به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم؛ فتوای بنیانگذار انقلاب اسلامی درتاریخ 31 اردیبهشت 1368، تحول عظیمی در حوزه سلامت ایجاد کرد. در این روز اولین فتوای مجاز بودن پیوند از اعضای افراد مرگ مغزی از سوی امام خمینی(ره) صادر شد که یکی از بزرگترین نقاط عطف تاریخ نظام سلامت در 4 دهه اخیر بوده است.
تا پیش از این فتوا، افرادی که نیازمند پیوند عضو بودند باید چندین هزار دلار هزینه میکردند تا به کشورهای خارجی اعزام شوند و عمل جراحی پیوند انجام دهند؛ پس از صدور این فرمان تاریخی و با خودکفایی ایران در پیوند اعضا، در سالهای پس از انقلاب 70 هزار بیمار نیازمند پیوند، دوباره به زندگی بازگشتند و حدود 250 هزار میلیارد تومان ارز در کشور ذخیره شد و ایران به یکی از توانمندترین کشورها در زمینه انجام جراحیهای پیوند تبدیل شد.
با وجود این پیشرفتها، به دلیل عدم رضایت برخی خانوادههای افراد دچار مرگ مغزی به اهدای عضو عزیزانشان و از آنجا که افراد مرگ مغزی فقط منبع تأمین عضو مورد نیاز بیماران پیوندی هستند؛ همانند بسیاری از کشورهای دیگر در ایران نیز سالانه تعداد زیادی از افراد به دلیل فراهم نشدن عضو پیوندی، جان میبازند؛ آمارها میگوید سالانه 3000 نفر از بیماران نیازمند پیوند اعضا، به خاک سپرده میشوند؛ این در حالی است که سالانه 5000 تا 8000 نفر با مرگ مغزی فوت میکنند و اعضای بدن 3000 نفر از این افراد میتواند نجات بخش جان این بیماران باشد اما متأسفانه فقط اعضای بدن هزار نفر از این افراد، اهدا میشود.
با توجه به اینکه هر فرد دچار مرگ مغزی میتواند چند عضو از بدن خود را اهدا کند، سالانه 7000 عضو قابل پیوند به زیر خاک میرود.
دکتر امید قبادی، نایبرئیس هیئت مدیره انجمن اهدای عضو ایرانیان درباره اهدای عضو در ایران توضیح میدهد.
انتهای پیام/