به گزارش خبرگزاری تسنیم از ارومیه، در اواخر سال 57 و در زمانی که همه مردم ارومیه به مانند تمامی شهرهای ایران، از ظلم و جنایات رژیم ستمشاهی به ستوه آمده بودند، قیام مسلحانه خود را بر علیه رژیم پهلوی آغاز کردند.
تاریخ 2 بهمن سال 57 با نام مرحوم «غلامرضا حسنی» امام جمعه فقید ارومیه، گره خورده و نام وی به عنوان شخصی که برای نخستین بار در کشور علیه شاه به صورت مسلحانه به مبارزه برخواست، ثبت شده است.
در این روز، مسجد اعظم ارومیه که کانون تجمع انقلابیون بود به توپ بسته شد در حالی که پیش از آن هیچ مسجدی مورد حمله و تخریب نیروهای ستمشاهی قرار نگرفته بود.
مردم ارومیه نیز اعم از ترک و کرد همانند همیشه با اتحاد خود، دست به دست هم دادند و در قیام مسلحانه، مرحوم حسنی را یاری کردند.
«خورشید خورشیدی» که 100 بهار را پشت سر گذاشته و جزو مردم کرد ارومیه محسوب میشود و تمام عمرش را در منطقه ترگور و روستای بند سپری کرده، جزو افرادی است که به همراه مرحوم حسنی مبارزه مسلحانه علیه رژیم پهلوی انجام داده است.
وی که کهولت سنش سبب شده اندکی قدرت شنواییاش را از دست دهد و از سمعک استفاده کند، با اشاره به اینکه بیشتر عمر خود را برای مبارزه با رژیم شاه سپری کرده، اظهار داشت: من در زمانی که هیچ صحبتی از انقلاب اسلامی نشده بود، در سن نوجوانی به همراه برادران خود، تفنگ به دوش برداشته و با ژندارمری درگیر شدیم.
این مبارز انقلابی تصریح کرد: مردم ترک و کرد ارومیه به مانند همیشه در آن زمان نیز در کنار یکدیگر بودند و پیش از پیروزی انقلاب با مرحوم حسنی و آیتالله قریشی دست به دست هم داده و با رژیم جنایتکار مبارزه میکردند.
وی به مسلح بودن کل منطقه ترگور اشاره میکند و میگوید: تعداد 20 تا 30 نفر از طایفه ما که با مرحوم حسنی همراهی میکردند شهید شده و خود من نیز دو بار مجروح جنگی شدم و برادر شهید و دو برادرزادهام زخمی شدند.
خورشیدی افزود: من به مانند مرحوم حسنی در قیام مسلحانه با هم بر علیه رژیم شاه مبارزه میکردم و در همه مبارزات مسلحانه و خیابانی حضور داشتم.
وی به حادثه به توپ بسته شدن مسجد اعظم ارومیه در روز دوم بهمن سال 57 اشاره و عنوان میکند: در آن روز تاریخی، تانکهای رژیم پهلوی به چهارراه بعثت آمدند و ما در بالاخانه مغازه حاجی طنابی به صورت مسلح سنگر گرفته و به تانک دشمن تیراندازی کردیم و سرباز تانک با اصابت گلوله به سرش کشته شد و به ناچار ارتش شاه عقبنشینی کردند وگرنه معلوم نبود چه بلایی بر سر مسجد میآورند.
این مبارز انقلابی با تاکید بر اینکه مردم کرد به همراه مردم ترک تنها به فکر مبارزه علیه شاه بوده و به دنبال منافع مادی خود نبودند، تصریح کرد: برای مثال تیمسار وراهرام که آن زمان فرمانده لشکر 64 ارومیه بود به من پیشنهاد پول داد که در ازای گرفتن 200 گونی جو، دست از انقلاب بردارم اما من به آنها گفتم که این بارها را به ارتش خودتان بدهید و ما جوخور نیستیم!
وی افزود: در آن زمان همه ترک و کرد مانند زمان کنونی با هم همدل و همراه بوده و در کنار هم برای یک هدف مشترک که بیرون راندن رژیم پهلوی از کشور بود مبارزه کردند و سرانجام انقلاب اسلامی را به پیروزی رساندند.
انتهای پیام/ش