به گزارش خبرگزاری تسنیم، انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران طی نامهای به وزیر صمت درخواست کرد که عوارض صادراتی وضعشده بر محصولات زنجیره فولاد و اعمال عوارض پلکانی بر صادرات فولاد، لغو شود.
در نامه انجمن فولاد به وزیر صمت آمده است، در حالی که مقام معظم رهبری (مدظله العالی) برای چندمین بار بر توجه به مقوله رونق تولید تاکید نمودهاند و رئیس جمهور و معاون اول دولت محترم بارها توسعه صادرات به عنوان یکی از الزامات رونق تولید را از اولویتهای دولت برشمردهاند، وضع و ابلاغ عوارض صادراتی، آن هم بهطور خلقالساعه و به میزان بسیار سنگین بر اکثریت صنایع ارزآور کشور از جمله فولاد که دومین صنعت ارزآور کشور در سالهای اخیر تحریمی و ناجی اقتصاد ملی و مقاومتی بوده، چه مفهومی دارد؟
آیا اکنون که با خارج شدن اوکراین و روسیه از بازارهای صادراتی فرصتی پیش آمده تا تولیدکنندگان فولاد ایران بتوانند خلاء موجود در بازار جهانی فولاد را پُر کنند و در حالی که چین و ترکیه بیوقفه در تلاشند تا در عرضه فولاد در بازارهای جهانی فولاد، خود را جایگزین روسیه و چین کنند، اعمال عوارض بر صادرات محصولات ایرانی اقدامی در جهت توسعه صادرات ملی است یا محدودکننده آن؟
جناب آقای وزیر، جنابعالی مستحضرید صنعت فولاد کشور که علیرغم محدودیتهای فراوان توانسته جمهوری اسلامی ایران را به جایگاه دهم تولیدکنندگان فولاد جهان برساند، سال گذشته از کمبود گاز و برق آسیب زیادی دید اما با این حال حتی به قیمت تعطیلی تولید، در همراهی و همکاری با دولت سنگ تمام گذاشت و اکنون که شرایطی پیش آمده تا بتواند بخشی از خسارات خود را جبران کند، انتظار ندارد دولت بخواهد از این فرصت به نفع خود و به زیان تولیدکنندگان بهرهبرداری کند!
در نامه صدرالاشاره به تصمیم ستاد تنظیم بازار اشاره شده است که این مطلب نشاندهنده نگرانی آن ستاد از کمبود یا افزایش قیمت محصولات فولادی است. اگر چنین است، این سوال پیش میآید در حالی که تولید فولاد دو برابر مصرف داخلی است و عرضههای بدون تقاضای محصولات فولادی در بورس حکایت از رکود در بازار دارد، چه اطلاعات غلطی به ستاد تنظیم بازار رسیده که تصمیمگیران را به این تصمیم غیرکارشناسی رسانده است؟ به راستی اجحاف مسلّم در حق تولیدکنندگان فولاد و سهامداران آنها است که محصول خود را در بورس کالا عرضه و نیاز داخلی را به طور حداکثری تامین کنند اما مجبور شوند برای صادرات محصولی که تقاضای داخلی ندارد، عوارض پرداخت نمایند!
با نگاهی به قیمتهای فوب محصولات فولادی در دریای سیاه و قیمتهای فوب ایران به وضوح متوجه خواهید شد که فولاد ایران به دلیل محدودیتهای ناشی از تحریمهای ظالمانه آمریکا حداقل 15 درصد زیر قیمتهای منطقه معامله میشود و قیمتهای داخلی هم که به انحاء مختلف تحت کنترل است و ارز حاصل از صادرات هم که در سیستم بانکی با نرخ نیمایی تسعیر میگردد. آیا در چنین شرایطی اخذ عوارض از صادرات ظلم مضاعف به فولادسازان ایرانی نیست؟
اگرچه اعمال عوارض صادراتی فی نفسه پایه علمی و کارشناسی ندارد اما قرار دادن قیمتهای دیماه به عنوان مبنا (هم زمان با رکود بازار جهانی به دلیل پایان سال میلادی و آستانه تعطیلات چین) و اعمال از زمان ابلاغ (بدون در نظرگرفتن 3 ماه فاصله زمانی بین سفارشگیری و ثبت صادراتی) چنین تداعی میکند که هدف اصلی از وضع عوارض صادراتی، صرفا کسب درآمد از منافع تولیدکنندگان است.
تبعات نامطلوب این اقدام بر بازار سرمایه که بیش از 50 درصد آن در اختیار سهامداران شرکتهای فولادی، معدنی و پتروشیمی است، بسیار منفی برآورد میشود. نمونه آن هم سقوط شدید 33 هزار واحدی شاخص بورس اوراق بهادار فقط در تاریخ 23 فروردین ماه سال جاری (یک روز پس از انتشار نامه صدرالاشاره) است. آیا اینگونه تصمیمات را در تضاد آشکار با شعارهای دولت و شخص رئیس جمهور و معاون اول در حمایت از بازار سرمایه، آن هم پس از شروع اعتماد نسبی مردم به اقدامات اخیر دولت نمی دانید؟
بر اساس موارد فوق و تبعات متعدد دیگر وضع عوارض صادراتی که در این نوشتار نمی گنجد، این انجمن به نمایندگی از فولادسازان کشور استدعا دارد نسبت به کان لم یکن اعلام نمودن مفاد نامه ابلاغی دستور عاجل صادر فرمایید.
انتهای پیام/