیای ایران، ملک‌زاده خواهر ناصرالدین شاه، تاج‌الدوله، گلین، شکوه السلطنه و ستاره خانم زنان عقدی ناصرالدین شاه و همچنین عده‌ای از رجال و نسوان اوایل عهد ناصری از جمله خدیجه همسر محمد شاه، از شخصیت‌هایی‌اند که به آنها پرداخته شده است.
داستان سریال جیران به زمان ناصرالدین شاه قاجار برمی‌گردد و زندگی او، همچنین عشقش به یکی از زنان حرمسرایش که نامش جیران است را روایت می‌کند. نام اصلی جیران، خدیجه خانم تجریشی ملقب به فروغ‌السلطنه، یکی از همسران محبوب و اولین سوگلی ناصرالدین شاه بوده است.
همان‌طور که اسماعیل عفیفه روزِ گذشته گفت شاید حضورِ حسن فتحی گارانتی یا به تعبیری برگِ برنده برای این سریال باشد چرا که او کارنامه قابل اعتنایی در زمینه ساخت سریال‌های عاشقانه و تاریخی دارد.
حسن فتحی بعد از تجربه موفقیت‌آمیز سریال شهرزاد و بعد از تمام شدن فیلم سینمایی مست عشق (این فیلم درباره مولانا و شمس است) که از بازیگران ایرانی و ترکیه‌ای در آن استفاده کرده بود در جدیدترین اثر خود که برای شبکه نمایش خانگی آماده می‌شود به زندگی ناصرالدین‌شاه و اتفاقات بعد از مرگ امیرکبیر می‌پردازد.
فتحی پیش‌تر سریال شهرزاد را برای شبکه نمایش خانگی تولید کرده بود. ماجرای این سریال در سال 1332 جریان دارد و یک درام تاریخی و عاشقانه است که بازیگران توانمندی در آن به ایفای نقش پرداخته‌اند.
سریال شهرزاد هم‌زمان در آلمان و آمریکا نیز پخش شد و یکی از پرهزینه‌ترین سریال‌های نمایش خانگی بود. همچنین موسیقی شنیدنی این سریال توسط محسن چاووشی خوانده شده که بسیار موردعلاقه و توجه مخاطب قرار گرفت. برای جیران هم به سراغِ همایون شجریان رفته‌اند و این موسیقی هم در نوعِ خودش جذابیت دارد.
یکی از نکاتی که در میانِ هیاهوی فرشِ قرمز و جمعِ هنرمندان به نظرم رسید سؤال از حسن فتحی برای بازگشت به تلویزیون بود. چرا که او تا قبل از سریال "شهرزاد"، هم کارهایی برای پرده نقره‌ای می‌ساخت و هم کارهایی برای قابِ سیما؛ البته 21 خردادماه سال 1398، حسین کرمی رئیس مرکز سیمافیلم در گفت‌وگویی با تسنیم از بازگشتِ او به سریال‌سازی خبر داده بود.
او گفته بود: "حسن فتحی با ما قراردادی داشت اما کار نمایش خانگی را در نظر دارد که باعث شده فرصت نکند به اجرای تعهد ما برسد. قرارداد بستیم و نام آن «ده پهلوان» است. واقعاً کار شبکه نمایش خانگی یک جریانی شده که متأسفانه در فضای تولید، تأثیر منفی از جهت نرخ و قیمت عوامل گذاشته و باعث شده آدم‌های آموزش دیده که برای تلویزیون کار می‌کردند به این سمت و سو بروند. این ظرفیت‌هایی که تلویزیون می‌توانست با آنها بهتر دیده شود را شبکه نمایش خانگی تضعیف کرده است. این رقابت جدّی است اما در آنجا پول و امکانات بیشتری وجود دارد.
حالا با چراغِ سبز پیمان جبلی نسبت به بازگشت چهره‌های محبوب و کاربلد و توانمند در عرصه کارگردانی، تهیه‌کنندگی، برنامه‌سازی و بازیگری، شاید یکی از این گزینه‌ها خودِ حسن فتحی باشد. کارگردانی که سریال‌های خاطره‌انگیزی همچون پهلوانان نمی‌میرند، شب دهم، روشن‌تر از خاموشی، میوه ممنوعه، مدار صفر درجه و زمانه را برای سیمای ملی تولید کرده که هرکدام در زمان خود از پرمخاطب‌ترین آثار تلویزیون محسوب می‌شدند. این موضوع باعث شده تا او شناخت بسیار مناسبی از انتظارات مخاطبان ایرانی به دست آورد.
البته وجود اسماعیل عفیفه در مقامِ تهیه‌کنندگی هم مزیّت دیگری است که معمولاً در کارهای حسن فتحی دیده می‌شود. ترکیب او با حسن فتحی در آثاری همچون همسایه‌ها، فردا دیر است، اشک‌ها و لبخند‌ها، در مسیر زاینده‌رود، میوه ممنوعه و زمانه نتایج مناسبی را به دنبال داشته است.
وقتی از حسنِ فتحی روی فرش قرمز سؤال کردیم که آیا قرار است با این چراغِ سبزِ رئیس صدا و سیما به جمعِ چهره‌های محبوب تلویزیون برگردد و دوباره سریال‌های او را روی آنتنِ تلویزیون ببینیم؟ چهره و نوعِ نگاه او پاسخِ این سؤال بود. البته او خیلی اهلِ گفت‌وگو کردن نیست، مدت‌ها است از تلویزیون فاصله گرفته و مثلِ خیلی‌های دیگر دلخوری‌هایی از رسانه ملّی دارد.
بخشی از این دلخوری‌ها را «اسماعیل عفیفه» این‌گونه در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم بازگو کرد. تلویزیون باید برگردد آقای فتحی که جایی نرفته است. اتفاقاً تلویزیون رفته، بچه‌های ما جایی نرفتند. باید فضای تلویزیون یک مقدار باز شود؛ قصه‌ها و داستان‌ها و شخصیت‌های جدید اضافه شوند. آن‌قدر که شخصیت‌ها شبیه به هم شده‌اند و جذابیتی ندارند.
او همچنین اشاره کرد که ربطی به سریال ندارد. تلویزیون یک اتمسفر کلی دارد؛ بدون تردید ارتباطِ مجموعه تلویزیون با مردم کم شده و این مجموعه برای ترمیمِ خود نیازمند کار اساسی است. از طرفی یک سوء تفاهم ایجاد شده که دستمزدهای نمایش‌خانگی از تلویزیون بیشتر است و به این دلیل برخی از بازیگران در سریال‌های تلویزیون حضور پیدا نمی‌کنند؛ این هم نیست. گاهی در نمایش‌خانگی بازیگری هست که کمتر از تلویزیون هم دستمزد می‌گیرد. این‌ها شایعه است؛ کار خوب باشد بازیگران می‌آیند و نیاز به دستمزد آنچنانی ندارد.
روزِ گذشته هم برزو نیک‌نژاد در گفت‌وگویی با تسنیم، درباره بازگشت چهره‌های محبوب خصوصاً بازیگری به نام «جواد عزتی» و ادامه ساخت یکی از آن کارهای محبوب تلویزیون (دردسرهای عظیم) به همین نکته به نوعی دیگر اشاره کرده بود.
او در این باره گفت: به نظرمن خیلی وقت‌ها آدم‌هایی را می‌آوریم بعد از آن خودمان قدرشان را نمی‌دانیم. آن آدم بلند می‌شود و می‌رود در جایِ دیگری کارش را پیش می‌برد. وقتی آدمی که دلی کار می‌کند دلش می‌شکند دیگر چه کاری می‌تواند بکند. حواسمان به کسانی باشد که دلی کار می‌کنند. آقای عطاران دلش نشکست! عزتی هم دلش شکست.
به نظر می‌رسد بازگرداندن چهره‌های محبوب و کاربلد، راهکارهای بسیاری داشته باشد؛ اگر مدیران رسانه ملّی به طور واقع قصدِ چنین کاری دارند می‌توانند با همین کاربلدها و چهره‌های محبوب جلسه‌ای بگذارند و از نزدیک مطالبات، گلایه‌ها، دلخوری‌ها و حرف‌های دلِ این هنرمندان را بشنوند. شاید آقای جبلی و دوستان‌شان در صداوسیما از این راه بتوانند، به نوعی دلجویی کرده باشند.
حسن فتحی و خیلی از هنرمندان دیگر باید سریال و فیلم‌شان را بسازند چه بهتر که این امکان برای بخشِ زیادی از مخاطبان در قابِ تلویزیون فراهم شود.
انتهای پیام/
