به گزارش خبرگزاری تسنیم، امروز زادروزِ سیاوش طهمورث بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون است. بازیگری که نقش منفی را منفی بازی میکند. شاید برخی از خانوادهها بیشتر با شنیدن نام او یاد نقش به یادماندنیاش در سریال "زیرتیغ" بیفتند یا شاید هم تله تئاتر "دستهای آلوده" را به یاد بیاورند.
اما با این اوصاف او امروز کمکار شده ولی دلایلش دلیل بیماری، علاقهنداشتن و نکاتی از این دست نیست به تعبیر خودش پیشنهاد هم میکنند با کارشکنی مواجه میشود. او همیشه گلایههایی به عدم توجه به شایستهسالاری در دنیای بازیگری و فیلمسازی، پولشویی در دنیای هنر، لابیگری و رانتخواری دارد.
در کنارِ ناسزاهایی که به خاطر بازی در نقش عمویِ «زیر تیغ» حسرت و افسوسی دارد که با علی حاتمی همکاری نداشته است. صحبتهای جالبِ او را به مناسبت زادروزش در ادامه بخوانید:
سیاوش طهمورث با بیان اینکه در تهران محله امیریه به دنیا آمده است گفت: زنده یاد حبیب کاوش دوستم بود و در یک محله زندگی میکردیم یادم میآید پولهایمان را جمع می کردیم با هم بلیت 6 ریالی میخریدیم و به سینما می رفتیم و دو سه سانس فیلم پشت سرهم میدیدیم.
وی خاطرنشان کرد: زنده یاد «حبیب کاوش» به آموزشگاه بازیگری میرفت و هرچه یاد میگرفت به من که دو سال از او کوچکتر بودم نیز یاد میداد و ما حتی تعزیه و نوحهخوانی هم میکردیم و من یک زمانی مداح بودم.
طهمورث خاطرنشان کرد: روزیکه میخواستم به اداره تئاتر در آب سردار بروم زمانی بود که زنده یاد عزت الله انتظامی، زنده یاد جعفر والی، علی نصریان هم حضور داشتند . یادم میآید آقای والی به من گفت همه چیزهایی که تا به امروز یاد گرفتی را کنار بگذار از امروز باید از من یاد بگیری (با خنده) و من به او گفتم چشم و وارد گروه زنده یاد داوود رشیدی بنام گروه تئاتر امروز شدم.
وی تأکید کرد: در سال 1349 پیتربروک به ایران آمد و من برای کار با او انتخاب شدم و در تمرینهای ما آقایان آوانسیان و رشیدی نیز حضور داشتند. جالب است بگویم که ما تمرینهایمان را در همین باغ فردوس که امروز در خدمت شما هستیم، شروع کردیم.
وی درباره اهمیت تئاتر، گفت: گاهی شنیده میشود که ما به سالن هم می گوییم تئاتر درحالیکه سالن جایی است است که تئاتر در آن اجرا میشود باید توجه داشته باشیم که تئاتر با نمایش فرق دارد و تئاتر روی صحنه شکل میگیرد. از برخورد دو فکر، ایده، خرد، دانش و دیدگاه تئاتر ایجاد میشود که هم سرگرم کننده، معانی دهنده و هم درگرگون کننده است اما نمایش تنها سرگرم کننده است.
طهمورث درباره علاقهمندان به بازیگری بیان داشت: کسانی که میخواهند وارد کار تصویری سینما و تلویزیون شوند باید تئاتر کار کرده باشند زیرا تئاتر زمینه ساز همه هنرهای نمایشی است. وقتی تئاتر کار میکنید حداقل باید حداقل نیم ساعت بر روی صحنه حضور داشته باشید و در تمام این مدت باید کارکتر را حفظ کنیم.
بازیگر پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون خاطرنشان کرد: در تئاتر بازیگر دقیقاً زندگی میکند اما جلوی دوربین فیلمبرداری بدین شکل نیست زیرا چندین بار ممکن است یک سکانس تکرار شود. در تئاتر با نفس تماشاگر در ارتباطیم و تخیل و فکر تماشاگر را به کار میاندازیم اما در سینما بدین شکل نیست و لذت تئاتر بیشتر از فیلم است زیرا با توجه به شخصیتی که ایفا میکنید با تماشاگر در ارتباطید و واکنشهای آنها را میبینید.
وی با اشاره به همکاری خود با داوود میرباقری گفت: یادم میآید فردی آمد و گفت در کار آقای میرباقری بازی میکنی و من هم پذیرفتم و دو نقش ساواکی و گورکن را بازی میکردم که دو بازی متفاوت بود. بعد از آن در سریال آیینه بازی کردم و در «گرگها» که بازیگر و مشاور کارگردان بودم.
طهمورث با بیان اینکه زندهیاد «علی حاتمی» کارگردان بسیار خوب و موفقی بود، افزود: حاتمی در کارنامه کاری خود هزاردستان و مادر را دارد که شاهکار بودند. روزیکه "هزاردستان" را میساخت درجایی من را دید و گفت همه بازیگران در فیلم من هستند و تو چرا حضور نداری و من به او گفتم اگر قسمت باشد در خدمتم که متأسفانه این اتفاق نیفتاد.
وی تصریح کرد: در فیلم سینمایی «گاو» مدتی دستیار داریوش مهرجویی بودم فیلم بسیار درخشانی بود وهمه بازیگرهای تئاتری در این فیلم حضور داشتند. مهرجویی برای فیلم "اجارهنشینها" از من دعوت کرد، فیلمنامه را خواندم و قبول کردم زیرا من به داریوش مهرجویی معتقدم. او کارگردان بسیار خوبی است که فلسفه سینما، لنز و کنش و واکنش بازیگر را به خوبی می شناسد اینها مواردی است که هر کارگردانی نمیداند اما کارگردانهایی مثل داریوش مهرجویی و ناصر تقوایی به خوبی میشناسند.
طهمورث بیان داشت: خیلی دوست دارم بازیگری که در مقابل من قرار میگیرد بازیگر بسیار توانایی باشد زیرا توانا بودن او من را هم توانا می کند و موجب میشود کار بسیار خوبی را عرضه کنیم.
وی با اشاره به سریال «زیر تیغ» گفت: نقشم در این سریال را باور داشتم البته به خاطر سرسختیهای نقش شاهد ناسزاهایی هم بودم (با خنده) اما با اینحال مردم من را دوست داشتند و در کوچه و خیابان بسیار به من احترام میگذاشتند. با تمام این تفاسیر باور کرده بودم که باید با این نقش زندگی کنم و به این دلیل برایم لذت بخش بود که شخصیتی شکل گرفته که در در آدمهای اطرافت و در جامعه نیز میبینی.
طهمورث با بیان اینکه عرصه هنر مشکلترین حرفه است، بیان داشت: ورود به آن آسان است اما بازیگر برای ماندگار و هنرمند شدن باید خیلی خاک بخورد و زحمت بکشد.
انتهای پیام/