به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، مرتضی شعبانی را باید یکی از افراد نزدیک به آوینی و از دوستان نادر طالبزاده دانست که این چهره فرهنگی و رسانهای را به خوبی میشناسد. او در گفتوگویی با تسنیم درباره فعالیتها و کارهای اثربخش نادر طالبزاده سخن گفت.
وی درباره سرآغاز آشنایی طالبزاده با شهید آوینی گفت: همانطور که میدانید آقای طالبزاده در جهاد کار میکردند؛ خودش هم بارها تعریف کرده که در جنگ، راننده بولدوزر بوده است. علاوه براین، آقای طالب زاده مستند «والعصر» را در سال 1362 ساخته است. این مستند روایتی از پروژه عظیم مهندسی جنگ در عملیات خیبر و احداث جاده اضطراری 13 کیلومتری توسط گروه «سنگرسازان بیسنگر» است. بنابراین به نظر میرسد که سرآغاز آشنایی او با شهید آوینی به همان دوران بازمیگردد.
شعبانی به نخستین دیدار خود با شهید آوینی و حاج نادر طالبزاده اشاره کرد و گفت: بعد از پایان جنگ، آقا مرتضی مسئول واحد تلویزیونی حوزه هنری شد. اولین ملاقات من با هر دو بزرگوار به سال 1371 و در همین واحد برمیگردد. خاطرم هست مستندی به نام «تفحص» را در مناطق عملیاتی تهیه کرده بودیم و میخواستیم آن را به آقا مرتضی نشان بدهیم. وقتی آنجا رفتم، دیدم که هر دو در آنجایند و فیلم را همراه با آنان دیدیم.
او درباره مستند «تفحص» بیشتر توضیح داد: خاطرم هست همراه با تعدادی از رزمندگان از جمله سعید قاسمی و شهید قاسم دهقان به مناطق جنگی از جمله فکه رفته بودیم تا ضمن تفحص شهدا، جنازه آنان را به عقب برگردانیم. همین سوژه منشأ یک فیلم مستند شد که با دوربین خودم تصاویرش را ضبط کرده بودم.
البته باید بگویم که این فیلم بهنوعی مقدمه شهادت آقا مرتضی نیز شد. خاطرم هست زمانی که فیلم را همراه با شهید آوینی و حاج نادر در حوزه هنری میدیدیم، آقا مرتضی به شدت تحت تأثیر قرار گرفت و با تعجب به ما میگفت که سوژه بسیار خوب و بکری است. همانجا برنامهریزی کرد تا سال آینده به فکه برویم و مستندی قویتر را درباره شهدای تفحص در منطقه فکه بسازیم. آن سفر در سال بعد یعنی 1372 انجام شد و دقیقاً طی همان سفر آقا مرتضی آوینی به شهادت رسید. البته زمانی شهادت حاج نادر حضور نداشت.
شعبانی در بخش دیگری از سخنان خود درباره ویژگیهای اخلاقی نادر طالبزاده گفت: حاج نادر واقعاً یک معلم بسیار ویژه بود که همه اطرافیانش از وجود او متنعم میشدند. یکی از ویژگیهای منحصر به فرد او این بود که به هیچ کس جواب منفی نمیداد. هیچ وقت ندیدم کسی پیش ایشان بیاید و رانده شود. یکی از اقدامات مؤثر او همکاریاش در تشکیل و تقویت تیم تبلیغات نظامی حزبالله بود. نیروهای آن مستقیماً زیر نظر حاج نادر آموزش دیدند و خودشان را شاگرد ایشان میدانند. او همچنین به بچههای افغانستانی نیز آموزش داد.
وی تأکید کرد: من فکر میکنم که نادر طالبزاده 2 ویژگی منحصر به فرد داشت؛ اول اینکه او همه زندگیاش را برای انقلاب گذاشت؛ سابقه زندگی خانوادگی و سرمایه او در ایران کم نبود. برخلاف همه بداخلاقیها و رفتارهای غیرمتعارفی که با او و اعضای خانوادهاش شد، سفت و محکم پای انقلاب ایستاد و یک قدم کوتاه نیامد. دوم اینکه هیچ وقت از کار خسته نمیشد. دائما وارد موضوعات بحرانی میشد که نمونه آن را در موضوعاتی مثل جنگ بوسنی، ماجرای کوزوو و آوارگان عراقی میبینید.
این مستندساز با اشاره به تأسیس و برگزاری کنفرانسهای افق نو به همت نادر طالبزاده گفت: مجموعه کنفرانسهای افق نو یکی از اقدامات بسیار تأثیرگذار او بود؛ او با ورود نخبگان خارجی و نمایش واقعیت ایران و اسلام به آنان که از سوی رسانههای خارجی تحریف میشد، آنان را تبدیل به سفیری برای ایران و اسلام کرد.
انتهای پیام/