به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم؛ پروژههای انتقال آب بین حوضهای که از اواخر دهه 80 در کشور ما در سیاستهای توسعه کشور ما قرار گرفته است, همواره با مخالفت متخصصان و کارشناسان حوزه آب و محیط زیست همراه بوده است.
کارشناسان هزینهبر بودن این طرحها, نابودی محیط زیست در استانهای مبدأ و مقصد انتقال آب و از همه مهمتر, ایجاد تمایل به مصرف کاذب در شهرهای مقصد پروژههای انتقال آب را اصلیترین دلیل مخالفت با پروژههای انتقال آب بین حوضهای عنوان میکنند. زندهیاد پروفسور پرویز کردوانی, پدر علم کویرشناسی ایران نیز از مخالفان پروژههای انتقال آب بود و در این باره گفته بود: اگر میخواهید استانی را نابود کنید به آن آب بدهید.
پروژههای انتقال آب بین حوضهای از خزر, خلیج فارس و دریای عمان به فلات مرکزی ایران که در مواردی بدون داشتن مجوزهای زیست محیطی صورت گرفته است, نهتنها باعث بروز خشکسالی و آسیب به معیشت مردم در شهرهای مبدأ انتقال شده است, بلکه برای مناطق مقصد انتقال آب نیز سودی در پی نداشته است و حتی موجب بحرانیتر شدن شرایط خشکسالی در این استانها نیز شده است.
روز گذشته دکتر علی سلاجقه, رئیس سازمان حفاظت محیط زیست در رابطه با جایگاه پروژههای انتقال آب بین حوضهای در دولت سیزدهم گفت: دغدغههایی که فعالان محیط زیست درباره طرحهای انتقال بین حوضهای آب دارند را درک میکنیم و در این دولت روی انتقال آب بین حوضهای در کشور خط کشیده شده است.
سلاجقه پیشتر نیز مخالفت خود را با طرحهای انتقال آب بین حوضهای اعلام کرده و گفته بود: تجارب انتقال آب بینحوضهای در دنیا موفق نبوده است و خوشبختانه درباره انتقال آب دریای خزر نیز بودجهای اختصاص نیافته است.
انتهای پیام/