دکتر سید محسن طباطبایی مزدآبادی در گفتوگو با خبرنگار تسنیم درباره مدیریت شهری در عصر جدید اظهار کرد: مدیریت شهری و به تبع آن مدیران این حوزه، وظایف جدیدتری خواهند داشت و در چنین شرایطی جمعیت شهرنشین توقعات جدیدی از دولتها دارند؛ از این رو اداره جامعه شهری تنها با ابزار و شیوههای سنتی امکانپذیر نخواهد بود و بوروکراسی اداری, سرعت در تصمیمگیری و ابلاغ سریع آن امکان ندارد.
وی ادامه داد: گذار از حکومت شهری متمرکز و سلسله مراتبی و حرکت به سوی حکمروانی خوب غیرمتمرکز و مردم سالار، امری اجتناب ناپذیر است لذا جابهجایی به سمت ایجاد ظرفیت حکمرانی، ممکن است منجر به ارائه خدمات ضعیف شده که این مهم, یک چالش اساسی برای سازمان های حاکم خواهد بود.
دبیر کل انجمن علمی اقتصاد شهری توضیح داد: اگر به این موضوع اساسی، توجه کافی نشود آن چه روی میدهد بروز مشکلاتی مانند فقر، بیکاری، تورم، آلودگی محیط زیست، تعارضهای اجتماعی، حاشیهنشینی و مواردی از این قبیل خواهد بود. اجرای روند این گذر مهم، نیازمند الگوهای جدیدی است که بتوان با استفاده از آن همه ظرفیتهای جامعه در بخشهای دولتی، خصوصی و مدنی را بهکار گرفت، تا تولید ثروت و ارائه خدمات عمومی به حداکثر برسد.
طباطبائی ضمن اشاره به اینکه سیستم مدیریت نوین شهری برای رفع چنین مشکلات و چالشهایی، الگوهای متعدد ارائه کرده است، افزود: یکی از این الگوها که مدل غالب در مدیریت شهری محسوب می شود، الگوی حکمرانی خوب شهری است؛ برای گذر از معضلات مدیریت مناطق شهری، نیاز به درک معنای "حکمرانی خوب" و توسعه مکانیسمهای در ارتباط با آن هستیم.
وی ادامه داد: حکمرانی موضوعی است که بر نحوه تعامل دولتها و سایر سازمانهای اجتماعی با یکدیگر، نحوه ارتباط با شهروندان و نحوه اتخاذ تصمیمات در جهانی پیچیده تمرکز داشته و فرآیندی است که از طریق آن، جوامع و سازمانها تصمیمات خود را اتخاذ میکنند؛ ساختار مدیریتی یک شهر نشاندهنده وضعیت حاکمیت کشور در مقیاسی کوچکتر است و در افزایش یا کاهش سرمایه اجتماعی جامعه تاثیر مستقیم دارد.
مولف کتاب حکمروایی خوب شهری تصریح کرد: حکمروایی خوب شهری یکـی از چهـار مشـخصه توسـعه پایـدار و از ابزارهـای آن بـه حسـاب میآیـد کـه از دهه 1980 بـه بعـد در ادبیـات توسـعه مطـرح شـده اسـت.
طباطبایی افزود: در واقع الگوی حکمرانی خوب شهری با مفهوم توسعه پایدار رابطه نزدیکی دارد و دارای ویژگیهای مشترکی مانند شهروندمداری، مسوولیتپذیری و اثربخشی است؛ در حکمرانی خوب شهری، کشـورهای در حـال توسـعه در راسـتای اسـتقرار و نهادینهسـازی جامعه مدنـی و مشـارکت اجتماعـی، برنامههـا و فعالیتهـای پیشـرو را تعریـف و تدویـن میکننـد.
وی اظهار کرد: هدف از حکمروایی خوب شهری, افزایش سرمایه اجتماعی در پی آن تداوم روند توسعه انسانی و در کنارش ایجاد شهری با مکانیزمهای پایدار است.
طباطبایی خاطرنشان کرد: در حکمروایی خوب شهری چند نکته قابل توجه است و آنهم تأکیـد بـر توجـه بـه کاهـش فقـر، ایجـاد اشـتغال و رفـاه پایـدار، حفاظـت و تجدیـد حیـات محیـط زیسـت و رشـد و توسـعه زنـان، فراهـم سـاختن بسـتر مناسـب جهـت مشـارکت در توسـعه و اداره شـهر، ایجـاد حـس شــهروندی و نیز شــفافیت در برنامههــا نیز اهمیــت بســیار دارد.
انتهای پیام/