به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، امسال دهه فجر و جشنِ پیروزی انقلاب اسلامی هم تمام شد اما کماکان این ضعف به صورت جدّی دیده میشود و آن فقدانِ سریالهای مرتبط با این ایام است. این عدم مدیریتِ درست در سبدِ نمایشی تلویزیون برای مناسبتها به دهه فجر هم سرایت کرده است.
ساخت سریالهایی با محوریت رخدادهای انقلاب اسلامی همواره جزو رویکردهای تلویزیون در دهههای مختلف بوده است. سریالهایی که با لحنهای جدی و طنز وقایع و فعالیتهایی که منجر به پیروزی انقلاب اسلامی میشود را به تصویر کشیده و این بار تلویزیون ترجیح داد به دلایلی حتی سریالِ اعلام کرده خودش یعنی خداحافظ مادر را روی آنتن ببرد.
البته که همیشه به سریالهای پخش شده هم انتقاداتی وارد بوده که خلأ روایتهای اصیل در آنها احساس میشود.
گاه فیلمسازان به برشهای کوچکی از این رخداد پرداختند و یا با زبان طنز خارج از مفهوم اصلی سعی کردند با برخی رخدادهای سیاسی شوخی کنند. تجربه ناموفق ساخت سریال «روزهای ابدی» نشان داد تلویزیون هنوز راه زیادی برای رسیدن به یک فرم دقیق در ساخت سریالهای تاریخی با محوریت انقلاب اسلامی فاصله زیادی دارد.
حالا 43 سال از وقوع انقلاب اسلامی میگذرد و سن رویدادهای فرهنگی و هنریای که به خاطر گرامیداشت این واقعه بنیان گذاشته شده و هر ساله تداوم یافتهاند، به عدد 40 رسیده است. 40 سالگی مترادف با معنای بلوغ است، اما آیا حقیقتاً چیزی مثل جشنواره فیلم فجر، به عنوان برجستهترین رویداد فرهنگی که نام فجر را بر پیشانی دارد، نشانه و نمادی از این موضوع را در دل خویش حفظ کرده است؟
البته میتوان افق دید را وسیعتر کرد و گفت قرار نیست جشنواره فیلم فجر، جشنوارهای موضوعی باشد و الزاماً به تاریخ انقلاب به شکل گسترده بپردازد و همین که آثار داغ و هرگز دیده نشده و تازه به تولید رسیده، برای اولین بار در این رویداد رونمایی میشوند، خود بیانگر شکوفایی انقلاب است. با این حال، این توقع و انتظار که در جریان جشنواره، چیزی درباره رشادتهای مردم در سالهای منتهی به 1357 ببینیم و دست کم، یکی دو فیلم با موضوع انقلاب داشته باشیم، انتظار بیجایی نیست.
سالهاست که تلویزیون در این موضوع خاص از سینما پیشی گرفته و هر ساله در روزهای بهمن شاهد پخش برنامههای مختلفی هستیم که به نوعی یاد و خاطره شهدای انقلاب را زنده نگه میدارند. این تولیدات یا نمایشیاند و یا در ساختارهای رئال به مخاطب عرضه میشوند و باید اذعان داشت که هر یک در جای خود اثرگذاری دارند.
با تمامِ انتقاداتی که به عدم ساخت سریال جدید برای ایام انقلاب میشود اما یادمان نرود که نسل جدید و جوان (متولدین نیمه هشتاد به بعد) در حالی به سن نوجوانی و جوانی میرسند که در معرض انواع اخبار و اطلاعات در شبکههای اجتماعی هستند و این یک دغدغه بسیار مهم است که از تاریخ معاصر کشور خود چیزی فراتر از کتابهای درسیشان بدانند.
در این میان میتوان از برنامه "احوالپرسی" نام برد که متنوعتر از بقیه به موضوع انقلاب پرداخت. سیدجواد هاشمی میهمان این برنامه شد، هرچند ممکن بود در نگاه نخست، تکراری به نظر برسد اما روند گفتوگو به شکلی پیش رفت که حالا میتوان از آن به عنوان یک گپ ساده، صمیمی و از همه مهمتر آگاهیبخش درباره تاریخ انقلاب یاد کرد.
هاشمی در این برنامه با صحبت از شیوه فکری حاکم بر قشر جوانی که در دهه 1350 میزیست، تلویحاً دلایل وقوع این انقلاب را مرور کرد و با توجه به اینکه صحبتهای این بازیگر-کارگردان با شیرینزبانیهای ذاتی او همراه شده بود، میتوان گفت این برنامه اثرگذاری مورد انتظار را باعث شده و جای خوشحالیاست که هنوز چنین تولیداتی در رسانه ملی ساخته میشود.
حتی دعوت از محمد گلریز با آوازهای خاطرهانگیزش، به این دلیل که در زمان درست و در ساختار مناسبی شکل گرفت، یک اتفاق دلنشین بود و حالا میتوان گفت تلویزیون در دهه فجری که گذشت، فقط یک سریال کم داشت!
انتهای پیام/